Çavuşesku'nun despotluğuna aniden "son komünist dik tatörlük", "son Stalinist lider" gibi yakıştırmalarda bulunma tesadüfi değildir. Sosyalizmle ilişkisi olmayan Çavuşes ku'nun düzeninin yıkılması için dış faktörler ve iç objektif koşullar verimli ve elverişli boyutlardaydılar. Fakat burjuva zi için Çavuşesku yıkılırken bile bir işe yarasaydı daha iyi olurdu. Çünkü sosyalist bir düzeni zorla yıkmak burjuvazi nin kursağında kireçlenmiş bir hevesti. Bu heves bir zaman lar Sovyetler Birliği'ne karşı denenmiş ve faturası çok tuzlu ya malolmuştu. Çavuşesku'nun düşmesi Gorbaçov ve Batı emperyalizmi için ortak ve objektif bir çıkar özelliği kazandı. Onun en erken gitmesi Gorbaçov'u Sovyet iç politikasında daha güçlü konuma çıkarırdı. Zira Ligaçev ve tayfası için eski revizyonist kalıntılar halen birer ittifak merkezi, mütte fik rolü görüyorlar. Batı emperyalistleri için de Romen rejimi nin, ne de olsa sosyalist sanılıyor, zorla yıkılması o özlenen zaferin nihayet gerçekleşmesi sayılabilirdi.
