Bir xalq, onun gəncləri, ata-anaları Allah yolunda fədakarlığı və ilahi məqsəddən ötrü canından keçməyi bir iman kimi qəbul etdikdə bu xalq əzəmətli bir qüdrət əldə edir, silahı və böyük nağd sərvəti olmadan təbii şəkildə iqtidarlı, güclü və qabaqcıl olur.
Baxın, yüz adam başqa bir yüz adamla say baxımından bərabərdir; yüz nəfər yüz nəfərlə, min nəfər min nəfərlə, on milyon on milyonla. Bəli, bunlar bərabərdir. Bunların biri fiziki və maddi baxımdan güclü də ola bilər. Lakin fiziki və maddi baxımdan çox da güclü olmayan o biri qrup Allaha imanla silahlandıqda, Allah yolunda fədakarlıq etdikdə, bir şey itirməyəcəyinə və hətta nəsə əldə edəcəyinə inandıqda elə qüdrətlənir ki, qarşı tərəf heç bir maddi imkanla bu gücü məhv edə bilmir.
Bədr döyüşündə Peyğəmbərin (s) düşmənlərinin sayı, silah, pul və imkanları müsəlmanlardan bir neçə dəfə artıq idi, amma müsəlmanlar qalib oldular. Nə üçün? Məgər qələbə qol gücündən asılı deyil?! Xəncərdən asılı deyil?! Puldan asılı deyil?! Zahiri iqtidardan asılı deyil?! Xeyr, qələbə bunlardan asılı deyil; qələbə bir qüdrətdən asılıdır və o qüdrət pulla, maddi imkanla və atom silahı ilə əldə olunmur, şəhadətə inamdan, fədakarlığa inamdan, insanın fədakarlıq edəcəyi təqdirdə Allahla alış-veriş etməsinə inamdan doğur. Əgər məsələyə belə yanaşsaq, görərik ki, İran xalqı bütün xalqlardan güclü və əzəmətlidir. Düzgün yanaşma da elə budur.
Dostları ilə paylaş: |
