ayrı II = ayır .
ayrık , 1 . bölüm , bölme , yarık ikiye ayrılmış , yırtık ; 2 . dağlardaki çukur ; iki dağ ırmağının kavuştuğu yer .
ayrıkça , ayrıca , bilhassa ; ayrıkça könğül ber - : ayrıca dikkat etmek , ayrıca meşgul olmak .
ayrıkçalık , hususiyet , istisnaiyet .
ayrıl - , 1 . ikiye ayrılmak , bölünmek ; birbirinden ayrı düşmek ; corgo mingen coldoşunan ayrılat, köp caşagan kurdaşınan ayrılat ats. : yorga ata binen yoldaşlarından ayrılır; uzun yaşayan kimse yaşıtlarından ayrılır 2. mahrum olmak; malıman ayrıldım : hayvanlarımdan mahrum kaldım.
ayrılgıs, ayrılmaz, ayrı düşmez, ayrılgıs dos : ayrılmaz dost.
Dostları ilə paylaş: |
