Umid Hamroyev
@Ona_tili_va_adabiyot_N1
madaniyati tarixi uchun noyob manba sifatida katta ahamiyatga ega «Majolis un-
nafois» asarida 459 ta shoir, yozuvchi, ijodkor haqidagi ma’lumotlar jamlangan.
4.
«Bu aziz kitob hazrati xoqon Shohruh mirzo podshohligi davridan boshlab,
shu zamonga qadar yer yuzini ravshan vujudlari bilan bezagan va bezab turgan
olim va shoirlardan ko‘plarining ba’zi sifatlaridan va ahvollaridan bayon qiladi»
Xondamir.Makorim ul axloq asarida
5.
Majolis un nafois asari: 8 majlisdan iborat: dastlabki majlislar xronologik
tartibda, ya’ni vaqtning qadimdan shoirning zamonasigacha bo‘lgan yo‘nalishi
qamrovida olingan. Keyingi majlislarda ijodkorlarning yashash joylarig a ko‘ra
tuzilgan, ya’ni bunda mintaqaviy (geografik) tamoyil amal qilgan.
6.
Yettinchi majlis Temur va temuriylarga, sakkizinchi majlis esa birgina
Husayn Boyqaroga atalgan.
7.
Asar faqat adiblarning hayoti va ijodiga oid materiallar bilan cheklanib
qolmagan. Unda adabiyot nazariyasi, she’r san’atlari, madaniy hayot voqealari
ham o‘ziga xos tarzda aks etgan. Ayrim maqolalarda adiblarning shaxsiy
fazilatlari, alohida xususiyatlari ham ochib berilgan.
8.
Masalan, mashhur shoir Yahyo Sebak haqida shunday deydi: «Xuroson
mulki- ning rangin fozili erdi, ko‘p ulum va fununda mohir erdi. Sanoe’ va aruz
fanida barcha el ani musallam tutar erdi... Bu faqir aruz fanida vosita bila
Mavlononing shogirdimen».
9.
Navoiy aruz ilmini Darvesh Mansurdan o‘rgangan, Darvesh Mansur esa
Yahyo Sebakdan tahsil olgan. Bu yerda mana shu «vosita» nazarga olingan.
10. Asarda Navoiyning shaxsiy hayotiga, tarjimayi holiga aloqador ko‘plab fakt
va voqealar ham aks etgan.
11. Jumladan, ikkinchi majlisda Mavlono Sharafiddin Ali Yazdiy haqida
gapirib turib, o‘zi bilan bevosita bog‘liq bir hodisani ham qayd etadi. Taqdir
taqozosi bilan (Xurosondagi nomunosib shart-sharoit tufayli) Alisherlarning oilasi
ham o‘z yaqinlari bilan Iroqqa yo‘l olishadi. Ular Taft shahrida bir muddat dam
olish uchun to‘xtashadi. Bu shaharda mashhur tarixchi olim Sharafiddin Ali
Yazdiy yashar erdi. Tasodifan, jamoa shu olim yashaydigan joy yaqinida to‘xtagan
ekan. U kishi o‘ynab yurgan bolalardan birini chaqiradi. Bu bola yosh Alisher edi.
«Faqir alar sari borurg‘a muvaffaq bo‘ldum. Har neki so‘radilar javob ayttim.
Tabassum qilib tahsin qildilar, dag‘i so‘rdilarkim, maktabg‘a boribmusen?
Dedimkim: borib men. Dedilarki, ne yergacha o‘qibsen? Dedimkim, «taborak»
surasig‘acha. Dedilarkim: bu jamoa atfoli (bolalari)din biz tilaganda, sen kelib biz
bila oshno bo‘ldung. Sening uchun fotiha o‘quli (o‘qiylik) deb o‘z fotihalarig‘a
musharraf qildi- lar. Hamul zamon faqirning volidi (otasi) va ul xayl ulug‘lari
kelib, Mavlono xizmatida anvoyi niyozmandlig‘lar (iltijo va iltifotlar) qilg‘ondin
so‘ngra, faqirg‘a andoq shuur hosil bo‘ldi angakim, «ne kishi erkandurlar».
12. Navoiy aruz ilmiga bag‘ishlab «Mezon ul-avzon» degan asar ham yozgan.
13. Unda aruz vazning mohiyati, tuzilishi, bu vaznning turlari, juzv va
ruknlari, bahrlari haqida ma’lumot beradi. Bu asarida tuyuq, qo‘shiq, chinga (yor-
yor), muhabbatnoma, aruzvoriy, turkiy singari she’riy shakl va janrlar haqida ham
ma’lumot beradi.
14. Xondamir qayd etganiday: «Haqiqatan, ul hazratning she’r nozikliklari
to‘g‘risida mahoratlarining ko‘pligi bu risoladan anglanadi. Chunki o‘tmishdagi
|