Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qırcı . 1. kiçik, sərt dənəli qar. 1. qırca. qırçıl. qırcı qırmaq. qırçam. qırçap. kiçik dənəli dolu. 1. nərsənin içinə doldurmaq, açar, turşu yapmaq üçün doğranmış, dolablanmış, çərxlənmiş nərsə.
- qırcı qırcı: qırıç qırıç: qırça qırça: çilə çilə. çilək çilək. incə incə yağan yağmur, qar.

qırcı . qırıc. qıcı. 1. istiot, qıcı xərdəl tuxumu. 1. qıjı. ərik ağacından qaynayıb axan, qabığ üstə yapışan, yapışdan, parlaq saqqız kimi nəsnə, maddə. 1. cici. uşağ dilində gözəl, kiçik, inci minci, yeni geyim, nərsə. - balama cici alacam.

qırcıq . > qırcan. qancıq. qırıncıq. qırıncıq. qırınan. qır verən. əzigən. əzilib büzülən. nazlı ədalı. ətvarlı. qəmzəli.

qırcıq . qıycıq. qıccıq. qıcıq. topal. axsaq. axsal. - qırcıq kişi. - qırcıq mal. - qırcıq teymur: topal teymur

qırcıqmaq .qırcığmaq. qırcanmaq. > qıncanmaq. qancıqlanmaq. qırıncınmaq. qırınmaq. qır vermək. əziginmək. əzillənmək. əzilib büzülmək. nazlanmaq. əda vermək. ətvar vermək qəmzəli.