Parsel yenilenebiLİr enerji kaynaklarina dayali
Yüklə 155,15 Kb.
|
| SEDA ÖZKÖK Sehir Plancısı Adres: Atatürk Cad. Pehlivanoglu Is Merkezi No:60/8 ÇANAKKALE Tel : 0 286 2170950 / 0 532 2812433 ÇANAKKALE İLİ, BİGA İLÇESİ, BEZİRGANLAR KÖYÜ, KOCATARLA MEVKİ, 71-72 PARSEL YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARINA DAYALI ÜRETİM TESİS ALANI AMAÇLI UYGULAMA İMAR PLANI AÇIKLAMA RAPORU
2.1. FİZİKSEL YAPI 2.2.DEMOGRAFİK YAPI 2.3. SOSYAL VE EKONOMİK YAPI 2.4. TEKNİK ALTYAPI 2.4.1.ULAŞIM 2.5. JEOLOJİK YAPI 2.6. MÜLKİYET YAPISI
Çanakkale ili, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuzeybatısında, topraklarının büyük bölümü Marmara Bölgesi sınırları içinde, küçük bir alanı ise Edremit Körfezi kıyısındaki, Ege Bölgesine girer. 25° 40' - 27° 30' doğu boylamları ve 39° 27' - 40° 45' kuzey enlemleri arasında 9.887 km²'lik bir alan kaplayan il, Balkan Yarımadası’nın Doğu Trakya topraklarına bir kıstakla bağlanmış Gelibolu Yarımadası ile Anadolu’nun batı uzantısı olan Biga Yarımadası üzerinde toprakları bulunan bir ildir. Avrupa ve Asya’da toprakları bulunan Çanakkale, Edirne, Tekirdağ ve Balıkesir il sınırları ile çevrilidir. Anadolu'nun en batı noktası olan Baba Burnu ile Türkiye'nin en batı noktası Gökçeada'daki İncirburnu il sınırları içindedir. Ege Denizi'nde Türkiye'ye ait en büyük adalar, Bozcaada ve Gökçeada, Çanakkale iline bağlıdır. İlin Ege Denizi ve Marmara Denizine kıyısı vardır. İlin toplam kıyı uzunluğu 671 km’dir. (Harita 1-2) Biga ilçesi, doğusunda Balıkesir, batıda Lapseki, güneyinde Çan ve Yenice ilçesi, kuzeyinde Marmara denizi ile çevrilidir. (harita 3) Bezirganlar köyü, Biga İlçe sınırlarının güneybatısında kalmaktadır.(harita 4) Bezirganlar köyü ; Biga ilçesi merkezine 27 km uzaklıktadır. Planlama alanı ; Bezirganlar köyünün kuzeyinde kalmaktadır. (Harita 5)
Bezirganlar köyü, yönetimsel olarak Biga İlçesi, Çanakkale İline bağlıdır. Çanakkale İli ise, Türkiye’nin kuzeybatısında, topraklarının büyük bölümü Marmara Bölgesi sınırları içinde kalan, 25° 40' - 27° 30' doğu boylamları ve 39° 27' - 40° 45' kuzey enlemleri arasında 9.887 km²’lik bir alan kaplayan, Asya (Anadolu) ve Avrupa (Trakya) kıtalarında toprakları bulunan, kendi adını taşıyan boğaz ile ikiye bölünmüş bir şehirdir. Çanakkale İline bağlı 574 köy, 21 bucak ve 23 belediye vardır. 23 belediyeden 12′si il merkezi ve ilçe belediyesidir. Diğerleri ise kırsal kesim belediyesidir. Çanakkale ilçeleri aşağıda belirtilmiştir..
Plan teklifine konu olan alan Çanakkale ili , Biga ilçesi, Bezirganlar Köyü, Kocatarla mevki, 71 ve 72 numaralı parsellerdir.
Çanakkale topraklarının yarısı ormanlarla kaplı, geri kalan yarısı da ekime elverişlidir. Ekime elverişli olmayan kısım % 3’tür. Arazinin % 15’i ovalardan, % 45’i dağ ve yaylalardan ve geri kalan % 40’ı platolardan ibarettir. İl toprakları oldukça dalgalıdır. Orta kısımlar daha çok tepelik bir görünüş içindedir. Arazi volkaniktir. Marmara bölgesinin Uludağ’dan sonra en yüksek dağı Kazdağı (Karataş Tepesi, 1774 m),Çanakkale ili içindedir. Diğer dağlar Kazdağı etrafında yer alırlar.
Ovalar az olup, il arazinin % 15’idir. Başlıca ovalar, Kavak Ovası (Saroz Körfezi yakınında), Yalova Ovası (Kumköy), Kilye ve Pirsen ovaları (Gelibolu), Biga ve Karabiga ovaları, Agonya Ovası (Yenice), Bayramiç ve Kumkale ovaları ise eski Menderes’in aktığı alanlardır. Akarsuların hepsi Kazdağı’ndan ve çevresinden çıkan küçük akarsulardır. Yazın suları çok azalır. İlkbahar ve sonbaharda su seviyeleri yükselir. Tuzla Çayı: Çal dağından çıkar. Bazı derelerle birleşerek Ege Denizine dökülür. Uzunluğu 50 kilometredir. Eski Menderes Çayı: Kazdağı’ndan çıkar, Ezine yakınında Akçin Çayı ve sonra da Dümrek Çayı ile birleşir. Karanlık limanda Ege Denizine dökülür. Uzunluğu 110 kilometredir. Sarıçay (Kocaçay): Kirazlı Dağ ve Aladağ’dan çıkan derelerin birleşmesi ile meydana gelir. Çanakkale’de denize dökülür. Uzunluğu 40 kilometredir. Kocabaş Çayı: Aladağ, Akdağ ve Sapçı Dağından çıkan dereler ve diğer küçük dereciklerin Biga yakınında birleşmesi ile meydana gelip, Marmara Denizine dökülür. Uzunluğu 80 kilometredir. Kavak Çayı: Gelibolu Yarımadasından geçerek Saroz Körfezine dökülür. Uzunluğu 50 kilometredir. Gönen Çayının kaynakları Çanakkale ilindedir. Kepez ve Burgaz dereleri de bu ilçenin akarsularıdır. Çanakkale ilinde büyük göller yoktur. Yazın kuruyan Tuzla Gölü (Gelibolu Yarımadasında) ile Emir Gölü (Biga Yarımadasında) en önemlileridir. Atikhisar Barajı 37 m yükseklikte, 60 milyon m3 su toplanır. Uzunhızırlı Sun’î Gölünde 500 bin m3 su toplanır. Çanakkale Boğazı; Avrupa ve Asya’yı ayıran Marmara Denizini Ege Denizine bağlar. Marmara ve Karadeniz’den gelen az tuzlu hafif sular üstten Ege Denizine; Akdeniz’den gelen çok tuzlu ağır sular alttan Marmara Denizine ulaşır. En derin yeri 100 metredir. Derinliği 60 m olan bir çukurdan sular akar. Avrupa kıyısı 78 km, Asya kıyısı 94 kilometredir. Orta çizgi 65 kilometredir. En dar yeri 1375 m, en geniş yeri 2570 metredir. Akdeniz iklimi ile Karadeniz iklimi arasında bir geçiş iklimin yaşandığı Çanakkale topraklarında iklim daha çok Akdeniz iklimine paralellik gösterir. İç bölgelerde denizden yükseklik artar ve bu nedenle kıyı bölgelere oranla aradaki sıcaklık ortalaması oldukça açılır. Edremit Körfezi’nde Akdeniz iklimi hüküm sürerken, orta kısımda ve Gelibolu Yarımadası’nda havalar soğuk geçer. Balkanlar üzerinden gelen soğuk rüzgârlar etkili olur. Kar yağışı azdır. Yağış kış ve ilkbaharda fazladır. Yıllık yağış miktarı 600-1200 mm. arasındadır. Minimum sıcaklık -4,2 °C ile Şubat ayı, Maksimum sıcaklık +35,8°C ile Ağustos ayındadır. Yıllık sıcaklık ortalaması 14.7°C ortalama nem oranı ise %72.6′dır. İli çevre illerden ayıran diğer bir özelliği de yılın büyük bir kısmının rüzgârlı geçmesidir. Çanakkale ili; yarı nemli bir iklime sahip, kışları serin, yazları sıcak, su fazlası kış mevsimin de, çok kuvvetli olan ve deniz tesirine yakın bir iklime sahiptir. Yıllık egemen rüzgâr kuzey rüzgarlarıdır. En çok, poyraz, yıldız, lodos, kıble eser. Yıllık ortalama yağış miktarı 662,8 m³ (Gökçeada) ile 854.9 m³ (Ayvacık) arasında değişmektedir. Yaz aylarında yağış miktarı oldukça düşüktür. Yağışların en fazla görüldüğü aylar Aralık, Ocak ve Şubat aylarıdır. Karla örtülü gün sayısı en fazla 8 gün kadardır. Biga iklim bölgelerinden (Marmara) iklim bölgesi içerisinde kalmaktadır. Genellikle Karadeniz ve Akdeniz iklimi arasında (geçiş) iklimi hakimdir. Denizden 24 mt. yükseklikte bulunan Biga deniz ikliminin tesiri altında ise de; kuzeyden güneye doğru 30 km.den sonra yükselen arazi nedeniyle (kara) iklimi özelliği taşır. Yazları sıcak ve kurak olması Akdeniz iklimini, kışları yağışlı ve soğuk geçmesi Karadeniz iklimi özelliğini gösterir. En çok sonbahar ve kış aylarında yağış alır. Yazlar genellikle kurak geçer.
Türkiye İstatistik Kurumu’nun 2013 yılında yapmış olduğu Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemine göre, Türkiye Nüfusu 76.667.864 kişidir. Çanakkale ilinin içerisinde bulunduğu Batı Marmara Bölgesi’nin 2013 yılı nüfusu ise 3.278.705 kişidir. Çanakkale İli’nin 2013 yılı nüfusu 502.328 kişidir. Çanakkale ili TÜİK’in yaptığı 2013 yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçlarına göre 502.328 nüfusa sahiptir. Bu nüfusun % 57.48’sini kentsel, % 42.52’sini kırsal nüfus oluşturmaktadır. 2000 yılında nüfusu 464.975 kişi olan Çanakkale ili, yıllık % 8.03 nüfus artış hızıyla 2013 yılında 502.328 kişilik nüfusa ulaşmış ve toplam nüfus büyüklüğü açısından, Batı Marmara arasında 3.sırada yer almıştır.Çanakkale ili ülkenin her bölgesinden göç almaktadır. Çanakkale ilinin 2008-2013 yılları arasında aldığı göç verdiği göçten fazla olmakla beraber 2012 ve 2013 yılları arasındaki net göç hızı oldukça fazla bir orandadır.2012-2013 döneminde en çok göç alınan il sırasıyla İstanbul (6.261 kişi), Balıkesir 2.009 kişi) ve Bursa (1.136 kişi) olup, bu üç il toplamı Çanakkale İli’nin aldığı göçün % 38.82’sini oluşturmuştur. Aynı dönemde Çanakkale İli’nin en çok göç verdiği üç il ise sırasıyla yine İstanbul (3.191 kişi), Balıkesir (1.550 kişi) ve İzmir (1.136 kişi) olup, bu üç il toplamı Çanakkale İli’nin verdiği göçün % 32.22’sini oluşturmuştur. Çanakkale ilinin 2013 yılı TÜİK verilerine göre nüfusunun %50.72’si erkek, %49.28’si kadındır. Nüfusun yaş gruplarına göre dağılımında, 0-64 yaş grubuna bakıldığında erkek nüfusun baskın, 65-90+ yaş grubuna bakıldığında ise kadın nüfusun baskın olduğu görülmektedir. Çanakkale il genelinde yaş gruplarında erkek kadın oranları açısından 20-24 yaş grubu hariç belirgin farklar yoktur. 2000 yılı sayımına göre köyün toplam nüfusu 593’tür. 2.3. SOSYAL VE EKONOMİK YAPI 2011 yılı TÜİK verilerine göre TR 22 (Çanakkale-Balıkesir) Bölgesinde istihdam edilen nüfusun (575 bin kişi) %39,7’si tarım (Türkiye % 25,5), % 18,6’sı sanayi (Türkiye % 26,5) ve % 41,7’si hizmetler (Türkiye % 48,1) sektöründe çalışmaktadır. İl ekonomisinde tarım en önemli faaliyet olmakla beraber son yıllarda tarıma dayalı sanayi kolları gelişme göstermekte ve buna bağlı olarak ekonomide sanayinin payı artmaktadır. 2011 yılı TÜİK verilerine göre TR 22 (Çanakkale-Balıkesir) Bölgesinde istihdam edilen nüfusun (575 bin kişi) %39,7’si tarım (Türkiye % 25,5), % 18,6’sı sanayi (Türkiye % 26,5) ve % 41,7’si hizmetler (Türkiye % 48,1) sektöründe çalışmaktadır. TÜİK tarafından açıklanan 2011 yılı işsizlik verilerine göre TR 22 (Çanakkale-Balıkesir) Bölgesinde işsizlik oranı % 5,3’dür. En düşük işsizlik oranları sıralamasına göre TR 22 (Çanakkale-Balıkesir) Bölgesinde 26 bölge arasında 2. sırada yer almakta olup Marmara Bölgesi’nde ise en düşük işsizlik oranına sahiptir. Çanakkale köylüsünün önemli geçim kaynaklarının başında hayvancılık gelmekte olup, İl’de 200.804 adet Büyükbaş hayvan, 577.361 adet Küçükbaş hayvan vardır. Hayvancılıkta süt üretimi önemli bir yer tutmakta olup 2011 yılında 506.360 ton süt üretimi gerçekleştirilmiştir. Ayrıca kümes hayvancılığı ve arıcılık da önemli geçim kaynakları arasındadır. Çanakkale ilinde 2011 yılı içinde 10.760 ton deniz balığı, 27 ton tatlı su balığı, 206 ton kültür balığı, 545 ton diğer deniz canlıları olmak üzere 11.538 ton su ürünü üretimi gerçekleştirilmiştir. Çanakkale ve Biga’da olmak üzere 2 adet Organize Sanayi Bölgesi bulunmaktadır. Ayrıca ilimiz genelinde yer alan 7 adet küçük sanayi sitesinde toplam 913 işyeri faaliyetine devam etmektedir. İlde 411 Anonim Şirket, 2.900 Limited Şirket, 38 Kollektif Şirket vardır. Bu şirketlerden 27 adedi yabancı sermayelidir.
Çanakkale ili kuzey-güney aksında Bursa’dan gelen İzmir ve Edirne istikametinde devam eden D200-D550 karayolları ile Balıkesir istikametine giden D210 karayolunun kesişimde yer almaktadır. (Harita 6) 
Harita 6. Çanakkale ulaşım ağı krokisi 2.5. JEOLOJİK YAPI İnceleme alanı Bakanlar Kurulunun 18 Nisan 1996 tarih ve 96-8109 sayılı kararı ile yürürlüğe giren Türkiye Deprem Bölgeleri haritasına göre 1. derece deprem bölgesinde yer almaktadır.(harita 7) 
Harita 7. Türkiye Deprem Bölgeleri Haritası Planlama alanı jeolojik ve jeoteknik etüt çalışmalarına göre “önlemli alan” olarak belirlenmiştir. SONUÇLAR VE ÖNERİLER
1/1000 ölçekli H17c-10b-4b ve H17c-10b-4c nolu hali hazır harita paftasında sınırları belirtilen, 71 nolu parsele ait alanın imar planına esas jeolojik-jeoteknik etüt raporunun hazırlanarak yerleşime uygunluk durumunun değerlendirilmesinin yapılmasıdır. İnceleme alanı, 16.900,00 m2 olup, Bilal Yılmaz adına tapuludur. İnceleme alanında, herhangi bir yapılaşma bulunmamakta olup güneş enerji santrali (GES) yapılması planlanmaktadır. Çalışma kapsamında arazi incelemeleri, sondaj ve jeofizik çalışmalar yapılmış, laboratuar sonuçları ve çalışmalardan elde edilen tüm veriler ile yapılan jeolojik-jeoteknik değerlendirme sonucu yerleşime uygunluk durumu belirlenmiş ve rapor tamamlanmıştır.
