A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

tıyılt- , et. tıyıl-’ dan.

tıyılıuu, işs. tıyıl-’ dan.

tıyın I, yahut tıyın çıçkan: sıncap.

tıyın II, kopik (para: rublenin yüzde biri) , cez tıyın (yahut düzce tıyın) : bakır para, bakır sikke; tıyın tıpır: para pul; sokur tyında da keregi cok: «kör paraya bile lüzumu yok» : on paraya bile almam; tıyın çöp: bot. çayır yoncası.

tıyındık, kapiklik; eki tıyındık: iki kapiklik.

tıykı, ıykı sözünün tekidir.

tıyl = tıl.

tıypıl: tıp tıypıl talap ketti: soyup soğana çevirdi.

tıytakta- , inat etmek, direnmek, müşkülât çıkarmak.

tıytanğda- = tırtanğda- .

tıytay- = tırtay- .

tıytık. kuvvet: tıytığım kurudu yahut tıytığım tügöndü: büsbütün kuvvetten düştüm; tıytığı kalğan cok: hiçbir şey (damlası, parçası bile) kalmadı.

tıytıy- , alınmak, mugber olmak.

tıyuu. menetme. yasak; tıyuusal- menetmek, hükmünü kaldırmak.

tız, tız et- : yakmak sancımak (diyelim şiddetli ağrıdan, bir hamızî maddeden ve s. ) ; sol közüm tız ete tüştü: sol gözüm hafifçe sancı yaptı.