SAĞRAQ (hər kim yemədi, ol Qazan xatundır, çəkün döşəgümüzə gətürəlim, sağraq sürdirəlim! [72, s. 56] – badə, qədəh, MƏŞRƏB (məşrəb almış souqda suya varmış [72, s. 85] – içki qabı, gümüş və ya mis su qabı. Tamamilə arxaikləşən bu sözlərə heç bir yerdə rast gələ bilmirik
ŞƏBİÇIRAQ. “Eki şəbçırağa bənzər sənin gözcigəzin” [72, s. 76]. Daşın adından da mənası aydın görünür. Yəni gözlərin işıq kimi şəfəq saçır. Bu söz “şəb +çıraq” sözünün birləşməsindən əmələ gəlmişdır. “Şəb” fars dilində gecə [6, 200], “çıraq” isə hər cür işıqlandırıcı cıhaz, fənər, lampa deməkdir [10, s. 478]. Yəni, gecəni aydınladan işıq anlamını verir. Hal-hazırda “çıraq” apelyativi “lampa” sözü ilə paralel işlənir.
