| 16. İslam İnqilabının səmərələrindən biri də ölkədə elmi yaradıcılıq, özünəinam əhval-ruhiyyəsini canlandırmaq idi.
Yeni biliyin ölkəmizə daxil olduğu dönəmdə ölkəmizə daxil olan yalnız tərcümə və təqliddən (yamsılamaqdan) ibarət idi. Əlbəttə, məqsədim bir dəyərli əsərin tərcümə olunması deyil. Bu çox lazımlı işdir. Mənim məqsədim tərcümə sayağı, fikir, əhval-ruhiyyə, zövqdür. Yəni bir millətin təşəbbüs gücünü almaqdır. Ondan yeni söz demək cəsarətini almaqdır. Yalnız onun başına vurub ona təlqin etməkdir ki, əgər bir yerə çatmaq istəyirsənsə, adam olmaq istəyirsənsə, qərblilərin gördüyü işi görməlisən. Ondan iynə ucu qədər kənara çıxmamalısan. Bizim xalqımıza, elmi mühitimizə belə öyrətmişdilər. Təşəbbüsə, elmi yaradıcılığa yenilik etməyə icazə vermirdilər.
Biliyi, fikri istehsal etmək lazımdır. Bunlar (xalqımıza) nə empirik (təcrübi), nə humanitar, nə siyasi-ictimai elmlərdə, nə də elmi yaradıcılıq sahəsində meydan vermirdilər. Buna görə də vəziyyət bu gün gördüyünüz kimidir.
Əlbəttə, İnqilabdan sonrakı bu iyirmi ildə bütün problemlərə, maneələrə baxmayaraq, vərəq çevrilmişdir. İnqilab meydana atılmazdan öncə ölkəmizdə istəmək, düşünmək, özünə güvənmək, iranlı istedadına arxalanmaq kimi xüsusiyyətlər yox idi. Bütün bunlar inqilabın səmərələrindəndir, onun nəticəsidir. İnqilabdan öncə bir insanın ən böyük arzusu, amalı qərblilərin nüsxəsinə uyğun əməl etmək idi. Yəni insanlar özlərinə əsla ondan kənara çıxmağa icazə vermirdilər. Demək, despotizm, asılılıq, fəsad, təşəbbüssüzlük, bacarıqsızlıq var idi. Lakin inqilab və İslam quruluşu bütün bunların qarşısına çıxaraq özünü qabağa verdi və bunların hamısına qarşı üsyan etdi.1
Dostları ilə paylaş: |
