İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

Bir atıf notu:

-Hırslı ve hırsı olmayan hayvanlardan misal, bak: 1274.p

1263- Hayvanat hakkında hayli ehadis-i şerife vardır. Ezcümle, Sahih-i Müslim 39. Kitab-üs Selâm’ın 37 ve 38. babları, zehirli, mütecaviz hayvanla­rın öldürülme­sine cevaz verirken, aynı babda ev yılanları gibi mütecaviz ol­mayanların öldürülme­sini yasaklar. Keza 39. babında karıncaların; 40. ba­bında kedilerin öldürülmesini nehyeder; 41. bab ise, hayvanlara acımayı, ye­dirip içirmeyi teşvik eder. Yine Müs­lim’de 45. Kitab-ül Birr 37. babında., kedi ve benzeri hayvanlara azab edilmesi ya­saklanır. İ.M. 2. Kitab-ı Menasik 91. bab ve Müslim 15. Kitab-ül Hac 9. bab ise, ha­rem içinde öldürülebilecek hayvanlar hakkındadır.

Hem yine İbn-i Mace 28. Kitab-üs Sayd 10. babı, öldürülmesi yasaklanan hay­vanlara aittir. İ.M. 5. Kitab-ül İkame, 146. babı, namazda yılan ve akrep öldürmek hakkındadır.

Bir peygamberin gösterdiği şer’î kanunlara bağlanmakla meydana gelen ümmet gibi, hayvanların da şeriat-ı fıtriyenin nizamatına tebaiyetlerine işaret etmek gibi hikmetler için, Kur’anda bütün hayvanların enva’ına “ümmetler” denmesi dikkat çekicidir. (Kur.’an 6:38)

1264- Hayvanların uhrevî durumları:

“Hayvanların ruhları baki kalacağını ve Hüdhüd-ü Süleymanî (A.S.) ve Neml’i ve Naka-i Salih (A.S.) ve Kelb-i Ashab-ı Kehf gibi bazı efrad-ı mah­susa hem ruhu, hem cesediyle baki âleme gideceği ve herbir nev’in arasıra istimal için birtek cesedi bulunacağı, rivayet-i sahihadan anlaşılmakla bera­ber; hikmet ve hakikat, hem rah­met ve rububiyet öyle iktiza ederler.” (Ş.55)

“Hem ¯š²|«- Åu­6 |¬B«W²&«‡ ²a«Q¬,«— in sırrı ile; ve bunu te’yid eden hayva­natın haşirde mükâfat ve kısasları hakkında vürud eden çok ehadisin riva­yetleri; hayvana­tın ruhlarının baki kalacağına ve bu dünyada kemal-i itaatla imtisal ettikleri vazifele­rine mukabil mükâfatlanacaklarına işaret ederler. Amma haşirden sonra hayvanatın toprağa inkılab edeceklerine dair olan ri­vayet ise, onların cesedleri hakkındadır.

Ancak bu kadar ki; Kur’anda mezkûr olan Naka-i Salih (A.S.) ve Kebş-i İsmail (A.S.) ve Kelb-i Ashab-ı Kehf ve Hüdhüd-ü Süleymanî (A.S.) ve Neml-i Süleymanî gibi bütün hayvanat nevilerinin ervahı müçtemian veya ferden, ferden her neviden bunlar gibi birer şahs-ı mübarekin cesedinde toplanmaları caizdir.” (M.Nu.538)