MOLLANIN MAHNISI
Deyir ki, bir gün ölkəyə təzə patşah gəlir. Bu da musiqi həvəskarıymış. Əmr eliyir ki, kim yaxşı oxuyur, gəlsin oxusun, opşim, ona ənam verəjəm. Molla da bir-iki dəfə hamamda zümzümə eliyifdi. Hamamda axı səs bir az yaxşı yayılır. Elə bilirmiş ki, oxuya bilir. Həə, nəysə, nööbə gəlif buna çatanda, deyillər ki, hə, buyur, oxu. Deyir ki, yox, mən gərəh hamamda oxuyam. Buna deyillər, sənin başın xarab olub? Şah durub gedəjəh hamama? Deyir, onda bir boçqa gətirin, heç olmasa, yarısınnan su olsun, başımı salım orda oxuyum da. Boçkanı gətirillər, yarısı su. Molla biraz orda çığırır, görüllər ki, ə, bu oxuyan dəyil, elə-belə şeydi. Şah əmr eliyir ki, əllərinızı isdadın o suynan – boçkanın suyuynan, mollanın kürəyinə vurun. Mollanı soyunduruf, kürəyinə vırıllar. Vırdıxca Molla deyir: “Allah, saa şükür. Allah, saa şükür”. Şah deyir: “Ə, saxlıyın, əlinıızı saxlıyın. A kişi, nəyə şükür eliyirsən?” Deyir ki, ona şükür eliyirəm ki, qibleyi-aləm, yaxşı ki, siz hamama getmədıız, əgər hamamda oxusaydım, hamamın suyu qutarmazdı. İndi bu yarım boçkadı, qutarajağ axı.
Dostları ilə paylaş: |
