Önsöz XI Giriş XIII kisim – genel hüKÜmler, tanimlar ve eğİTİm bölüm 1 Genel hükümler

2.3.2.6 Yanabilirliğe göre tehlike gruplaması

Yanıcı sıvılar, paketleme amaçları için; parlama noktalarına, kaynama noktalarına ve vizkozitelerine göre gruplanırlar. Bu tablo, bu özelliklerin ikisi arasındaki ilişkileri gösterir.

Paketleme grubu	Cº olarak parlama noktası, kapalı kapta (c.c)	Cº olarak ilk kaynama noktası
I	-	< 35
II	<23	> 35
III	> 23'ten < 60'a	> 35

60 IMDG Kodu (Dğşk. 36-12)
Bölüm 2.3 - Sınıf 3 - Yanıcı sıvılar

2.3.3 Parlama noktasının tayini

Not: Bu kısımdaki hükümler zorunlu değildir.

2.3.3.1 Yanıcı sıvıların parlama noktası; oluşan buharın hava ile ateş alabilen bir karışım oluşturduğu en düşük sıvı sıcaklığıdır. Sıvı paketinden dışarı kaçtığında, patlayıcı veya ateş alıcı karışımlar oluşması riskinin bir ölçeğini verir. Bir yanıcı sıvı, sıcaklığı parlama noktasının altında kaldığı sürece ateşlenemez.

Not: Parlama noktasını tutuşma sıcaklığıyla karıştırmayın. Tutuşma sıcaklığı, gerçek patlamayaneden olması için patlayıcı bir buhar-hava karışımının ısıtılması gereken sıcaklıktır. Parlama noktası ile tutuşma sıcaklığı arasında ilişki yoktur.

2. 
   Belli bir sıvı için parlama noktası, kesin fiziksel bir sabit değildir. Bir ölçüde kullanılan test aletinin yapım biçimine ve test işlemlerine bağlıdır. Bu nedenle, parlama noktası verilerini sağlarken, test aletinin adını da belirtin.
   
3. 
   Halen kullanılan çeşitli standartlarda aletler vardır. Hepsi aynı ilkeye göre çalışırlar: Belirli bir miktar sıvı,oluşması beklenen parlama noktasının oldukça altında bir sıcaklıkta bir muhafazaya konur ve sonra yavaşça ısıtılır. Belli aralıklarla sıvının yüzeyi yakınına küçük bir alev yaklaştırılır. Parlama noktası bir "parlama" oluştuğunun gözlemlendiği en düşük sıcaklıktır.
   
4. 
   Test metodları, açık bir kabın (açık kap yöntemi) veya ağzı yalnızca tutulan alevi yaklaştırmak için açılan (kapalı kap yöntemi) iki gruba ayrılır. Kural olarak açık kap testlerde bulunan parlama noktaları, kapalı kaplarda bulunan noktalardan birkaç derece yüksektir.
   

2. 
   Genelde tekrar üretebilirlik; kapalı kap cihazlarında, açık kap olanlardan daha iyidir.
   

1. 
   Bu nedenle, özellikle 23ºC civarında olan parlama noktalarının kapalı kap yöntemi ile (c.c) tayin edilmesi tavsiye edilir.
   
2. 
   Bu Kod'daki parlama noktası verileri, genellikle kapalı kap yöntemlerine dayanır. Açık kap yöntemiyle parlama noktası tayininin adet olduğu ülkelerde, bu yöntemde verilen sıcaklıkların, bu Kod'da verilenlerekarşılık olması için azaltılması gerekir.
   

2.3.3.6 Parlama noktasının tayini

Aşağıdaki yöntemler, yanıcı sıvıların parlama noktasını tayin için kullanılabilir:

Uluslararası standartlar:

ISO 1516 ISO 1523 ISO 2719 ISO 13736 ISO 3679 ISO 3680

Ulusal standartlar:

Uluslararası Amerikan Materyal Test Topluluğu, 100 Barr Harbor Drive, PO Box C700, West Conshohocken, Pennsylvania, ABD 19428-2959:

ASTM D3828-07a, Küçük Ölçekli Kapalı Kap Testi ile Ölçülen Parlama Noktası için Standart Test Yöntemleri

ASTM D56-05, Etiket Kapalı Kap Testi ile Ölçülen Parlama Noktası için Standart Test Yöntemleri

ASTM D3278-96(2004)e, Küçük Ölçekli Kapalı Kap Aparat ile Ölçülen Parlama Noktası için Standart Test

Yöntemleri

ASTM D93-08, Pensky-Martens Kapalı Kap Testi ile Ölçülen Parlama Noktası için Standart Test Yöntemleri

Association française de normalisation, AFNOR, 11, rue de Pressensé, 93571 La Plaine Saint-Denis Cedex: Fransa Standardı NF M 07 – 019

Fransa Standartları NF M 07-011/NF T 30-050/NF T 66-009 Fransa Standartı NF M 07-036

Deutsches Institut für Normung, Burggrafenstr. 6, D-10787 Berlin: Standart DIN 51755 (65°C altındaki parlama noktaları)

Standardizasyon Kabinesi Ülke Komitesi, 113813, GSP, Moskova, M-49 Leninsky Prospect, 9:

GOST 12.1.044-84

IMDG Kodu (Dğşk. 36-12) 61
Kısım 2 - Sınıflandırma