66
O‘zbek xalq shevalaridagi fonetik har xilliklar, ko‘p
hollarda,
o‘zbek adabiy tilida so‘zlarning orfoepik qoidalar asosida talaffuz
etishga mone’lik qiladi. Bu orfoepik xatolar
orfografik xatolarning
kelib chiqishiga sabab bo‘ladi. Masalan, qipchoq dialektiga mansub
o‘quvchilarning ko‘pchiligi so‘z
boshida adabiy tildagi
y
o‘rniga
j
talaffuz qilishadi (
yo‘q
–
jo‘q, yigit
–
jigit
);
u, i
unlilari bilan boshlangan
ayrim so‘zlarning
oldiga
j
ni qo‘shib aytishadi (
uzum
–
juzum, iliq
–
jiliq
); so‘zning o‘rtasida yoki oxirida kelgan
g‘
tovushini
v
bilan
almashtiradi (
to‘g‘ri
–
uvri, tog‘
–
tov
),
p, k
tovushlarini
b
,
g
bilan
almashtirib aytishadi (
qop
–
qab, ko‘k
–
ko‘g
) va h.k.,
bu esa
o‘quvchilarda orfoepik va orfografik savodxonlikni ta’minlashni
birmuncha qiyinlashtiradi.
O‘zbek dialektlari morfologik jihatdan ham adabiy til
me’yorlaridan ma’lum darajada farq qiladi. Masalan,
qipchoq
dialektiga mansub o‘quvchilar tomonidan qaratqich kelishigining
qo‘shimchasi
Dostları ilə paylaş: