MOLLA NƏSRƏDDİNİN FIRILDAĞI
Molla Nəsrəddin də, deməli, özün korruğa vırıf gedif çayın qırağında otumuşumuş. Bir kişi də ayləsiynən qavağında əl ulağı gəlirmiş. Bı da özün korruğa vırmışımış. Arvat deyir ki, uy, ay kişi, ay kişi, sən Allah, bı kor yazıxdı, bını da qoy eşşəyin belinə, addadax o taya. Götürüllər, o taya addadanda kişi isdiyir bını eşşəhdən düşürə, qışqırır ki, ay camahat, eşşəyimi əlimnən aldılar, gəlin, hay. Hay düşür, millət yığılır. Deyillər, a kişi, bax belə-belə, yazığım gəldi, mindidim eşşəyə addatdım, indi deer eşşəh mənimdi. Nəysə, o vaxdın hökümətinə salıllar, əl ulağın bir dama qatıllar, arvadnan kişini bir dama, Molla Nəsrəddini də bir dama. Gedillər ki, ulax, dilsiz-ağızsız ulaxdı, için çəkir. Gəlillər ki, Molla Nəsrəddin də fırranbaja oynuyur, deyir, nə vejimədi, ya arvat mənimdi, ya eşşəh. Gəlillər kişiyə deyillər, ya arvadı ver, ya eşşəyi ver. Kişi məjbur olur eşşəyin alır, götürür, gedir. Molla Nəsrəddin də həyleymiş.
Dostları ilə paylaş: |
