BEYTUL MALA VƏ ZƏKATA XƏYANƏT ETMƏK
«Əmanətə xəyanət edən şəxs Qiyamət günü xəyanət etdiyi şeylə (boynuna yüklənmiş halda) gələr». (Ali İmran 161). Əbu Humeyd əs-Səidi - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – Əzd qəbiləsinə mənsub İbnul Lutbiyyə adında bir nəfəri zəkat toplamaq üçün məmur təyin edir. Bu adam da öz işini bitirdikdən sonra: «Bu mallar sizindir, bunlarsa mənə hədiyyə edildi» dedi. Bunu eşidən Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – minbərə çıxaraq: «Zəkat yığan məmura nə olub ki, biz onu bir işə təyin etdiyimizdə dərhal: «Bu mal sizin, bu da mənim» deyir. Atasının, anasının evində oturub gözləsin görək ona hədiyyə gəlirdi, yoxsa yox? Nəfsim əlində olan Allaha and olsun ki, sizdən kim o maldan bir şey götürsə Qiyamət günü boynunda daşıyacaq vəziyyətdə gələcəkdir (götürdüyünü). Götürdüyü şey dəvədisə böyürərək, qoyundursa mələyərək, inəkdirsə böyürərək boynunda gətriləcəkdir» deyə buyurdu1594.
TƏQLİDÇİLİK
Təqlid sözü hüccət, dəlil olmayan kimsənin sözünə uymaqdır. Təqlid ancaq şəri dəlili bilməməklə meydana gəlir. Çünki o, dəlilini bilmədən başqasının sözünə tabe olur. Tabe olmaq İslamda bir hüccət və səhih bir elmdir. Çünki o, Allahın, Rəsulunun və səhabənin sözüdür. Bunlardan başqa olanlar isə təqlid deyə adlandırılır.
Dostları ilə paylaş: |
