Sinir toxumasının şişləri
Qranulyar hüceyrəli mioblastoma. Qranulyar sitoplazmalı hüceyrələrdən inkişaf edən şişlərdir. Dildə daha çox müşahidə olunurlar. Müxtəlif daxili orqanlarda da rast gəlinir. Bu şişlər Şvan və ya fibrosit, yaxud fibrohistiositik hüceyrələrdən inkişaf edir. Bu törəmələrin neoplastik olmayıb, reaktiv olduqları zənn edilir. Metastaz verən nadir forması Şvannoma kimi tanınır.
Komplekt olduqda eksizya məsləhət görülür.
Nevosellulyar xallar və piqmentləşmiş törəmələr
Çillər (ephelides). Əsasən gənc yaşlarda günəş şüalarına məruz qalan nahiyələrdə müşahidə olunur. Autosom dominant yolla keçmələri zənn edilir. Çillərdə melanosomların miqdarı az olur, ancaq qarabuğdayı insanlarda melanasomlara oxşar formada görünür. Melanosomlar ətraf toxumaya nisbətən günəş şüalarının təsirindən daha sürətli melanin əmələ gətirirlər. İşıq mikroskopunda epidermal piqmentasiya müşahidə olunur.
Müalicə:
Səthi kimyəvi destruktiv metodlar (50-50% trixlorsirkə turşusu)
Kriodestruktiv metodlar (maye azot və karbon qazı)
Səthi dermobraziya
Günəş şüalarının təsirindən nəticələr müxtəlif ola bilər. Əvvəlcə kiçik bir nahiyyədə sınaq aparılmalıdır.
Lentingo. Bunlar, adətən, kobud, sirkulyar və ya polisiklik, sərhədli, düz, piqmentli törəmələrdir. Törəmələr bir-birinə birləşərək qarışa bilər. Uşaqlarda da müşahidə oluna bilər. Peuts-Yegers kimi sindromlarla birlikdə müşahidə olunur.
Günəş şüalarının təsirindən melanositlərin çoxalmasının patogenetik əhəmiyyəti haqqında mülahizələri mövcuddur. Mikroskopda uzanmış hörümçək toruna bənzər qabarcıqlar, çoxalmış melanositlər müşahidə olunur.
Sərhədsiz strukturu olan seboreyalı keratozların səthi düz forması və Hatçinson melanotik çillərindən fərqləndirilməlidir. Müalicə maye azot və monopolyar intervallı qığılcımlarla koaqulyasiya etməklə aparılır.
Dostları ilə paylaş: |