«لابد في هذا العقد من ذكر الاجل المعلوم و المهر المعين فلو اخل بهما بطل اجماعا» “Mütə nikahında müddət və konkret mehriyə təyin edilməlidir. Bu iki mövzuda hansısa problem olarsa, nikah mütəsi fəqihlərin yekdil rəyinə əsasən batildir.”
Mühəqqiq Kərəki49, Şəhid Sani50, Seyyid Məhəmməd Amuli51 də deyilən şərtləri lazım və zəruri bilmişlər. "Cəvahirul-kəlam" əsərinin müəllifi hətta bu barədə icma rəyinin olduğunu iddia etmişdir. O, yazır:
«اما المهر فهو شرط في العقد المتعة خاصة و يبطل بفواته العقد بلا خلاف بل الاجماع بقسيمه عليه». “Mehriyyə mütə nikahında xüsusi bir şərtdir və onun ödənməməsi ilə nikah batil olur. Bu məsələdə alimlər arasında fikir ayrılığı mövcud deyil. Əksinə, bu mövzuda icma vardır.52 Fəqihlərin bu yazılarından mehriyənin mütə nikahının düzgünlüyünə nə qədər təsirli olduğunu hiss etmək olar. Onların fikirlərini sadalamaq mehriyənin mütədə şərt olmasını göstərmək üçün kiçik bir cəhd idi. Bütün alimlərin verilmiş şərti mütə nikahında zəruri bilmişlər. Lakin ixtisar üçün onların möhtərəm rəylərini yazmaqdan daşındıq."53 Dördüncü təməl Mütə nikahı üçün söylənən dördüncü əsas evlilik müddətinin müəyyən olunmasıdır. Daimi nikahla müvəqqəti nikah arasındakı başlıca fərq də budur. Daimi nikahda evlilik ömrün sonunadək davam edir və ona görə də evlilik müddətini təyin etmək lazım deyil. Amma mütə nikahı daimi olmadığına görə evlilik zamanı müəyyən olmalıdır. Bu səbəbdən fəqihlərdən bəziləri öz kitablarında evlilik müddəti təyin edilmədən bu nikahın batil olduğunu54, bəziləri də onun daimi evlilik olduğunu söyləmişlər.55Bu barədə Əbu Səlah Hələbi56, Sallar57, Şeyx Müfid58, Şeyx Tusi59, Mühəqqiq Hilli60 yazmışlar:
«نكاح المتعة و هو المؤجل بالسنين... و المهر المعين و من شرط صحته ذكر الاجل المحروس» “Mütə nikahı, illik müddət üçün nəzərdə tutulmuş... və mehri müəyyən olan bir nikahdır. Təyin olunmuş zamanın qeydi onun düzgünlük şərtlərindəndir.”
Mühəqqiq Kərəki, Şəhid Sani, Seyyid Məhəmməd Amuli və başqaları da göstərilən şərti zəruri saymışlar. Əllamə Hilli və Sahib Cəvahir bu məsələdə icma iddası belə etmişlər. Bu iki böyük alim demişlər:
