madde bulunmakta ve test tekrar test güvenirliği .54 ve .78, iç tutarlık katsayısı .27 ve .61 alfa değerleri
arasında değişmektedir. Yapılan faktör analizi
sonucunda, varyansın %46’sını açıklayan birinci faktörün
korkulu ve güvenli bağlanma stillerini (sırasıyla .80 ve
-.84), varyansın %33’ünü açıklayan ikinci faktörün
saplantılı ve kayıtsız bağlanma stillerini (sırasıyla .69 ve -.94) kapsadığı belirlenmiştir (Sümer ve Güngör, 1999).
İlişki Ölçekleri Anketi’nde bulunan 30 maddenin ilk 17 si dört bağlanma stilinin belirlenmesi için
kullanılmaktadır. Diğer maddeler ise Collins ve Read (1990)’in yakınlık, dayanma ve kaygı olarak ifade edilen
3 faktörünü ölçmektedir. Türkiye’de kullanılan bir diğer ölçek Brenning, Soenens, Braet, ve Bosmans (2011)
tarafından geliştirilmiş, Türkçe’ye uyarlanması Kırımer, Akça ve Sümer (2014) tarafından yapılmış olan Yakın
İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II’dir. Bu envanter 8-13 yaş grubuna uygulanmış bir ölçektir ve orta çocukluk
dönemi bağlanma stillerini belirlemekte kullanılmaktadır.
Sonuç olarak Türkiye’de dörtlü bağlanma modeline ait İlişki Ölçekleri Anketi (Sümer ve Güngör, 1999) ve
Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II
(Kırımer et al., 2014), Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri (2006) isimli
ölçme araçlarının sıklıkla kullanıldığı ancak üç boyutlu bağlanma stillerinin ölçümüne yönelik olarak bir ölçme
aracının bulunmadığı, üç boyutlu bir ölçme aracının lieteratürde yer alan dört ve üç boyutlu bağlanma stilleri
ve dolayısıyla ölçümler arası uyuşmanın tespitine olanak sağlayacağı düşünülmektedir. Ayrıca geliştirilen
ölçme aracının geniş ranjda yer alan kitleye hitap etmesiyle farklı yaş gruplarında da kullanışlı olması, yüksek
geçerlik ve güvenirlik değerlerine sahip olması diğer amaçlar olarak belirlenmiştir. Buradan hareketle bu
çalışmanın amacı
bağlanma stillerini ölçmek için geçerli, güvenilir, bağlanma stillerinin ölçümünde karşılaşılan
sorunlara çözüm getiren bir ölçme aracı geliştirmek ve alandaki araştırmalara katkı sağlamaktır.
Dostları ilə paylaş: |