MersiN İLİ potansiyel yatirim konulari araştirmasi

2. MEVCUT DURUM

2.1. Coğrafi Yapı

İstatistikî Bölge Birimleri Sınıflandırması’na (İBBS) göre Adana ve Mersin illerinden oluşan TR62 Bölgesi Akdeniz Bölgesi’nde yer almaktadır. Çalışmanın konusunu oluşturan Mersin ili, 15,853 km² yüzölçümü ile Türkiye yüzölçümünün %2’sini kapsamaktadır. Büyük bölümü Akdeniz kıyılarının ortasında yer alan Mersin, batıdan Antalya, kuzeybatıdan Karaman, kuzeyden Konya, kuzeydoğudan Niğde, doğudan ise Adana illeri ile çevrilmiştir. İl toprakları, 34° 47’ 30’’ kuzey enlemleri ile 34° 38’ 00’’ doğu boylamları arasında yer almaktadır.

İl yüzölçümünün %87’si dağlık, %55’i ormanlık arazidir. Dağlar denize paralel olarak uzanır. İl, akarsu bakımından çok zengin değildir. İlin en önemli akarsuları, Göksu Nehri ve Berdan Çayı’dır.

Orta Toros Dağları Mersin ilini İç Anadolu Bölgesi’nden ayırmaktadır. Mersin ili sınırları içinde kalan en yüksek kesim Bolkar dağlarındaki Medetsiz tepesidir (3,585 m). Kuzeydoğudan kuzeybatıya ve güneye doğru yükseklikler azalmakta ovalar başlamaktadır.

Toros Dağları’nın üst kısımlarında akarsuların, derelerin, atmosferik koşulların ve bölgede bulunan fayların etkisiyle çeşitli düzlükler (yaylalar, platolar) oluşmuştur. Bu düzlüklerin yüksekliği 700-1,500 metre arasında değişmektedir.

Mersin ve çevresinde yer alan ovaların büyük bir kısmı Toros Dağları’nın güney eteklerinde akarsular tarafından ve yamaç eğimine bağlı olarak taşınan tortularca oluşturulmuştur. Tarıma oldukça elverişli olan bu alanlar, Mersin-Adana sınırından başlayıp Silifke’ye kadar uzanmaktadır. Bu bölgede topraklar hayli verimli olup yılda mevsimine göre 3-4 ürün alınabilmektedir. İlde tarla bitkileri yanında, yoğun olarak narenciyenin ön plana çıktığı, bahçecilik de yaygın bir şekilde yapılmaktadır.

Mersin ili orman bakımından çok zengindir. Anamur’dan Tarsus’a kadar kıyı kuşağı makilerle (fundalıklar) kaplıdır. Makiler arasında “Delice” denilen yabani zeytin ve fıstık çamları bulunmaktadır. Maki kuşağından 2,200 metre yüksekliğe kadar sık ağaçlı ormanlara, daha yükseklerde bodur ve seyrek ormanlara rastlanır. 600 metre yüksekliğe kadar olan ormanlarda meşe, sakız, tespih, mersin ve sandal ağaçları bulunur. Daha yükseklerde çeşitli çam türleri, köknar ve sedir ağaçları fazladır. Ormanların kapladığı saha 785 bin, fundalık alan ise 100 bin hektardır. Ormanlardan her sene 3,500 ton reçine ve 250 bin m³ sanayi odunu elde edilmektedir.

Mersin ili maden bakımından da zengin bir çeşitlilik göstermektedir. Krom, bakır, demir, kuvarsit, alüminyum, barit ve dolomit çıkarılan maden çeşitlerinden bazılarıdır.

Mersin ilinde, 2,666 km² ile Silifke en geniş yüzölçümüne sahip ilçe iken Aydıncık 410 km² ile en küçük ilçe olarak yer almaktadır. Merkezde yer alan 4 ilçe (Akdeniz, Mezitli, Toroslar, Yenişehir) şehrin coğrafi konumu gereği kıyıya paralel, hemen dikleşen Toroslara sırtını dayamakta olup kentsel yapılaşmanın ağır baskısıyla daha çok imar ve iskân alanlarıdır. Merkezin hemen bitiminde tarımsal üretim ağırlıklı bir yapı dikkat çekmektedir.