Bərabit – Uda bənzəyən (simli alət) bir çalğı alətidir. Buna səbəb bunu çalan kimsənin bu aləti köksünün üzərinə qoymasıdır. Köks də Bər deməkdir. Əli İbn Hüseyn deyir ki: «Bərabit olan bir ümmət heç vaxt xeyir tapmaz». Lisanul Arab 7/258.
168 Tirmizi 2212,2213, əl-Albani «Səhih Silsilə» 2203, «Tahrimu Alatit Tarab» s. 78, İbn Əbu Dunyə «Zəmmul Məlahi», İbnu Əsakir «Tarixu Dəməşk» 12/582.
217 Buxari 1360, 3884, 4772, Müslim 141, 144, Nəsəi 2035, Həkim 3291, İbn Hibban 982, Əhməd 23674, 23724.
218 “Mədarics Salikin” 1/338.
219 “ət-Tisiniya” 166.
220 Səhih Tirmizi 2623, Səhih İbn Məcə 891.
221 Müslim 82, Əbu Davud 4678, Tirmizi 2620, İbn Məcə 1078, əl-Albani «Səhihul Cəmius Səğir» 2848,5388.
222 Tirmizi 2618, əl-Albani 2849.
223 Bu əsəri Suyuti «Əsbabun-Nuzul» 180 isimli kitabında əl-Vəlid b. Ukbə haqqında nazil olunduğunu zikr etmişdir. Heysəmi «Məcmuul Zəvaid» 7,109, Əhməd və Təbərani.
224 Lisanul Arab 10/358, Tacul Arus s. 463, Mufrədatul Quran s. 819.
225 Lisanul Arab 10/359, İbn Teymiyyə «İman» s. 284.
226 Buxari 52, Müslim 1599.
227 Fəthul Bəri 1/137.
228 Mərvəzi «Qadrus Saləh», İbn Teymiyyə «əl-Umdə».