sallaşmamış bir görüntü arzetmekle birlikte, onun yörüngesine
girmiş olanlar için daha az gerçek ve daha tesirsiz değildir.
İslâmî, Amerikan ve Sovyet Rusya kimliklerinin ve kültür
lerinin mensupları açısından, bunların sözcüleri resmî olan
siyasî ve toplumsal kurumların fersah fersah ötesinde bir
çekiciliğe sahiptirler.
Bu cazibenin bir nedeni
lingua franca'nın yeniden doğmakta
olmasıdır. Yüksek Ortaçağlar'da Latince ve Arapça gerçek bir
ülkeler-aşırı ve kültürler-aşırı bir nüfuza sahiptiler: Ama.
onlarda ancak bir
lingua franca'nın hizmet edebileceği ülke
ler-aşırı bir işleve sahip toplu bir kimlik -Ortaçağ ruhbanı ve
uleması- sözkonusuydu. Bugün ise kitleler için edebî bir
"yüksek" kültüre dönüşmüş olan çok sayıda şifahi "aşağı"
kültür ile bir örnek kamu eğitimi ve millî diller, bu eskinin
Dostları ilə paylaş: