Perspektifler ve Değerlendirmeler (Not 2: Dipnotlar yazıda kullanılan yere parantez içinde küçük puntolarla eklenmiştir.)

Şimdi herşey kuruluş kongresi için!

Artık yeni ve özgün bir sürecin içindeyiz. Yılların zorlu teorik ve pratik mücadeleleri, devrim mücadelesinin stratejik önemdeki bir temel tarihsel adımını atmak aşamasına nihayet getirip ulaştırdı bizi. Hızlandırılan adımlarla partiye yürüyoruz. Bugün hareketimiz bunun övüncü, gururu ve coşkusu içindedir. Öte yandan, bu büyük tarihsel adımı en güçlü bir biçimde atabilmenin ağır sorumluluğu ile yüzyüzedir. Kongre öncesi süreci bu açıdan en iyi ve en enerjik biçimde değerlendirme sorumluluğu var önümüzde.

Görevlerde ve hedeflerde gerekli açıklığı sağlayan, bunun genel planlamasını yapan Merkez Komitemiz, ulaştığı sonuçları tüm örgüte maletme, bu açıdan örgüt çapında tam bir birlik ve kenetlenme sağlama, genel planları yerel düzeyde özgülleştirme ve nihayet bu temel üzerinde tüm örgüt güçlerini çok yönlü bir seferberlik içine sokma acil sorumluluğuyla yüzyüzedir.

On yıllık inşa sürecimizin burada özeti sunulan başarı bilançosu hiçbir biçimde bize bugün karşı karşıya bulunduğumuz sorunları, yetersizlikleri ve zaafları unutturmamalıdır. Geride kalan on yılın her bir özel evresinde biz yetersizliklerimizi ve kusurlarımızı hiçbir zaman görmezlikten gelmediğimiz içindir ki, bilan(272)çosu çıkarılan başarılı adımlarla bugüne gelebildik. Başta kuruluş kongresi olmak üzere bundan sonraki süreci de aynı başarı çizgisinde ilerletebilmemiz, bir kez daha kendimizde zayıf ve yetersiz kalana, hata ve zaafı oluşturana çok özel bir biçimde yüklenmemiz ölçüsünde olanaklı olabilir.

Bugüne kadar partileşme süreci açısından zayıf ya da yetersiz kaldığımız belli alanları çok özel bir tarzda öne çıkarır, bu alanı özel bir yüklenme konusu haline getirirdik. Şimdi inşa sürecinin son evresindeyiz ve doğal olarak tüm cephelere paralel biçimde yüklenmek zorundayız. Fakat illa da bir özel alana işaret etmek gerekliyse, bunun örgüt cephesi, örgütsel yapının hızla genişletilmesi ve iç örgütsel yaşama çeki düzen verilmesi olduğunu belirtmek durumundayız. Örgütsel yapının geliştirilmesine vurgu, çevremizde bugün hala örgütsüz durumda bulunan önemli bir militan potansiyelin varlığının getirdiği bir özel ihtiyacın ürünüdür. İç örgütsel yaşama çeki düzen verilmesinden ise, herşeyden önce, partinin örgütsel normlarının, iç işleyişinin, hak ve görevlerin parti tüzüğünü oluşturma somut görevi çerçevesinde açık ve kesin tanım ve esaslara bağlanmasını kastediyoruz. Basınımızda bir süredir özel bir tarzda işlenen ve önümüzdeki günlerde işlenecek olan örgütsel zaaf ve yetersizliklere ise burada girmiyoruz. Şu kadarını söyleyelim ki, bugün örgütün sınıf çalışması ekseninde konumlanmış ve bu alanda ilk önemli mevzileri kazanmış olması, bu zaaf ve yetersizliklerle mücadeleyi kolaylaştıran temel önemde bir maddi etkendir.

***

“Herşey parti için!” şiarı, şimdi “Herşey parti kuruluş kongresi için!” şiarında daha somut bir anlam ve içerik kazanmak durumundadır. “Herşey kuruluş kongresi için!” demek, on yıllık çok yönlü teorik ve pratik mücadelelerimizin yarattığı birikimi partili kimlik yönünden en iyi biçimde değerlendirmek demektir. Kongreyi böylesine yoğunlaştırılmış bir özel sürecin taçlandırılması olarak ele almak demektir.

