caratkan, dn. yaradan, hâlik.
caratuu ı, tasvibetme.
caratuu ıı, yaratma, halketme; icad etme, varlığa getirme.
carbanğda-, lâübalilik etmek, lâübalice şaka etmek, lâübalice kucaklamak.
carbay-, zayıf olmak (başlıca, gülümseyen yüz hakkında).
carçı, münadi, çığırtkan.
carda, 1. su aşındırmak; eşmek; kazımak; alışğndı bek bayla, cardap ketse suu berbeyt folk.: arkını iyi pekit, kazılırsa su vermez; 2. sıraya dizilmek; beleske çıgıp cardagan folk.: dağ geçidine çıktılar ve sıraya dizildiler.
cardam. f. yardım, müzaharet.
cardamçı, yardımcı, muavin; cardamçı etiş gram.: yardımcı fiil.
cardamdaş ı, birine yardım edenler.
caramdaş ıı, karşılıklıca yardım etmek.
cardamdaşuu, yardımlaşma; cardamdaşuu komissiyası:müzaharet komisyonu; cardamdaşuu kassası: karşılıklı yardım sandığı.
cardamsız, yardımsız, âciz, yardım
görmiyen.
Dostları ilə paylaş: |
