Ortaçağ İslâm Dünyasında Teşhir hir işlemi de ta’zir kapsamında değerlendirilen farklı uygulama şekillerine
yönelik bir ceza türüdür. Nitekim suçun duyurulması, suçlunun mahallerde
ve halk arasında dolaştırılması, asılması, saçların kazınması, bineklere ters
bindirilmesi gibi eylemler teşhir kapsamına girmekteydi.
Teşhir, İslâm ceza hukuku ve genel hukuk ile alakalı eserlerde farklı yönle-
riyle ele alınmış olmasına rağmen, konuyu bu çalışmanın kapsamı paralelinde
ele alan iki önemli çalışmayı burada anmak istiyorum. Bunlardan ilki Chris-
tian Lange tarafından kaleme alınan “Legal and Cultural Aspect of Ignominious Parading (Tashhir) in Islam” isimli makaledir. Lange çalışmasında daha ziyade
teşhirin İslâm hukukundaki önemi ile sembolik ve kültürel boyutuna vurgu
yaparak incelemiştir. Bir diğeri ise Ahmet Kılınç’ın Mukayeseli Hukuk ve Hukuk Tarihinde Teşhir Cezası adlı kitabıdır. Kılınç’ın eseri esas itibariyle Osmanlı’nın
klasik döneminde teşhir cezası üzerinedir. Ancak kitapta teşhirin kavramsal
boyutu, hukukî niteliği, amacı ile kadim toplumlardan Osmanlı dönemine
kadarki durumuyla ilgili oldukça ayrıntılı bir inceleme yapılmıştır. Biz ise bir
tarihçi nazarıyla teşhir ve cezasıyla alakalı kavramsal ve tanımsal bir değer-
lendirmenin ardından hukukî bir ceza olarak teşhir, devlete ve kamu güvenliğine yönelik suçlarda teşhir, siyaseten teşhir, teşhir töreni ve teşhirin unsurları başlıkla-
rı altında kaynaklardan tespit edilen örnekler doğrultusunda Ortaçağ İslâm
toplumunda teşhire dair genel bir analiz yapmaya çalışacağız.
1. Teşhir Teşhir (ﺮﻴﻬﺸﺗ), meşhur etmek, şöhret kazandırmak, yaymak, ilan etmek, iti-
barını zedelemek, gözden düşürmek manalarına gelen ﺮ
ّﻬﺷ kelimesinin mas-
darı olup tanıtmak, ilan etmek, bir kişinin veya cemaatin kötülüğünü yay-
mak, sözlü veya yazılı olarak ilan etmek, birinin adını karalamak maksadıyla
duyurmak, kadı tarafından ta‘zir edilmek demektir. Istılah manasıyla İslâm
literatüründe, suçluyu insanlar arasında gezdirip teşhir etmek ve işlediği suçu
açıklamak suretiyle onun utanmasını, rezil olmaktan çekinip suç işlemekten
vazgeçmesini, aynı zamanda insanların da onu tanımasını ve ondan sakınma-
sını ifade etmektedir
10
.
Kadim toplumların pek çoğunda çeşitli suçlara damgalamak, saçların
veya sakalın tıraş edilmesi, çıplak halde veya eşek üzerinde caddelerde do-
laştırılmak, meskûn mahalde çıplak vaziyette su taşıtmak, kırbaçlamak, gün-
10
Serdar
Mutçalı, Arapça-Türkçe Sözlük (İstanbul: Dağarcık Yayınları, 1995), 459-460; Ahmet Kı-
lınç, Mukayeseli Hukuk ve Hukuk Tarihinde Teşhir Cezası (Ankara: Adalet Yayınları, 2014), 15-16;
Mu‘cemu Maslahati’l-Ulûmu’ş-Şer‘iyye, (Riyad 2017), 1/457; Abdullah Özcan, İslâm Ceza Huku- kunda Ta‘zir (Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi,
2003), 62.
|1166|
Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 2