Çalışma alanında her hangi bir yapılaşma bulunmamakta olup, tarla niteliğindedir.
İnceleme alanın orta ve güney kesiminde yapılan sondaj çalışmaları sonucunda ilk 2.0-3.0 mt. derinlikler arasında Ceylan Formasyonu rezidüeline ait, kahverengimsi, orta plastisiteli az oranda kumlu, kil ve bu birimin altında, 3.0-4.0 mt. kalınlığında, Ceylan Formasyonu'na ait, grimsi, çok düşük-düşük dayanımlı kumtaşı birimi gözlenmiştir. İnceleme alanın kuzey kesiminde yapılan sondaj çalışmaları sonucunda 4.50 mt. kalınlığında, Ceylan Formasyonu'na ait, grimsi, düşük dayanımlı kumtaşı birimi gözlenmiştir.
etüdü yapılmıştır. Etüt sonuçlarında; Bulk (sıkışmazlık) Modülü (Mc) ‘ye göretabakanın sıkışma özelliği 118731.5-146045.9kg/cm2 arasında olup çok yüksek olarak, Kayma (Shear) Modülü (M,kg/cm2) göre tabakaların yatay kuvvetlere karşı göstermiş olduğu direnç 12900.3-32625.6 kg/cm2 olup çok sağlam olarak, Elastisite Modülü - E- kg/cm2 göre tabakaların bir doğrultuda ki streslerin deformasyonlara oranı 37348.2-91093.7 kg/cm2 olup çok sağlam, tabakaların yoğunlu ise 2.19-2.27 gr/cm3 olup yüksek-çok yüksek olarak bulunmuştur. İnceleme alanında yapılan mikrotremor çalışmalarından elde edilen zemin büyütme değerleri ve tehlike düzeyleri Ceylan Formasyonu (Tec) “A (Düşük)” İnceleme alanında mikrotremor çalışmalarından elde edilen zemin hakim periyotları (To) ve tehlike düzeyleri Ceylan Formasyonu (Tec) “A (Düşük)” olarak sınıflandırılmıştır.
İnceleme alanında etüt günü itibariyle heyelan, akma vb. kütle hareketi gözlenmemiştir. Ancak, zemin niteliğinde ki birimlerin mevcut olması nedeniyle yapılacak derin ve kontrolsüz kazı ve temel açma çalışmalarında zeminlerde ve ayrışma zonlarında durayssızlık oluşabilecek derin kazılarda stabilite problemi beklenebilecektir. İnceleme alanında kaya düşmesi tehlikesi bulunmamaktadır.
Önlemli Alan 2.1 (ÖA-2.1): Önlem Alınabilecek Nitelikte Stabilite Sorunlu Alanlar olarak değerlendirilmiştir. Önlemli Alanlar-2.1 (ÖA-2.1)Önlem Alınabilecek Nitelikte Stabilite Sorunlu Alanlar İnceleme alanında, jeolojisini Ceylan Formasyonu'na ait kaya ve rezidüel ürünlerinin oluşturduğu ve eğim değerinin % 10-20 arasında olduğu alanlardır. Bu alanlarda etüt günü itibariyle heyelan, akma, kayma vb kütle hareketi gözlenmemiştir. Ancak, zemin niteliğinde ki birimlerin mevcut olması nedeniyle yapılacak derin ve kontrolsüz kazı ve temel açma çalışmalarında zeminlerde ve ayrışma zonlarında durayssızlık oluşabilecek derin kazılarda stabilite problemi beklenebilecektir. Muhtemel stabilite sorunlarının mühendislik önlemleriyle ortadan kaldırılabileceği kanaatine varıldığından bu alanlar Önlem Alınabilecek Nitelikte Stabilite Sorunlu Alanlar olarak değerlendirilmiş ve rapor eki yerleşime uygunluk haritalarında “ÖA-2.1”simgesiyle gösterilmiştir. Bu alanlarda;
|
