Raqamli mobil aloqa

6.2. Ikkinchi va uchinchi avlod sotali aloqa standartlarida 
qo‘llaniladigan modulyatsiya usullari
KFMning turli modifikatsiyalari ham ikkinchi, ham uchinchi 
avlod raqamli mobil aloqalari tarmoqlarida keng qo‘llaniladi. KFM 
asosiy varianti bilan solishtirganda takomillashtirish sabablari bir 
tomondan ixcham spektrga qiziqish, boshqa tomondan esa harakat-
dagi terminal uzatgichi quvvatini oshirgichning energetik rejimini 
optimallashtirishga intilishdir. Keyingi omilning ma’nosi shunda-
ki, uzatgichning energiya bilan ta’minlanishi yetarli darajada eng 
chetki quvvat oshirgich rejimiga bog‘liq, boshqacha qilib aytganda, 
signalning cho‘qqi – omiliga (pik-faktor) bog‘liq, bu esa uning 
cho‘qqili va o‘rtacha quvvatlari munosabatiga teng. Kuchaytirgich-
ning faol elementi doimo to‘yinish nuqtasi yonida joylashganda va 
asosan kalit vazifasini bajarganda, dinamik diapazonning chiziqligi-
ga talab minimal bo‘lganda, S sinfi rejimi ko‘proq qulay hisoblana-
di. Shunga o‘xshash rejimga yaqinroq bo‘lish uchun uzatilayotgan 
signal chuqur amplitudali modulyatsiyalashdan ajratilgan bo‘lishi 
kerak. Bu shart o‘z navbatida shuni anglatadiki, berilgan jo‘natish-
dan keyingisiga o‘tishni birga olib boruvchi oniy faza sakrashlari 
imkon boricha minimallashtirilgan bo‘lishi kerak. 
Buni tasdiqlash uchun 6.4-rasmga murojaat qilamiz. BFM (6.4-
rasm)da uzatiladigan 0 va 1 belgilari miqdori teng ehtimolli bo‘lgan-
da, o‘rtacha ketma-ket jo‘natishlar o‘rtasining yarmida fazaning 180
0
da sakrashlari kuzatiladi, ya’ni qutblilikning teskarisiga almashuvi so-
dir bo‘ladi. Oniy kompleksli aylanib o‘tishining F dan – A gacha yoki 
teskarisi o‘zgarishi quvvat kuchaytirgich orqali buzilmasdan uzatilishi 
kerak, ya’ni dinamik diapazon (2A) chiziqligiga talab oshadi. 

---

88
A
2
x
A
−
A
A
2
A
2
2
+
A
−
2
/
π
−
2
/
π
A
π
4
/
π
A
4
/
3
π
a
b
d