119:153 Rab gerçekten de çektiğimiz sıkıntıyı görür. “Yüreği parçalayan her acıda, Acılar Adamı’nın bir payı bulunur.” O, kendisine ve sözüne güvenenleri kurtarmak için gelir.
119:154 Yazar Tanrı’dan davasını savunmasını ve kendisini özgür kılmasını ister. Kendisine karşı çok üzücü suçlamalar yapılmıştır; bir avukata ihtiyacı vardır. Gördüğü zulümlerle tükenme noktasına gelmiştir; yenilenmeye ihtiyaç duymaktadır.
119:155 Tanrı, insanları iradelerine rağmen kurtarmaz. Cenneti, orada olmak istemeyenlerle doldurmayacaktır. Tanrı sözünü dinlemeyi reddeden kişiler için kurtuluş yoktur.
119:156 Tanrı’nın merhametini yeterince tanımlayabilecek hiçbir insan var olmamıştır. Yakarışlarımız O’nun merhametinin gücünü azaltmaz. Zulüm gören mezmur yazarı yaşamak için merhamet diler. Onu öldürecek kişilerden canını korumasını bekler.
119:157 Bu ayetlerin çoğu, elbette Rab İsa’da tam olarak gerçekleşir. Çevresindeki zulüm ve düşmanlara rağmen, O yine de Babası’nın öğütlerine sadık kalmıştır.
119:158 Kendisine yapılan hakaretlerden çok Tanrı’ya yapılan hakaretlere üzülmek, ruhsal olgunluk belirtisidir. Rab için duyulan gayretin ateşiyle tükenirler!
119:159 153a. ayetinde, mezmur yazarı şunlar yazmıştı: “Çektiğim sıkıntıyı gör.” Bunun anlamı Tanrı sözüne uymayanlar yüzünden çektiği sıkıntıdır. Aynı zamanda bu bölümde, canının korunması için üçüncü kez dua eder (154, 156’ncı ayetler).
