Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

IX mətn

Mircəfər Bağırov adam göndərir ki, Sultan bəynən görüşmək isdiyir. Sultan bəy gələn elçiyə deyir ki, nəslin desin. Mircəfər Ba­ğırov deyir, mən seyid nəsliyəm. Deyir, yox, mən onnan görüşə bilmərəm, sözün desin. Mircəfər Bağırov deyir ki, ta ki başın salə­mət­di burdan köç. Deyir, kürdün gülləsi maa atılmasa, mən bu vətən­nən çıxmaram. İnqilabçılar Müseyib bəyi ələ alıllar. Axı Sul­tan bəy deyif kürdün gülləsi mənə atılamsa vətənnən çıxmıya­jam. Bunu örgədillər. Çayın bir üzündə Sultan bəyin evi idi, o tayı da qalın meşə idi. Sultan bəy qapıda gəzirmiş. Müseyib bəy həmin meşədən Sultan bəyi atır. Atannan sora Sultan bəy deyir, artıx çıxma­lıyıx. Güllə papağına dəyir, deşib o üzdən çıxır. Paşa bəy deyir, atan yaxşı atıf, saxlıyan da yaxşı saxlıyıf. İrana addıyır. Əl­yan­nı­ya mal gətirir İrannan. Bir Əlyannının evinə gəlir. Deyir, bu ayın-oyu­nu satmağa apar, ordan da Müseyib bəyin evinə get. İki dəfə gedif gələnnən sora deyif, indi onu qonağ çağır. Müseyib bəyi çağı­rır. Yeməx, içməx. Sultan bəy görükmür. Bunnar durur yeri salıf ya­tan­da Sultan bəy peyda olur. Əliynən Müseyib bəyin başına vurur. Ev yiyəsi deyir, ə, o nə səsdi? Müseyib bəy deyir, ə, nə səs ola­jax? Bir tikə çörək verdin, onu da qannan yoğurdun. Lampanı alışdırıllar. Sultan bəy deyir, bu papağı sənə kim verif? Deyir, bəy, sən vermisən. Deyir, bir şey deyəjəm. Sənə qarşı bircə nöqsanımı de, səni bağışdıyajam. Deyir, deyə bilmərəm. Orda onu öldürür, çıxır gedir. Samavarı qaynadıf bağlıyır belinə əcirnən öldürür. On­nan sora addıyır İrana.
X mətn

Sultan bəy Laçınnan köçüf gedəndə gedir Arazın qırağına. Ordan çönür belə baxır, həsrət çəkir. Qəmbər deyir ki, bəy, niyə həsrət çəkirsən? Deyir, gedirəm getməyinə, bir Ağammədi öldü­rəm­mədim, bir Müseyib bəyi. Müseyib bəyi İrannan qayıdıf gəlif Köhnə kəntdə öldürüf. O da nətər oluf öldürüf. Müseyif bəy bun­nan düşmən oluf. Sultan bəy talada oturuf yeyif içirmiş. Müseyib bəy elə nişan alıf ki, tüfəng Sultan bəyin çənəsin sıyrır. Müseyib bəy qa­çıf gəlif evə, Paşa bəyə deyif ki, bəy, sultanı atdılar. Deyir, ə, əlini sal kürəyimi qaşı. Əlini salıf kürəyini qaşıyanda görür Müse­yi­bin əli əsir. Deyir, gedələr gəlif səni öldürəjəh, tez aradan çıx. Hey­lə ağsak­qallar oluf ki, ayannan gələndə hiss eliyirdi gələn kimdi.

Sora kirvəsi (Müseyibin kirvəsi – top.) buna məktuf yazır, mək­tubun da arasına Quranın vərəqini qoyur. Müseyif gəlir Köhnə­kəndə. Sultan bəy yükün dalında oturmuşmuş. Müseyif bəy gəlir beşatılanı çıxarıf asır, kürkün çıxardır. Oturan kimi Sultan bəy çıxır, deyir tərpənmə. Deyir, bəy, kişi kişiyə əlində silah olmuyanda silah qaldırmamalıdı. Baxmır bəy ona. Öldürür, bağlıyır atın üsdünə, boşduyur. At meyidin aparıf çıxardır Bülöylüyə.