| XXIII mətn
Yaxşının iki qardaşı varmış, birinin adı İmanmış. Yaxşıynan Sarı Aşıx tez-tez görüşürmüşdər. Deyiflər, belə qeyrətsizlik olar? Bu bizim bajımıznan harda gəldi görüşür. Gedillər ki, Sarı Aşığı öldürələr. Yaxşı deyir, siz ona toxunmuyun, o mana heş nə eləmiyif, mana toxunmuyuf. Keşmişdə belə qayda varmış. Qəsd elədiyin adamın sünnətin kəsirmişdər. Qardaşdar bunu soyundurur ki, sünnətin kəssinnər. Baxıllar ki, rəhmətdiyin sünnəti yerində bir topa qızıl gül var, nazik bir qanadın üsdə üş dənə qızıl gül. Üzr isdiyiflər, bajılarına da icazə veriflər ki, sən onun ol, o da sənin.
Dostları ilə paylaş: |