Herşey parti kuruluş kongresi için!

Eylül '97(273)

****************************************************

Partili kimliğin birikimleri

Geride bıraktığımız toplam on yıllık süreç bir parti inşa süreciydi bizim için. Siyaset sahnesine yeni çıkmış her marksist siyasal akım için öncelikli olması gereken şeyin kendisiydi. Bu on yıllık sürecin belli bir aşamasında, bu ‘94 yılı oluyor, '94 Dönemeci başlıklı bir değerlendirme yaptık. Geride bıraktığımız yılların sağladığı birikimi özel bir yoğunlaşmayla partileşme düzeyine vardırmak gibi bir hedefi tanımlıyordu bu değerlendirme. Kısa bir değerlendirmeydi, ama böyle bir temel hedefi özlü bir biçimde tanımlıyordu. Tanımlanan bu hedefi üç yıllık bir zaman dilimine yaymak zorunda kaldık. Üç yıla yaymak zorunda kaldık ama, geçen yılın değerlendirmesinde de belirtildiği gibi, biraz daha geniş bir zaman dilimine yayılsa da, çok sıçramalı bir gelişme olarak kendini göstermese de, nispeten sancılı ve yavaş bir süreç olarak yaşansa da, bu üç yıllık evrimin ardından bugün sonuçta belli bir yere geldik.(274)

İdeolojik cephede açık başarı

Hareketin toplamına baktığımız zaman partileşme sürecinin tüm temel cephelerinde katedilmiş belirgin mesafeler görüyoruz. Herşeyden önce ideolojik cephede oluşturulmuş belirgin bir kimlik var. İdeolojik cephe zaten her dönem en az tartışılan yönümüz oldu. Toplam sürece bakıldığında bu alanda belirgin bir başarı var orta yerde. İşin bu cephesi fazlasıyla gözler önünde olduğu için üzerinde uzun boylu durmamız gereksizdir.

Belki şu kadarı söylenebilir. Yeni dönemde, dahası Türkiye’nin yakın döneminde, marksist-leninist dünya görüşünün temellerine ortodoks bir bağlılık ile onun günümüzün sorunlarına ve gerçeklerine yaratıcı bir uygulanmasını birleştirebilen tek hareket, EKİM olmuştur. Hareketimizin kendine özgü ideolojik kimliğinin temel ayırdedici yönü budur. Bu temel üzerinde Türkiye sol hareketinin geçmişi değerlendirilmiş ve çok yönlü bir eleştiriye tabi tutulmuştur. Aynı şekilde, henüz belli sınırlar içinde olsa bile dünya komünist hareketinin tarihsel deneyimleri ele alınmış, bundan temel önemde bazı ilk sonuçlar çıkarılmıştır. Devrimimizin temel sorunlarına, marksist ilkelere ve yönteme sıkı sıkıya bağlı kalınarak, özgün açıklamalar getirilmiştir. Tüm bu ideolojik çaba, oportünizmin her türlüsünün marksist ilkelere dayalı çok yönlü bir eleştirisi ile birleştirilmiştir. Burada bugüne kadar yeterince dikkat edilmeyen bir noktayı da hatırlatmakta fayda var. Türkiye sol hareketinde yeni dönemin tasfıyeci-reformist sapmaları, çok büyük ölçüde, eski geleneksel devrimci-deınokrat ideolojik kimlikteki bozulmanın ürünü oldular. EKİM bu geleneksel kimliğin çok yönlü kavranışının ürünü bir hareket olduğu içindir ki, geleneksel çizginin dejenerasyonuyla ortaya çıkan bu sapmalara karşı da başarılı bir mücadele yürütebilmiştir. Bu sapmanın geleneksel çizgideki köklerine inen bir eleştirinin başarısı anlamında söylüyorum. Son olarak şunu da ekleyeyim ki; ideolojik konumumuzun ve birikimimizin gerçek anlamı ve kapsamı, tüm program sorunları üzerine bir süredir ortaya koymakta olduğumuz görüşler tamamlandığında çok daha iyi anlaşılabilecektir.(275)