İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

Atıf notları:

-Bazı velilerin gaybdan haber vermeleri, bak: 42 ilâ 44.p.lar

-Dünyevî geleceği mübhem, uhrevî geleceği açıkça haber vermenin hikmeti, bak: 1993, 2106.p.lar.

-Maneviyatta büyük şahsiyetlerin bazan her tarafı görür gibi, bazan da en yakını göremez olan halleri, bak: 1913.p.

-Bazı zâtlara eşya-i gaybiyenin inkişafı, bak: 1798.p.

1009- Peygamberimiz’in (A.S.M.) gaybdan ihbarları pek çoktur. Fakat

­yÁV7~ ެ~ «`²[«R²7~ ­v«V²Q«< «ž sırrınca: Kendi kendine gaybı bilmezdi; belki Cenab-ı

Hak O’na bildirirdi, O da bildirirdi. Cenab-ı Hak hem Hakîm’dir, hem Ra­hîm’dir. Hikmet ve rahmeti ise, umur-u gaybiyeden çoğunun setrini iktiza ediyor, mübhem kalmasını istiyor. Çünki şu dünyada insanın hoşuna gitme­yen şeyler daha çoktur. Vukuundan evvel onları bilmek elîmdir. İşte bu sır içindir ki: Ölüm ve ecel mübhem bırakılmış ve insanın başına gelecek musi­betler dahi, perde-i gaybda kal­mış.

İşte hikmet-i Rabbaniye ve rahmet-i İlahiye böyle iktiza ettiği için Resul-i Ek­rem Aleyhissalatü Vesselam’ın ümmetine karşı ziyade hassas merhametini ziyade rencide etmemek ve âl ve ashabına karşı şedid şefkatini fazla incit­memek için, ve­fat-ı Nebevîden sonra, âl ve ashabının ve ümmetinin başla­rına gelen müdhiş hâdi­satı, umumiyetle ve tafsilatıyla göstermemek muk­teza-yı hikmet ve rahmettir.⁽¹¹³⁾

Fakat yine bazı hikmetler için mühim hâdisatı, fakat dehşetli bir surette değil, ona talim etmiş. O da ihbar etmiş. Hem güzel hâdiseleri kısmen müc­mel, kısmen tafsil ile bildirmiş. O da haber vermiş. Onun haberlerini de, en yüksek bir derece-i takvada ve adlde ve sıdkda çalışan ve

¬‡_ÅX7~ «w¬8 ­˜«f«Q²T«8 Ì~ ÅY«A«B«[²V«4 ~®f¬±W«Q«B­8 Å|«V«2 ««g«6 ²w«8«— ⁽¹¹⁴⁾ hadisindeki tehdidden şid­detle korkan ve ¬yÁV7~|«V«2 ««g«6 ²wÅW¬8 ­v«V²1«~ ²w«W«4 (39:32) âyetindeki şid­detli

tehdidden şiddetle kaçan muhaddisîn-i kâmilîn bize sahih bir surette o ha­berleri nakletmişler.» (M.96)

Kur’an (7:188) âyeti de Resulullah’ın (A.S.M.) -Allah’ın dilediğinden başka-kendi kendine gaybı bilmediğini beyan eder.

1010- Şimdi de «umur-u gaybiyeye dair hadislerin birkaç misalini zikrede­riz:

Resul-i Ekrem Aleyhissalatü Vesselâm, nakl-i sahih ile ve mütevatir bir dere­cede bize vasıl olmuş ki; minber üstünde, cemaat-ı Sahabe içinde fer­man etmiş ki:

¬w²[«B«W[¬P«2 ¬w²[«B«\¬4 «w²[«" ¬y¬" ­yÁV7~ ­d¬V²M­[«, °f¬±[«,~«g; °w«K«&|¬X²"¬~ ⁽¹¹⁵⁾

İşte kırk sene sonra İslâm’ın en büyük iki ordusu karşı karşıya geldiği va­kit, Hazret-i Hasan Radıyallahü Anh, Hazret-i Muaviye (R.A.) ile musalaha edip, cedd-i emcedinin mu’cize-i gaybiyesini tasdik etmiştir.» (M.98) (Bak: 1198.p.)

1011- «Hem Hazret-i Ali (R.A.) Hazret-i Zübeyr ile seviştiği bir zaman dedi: “Bu sana karşı muharebe edecek, fakat haksızdır.” ⁽¹¹⁶⁾

Hem Ezvac-ı Tahiratına demiş: “İçinizde birisi, mühim bir fitnenin ba­şına ge­çecek ve etrafında çoklar katledilecek.” ¬`«=²Y«E²7~ ­«Ÿ¬6 _«Z²[«V«2 ­d«A²X«#«— ⁽¹¹⁷⁾

İşte şu sahih, kat’i hadisler; otuz sene sonra Hazret-i Ali’nin Hazret-i Aişe ve Zübeyr ve Talha’ya karşı Vaka-i Cemel’de ve Muaviye’ye karşı Sıffîn’de ve Havaric’e karşı Harevra’da ve Nehrüvan’da muharebesi, o ihbar-ı gaybiyenin bir tasdik-i fiilîsidir.» (M.98)

1012- «Hem -nakl-i sahih-i kat’i ile- ferman etmiş:

|«K«2 «yÁV7~ Å–¬~«— «r«E²M­W²7~ ­~«h²T«< «Y­;«— ­–_«W²C­2 ­u«B²T­<

⁽¹¹⁸⁾ ­y«Q²V«' «–—­f<¬h­< ²v­ZÅ9¬~«— _®M[¬W«5 ­y«K¬A²V­< ²–«~

deyip, Hazret-i Osman halife olacağını ve hal’i istenileceğini ve mazlum ola­rak Kur’an okurken katledileceğini haber vermiş. Haber verdiği gibi çıkmış.» (M.103)

1013- «Hem -nakl-i sahih-i kat’i ile- Emeviye Devleti’nin zuhurunu ve onların padişahlarının çoğu zalim olacağını ve içlerinde Yezid ve Velid bulu­nacağını ve

Hazret-i Muaviye ümmetin başına geçeceğini ²d¬D²,«_«4 «a²U«V«8 ~«†¬~«— ⁽¹¹⁹⁾ ferma­-

nıyla, rıfk ve adaleti tavsiye etmiş. Ve Emeviye’den sonra,

~Y­U«V«8_«8 «¿_«Q²/«~ «–Y­U¬V²W«<«— ¬…YÇK7~ ¬€_«<~ÅI7¬_" ¬‰_ÅA«Q²7~ ­f«7«— ­‚­h²F«< ⁽¹²⁰⁾ de­yip, Dev­let-i Abbasiyenin zuhurunu ve uzun müddet devam edeceğini haber ver­miş. Haber verdiği gibi çıkmış.» (M.103) İşte bunun gibi daha pekçok is­tikbalî ve gaybî ihbarat-ı sadıka var ki, Nübüvvet-i Ahmediyenin (A.S.M.) hakkaniyetini isbat eder­ler.