A. Kadir (1917, İstanbul -1985, İstanbul) Şair, yazar. Kara Harp Okulu'nda öğrenciyken Nâzım Hikmet'le tanıştığı ve "muzır neşriyat" (zararlı kitaplar) okuduğu için tutuklandı
Yüklə 13,42 Mb.
|
Mutlu, Asım III:459c. Mutlu, Necmi (1935, İstanbul) Futbolcu. Beykoz takımı kalesindeki başarılarıyla adını duyurdu. 1958'de Beşiktaş'a transfer oldu. 1971'e kadar 359 karşılaşmada yer aldı. Milli takım kalesini 5 kez korudu. Futbolu bıraktıktan sonra antrenörlük yapmaya başladı. Mutlu, Ümit IV:250a. Mutlu, Zafer VL381a. Muvaffak Gönen Yahşi Sarıyer İlçesi'n-de, Yeniköy'de, Yalılar Caddesi'nde-dir. 19. yy'ın sonlarında inşa edilmiştir. Venedik stili servis katı üzerinde yükselen üç kattan oluşur. Dışı kagir, içi Horasan/ahşaptır. Deniz cephesindeki yarım daire şeklindeki pencereleri dikkat çeker. Muvahhit (Yüzbaşı) IV:320c. Muvahhit, Ahmet Refet VLlOa, 491a. Muvahhit, Bedia mad. VI: 10a, 70a, 538c, 549b, VII:564b. Muvakkithaneler mad. VI:10c, I:405b, III:170a, 239a, V:265a, VLlOTb, 159b, 379a, VII:482b. ilgili maddeler: Ayasofya Muvakkithanesi 1:461 a Mahmud II Sıbyan Mektebi ve Muvakkithanesi V:263a
ilgili maddeler: Agop (Güllü) I:90c Mehterhane V:371b Muzıka-i Hümayun Kışlası III:450b. Muzurus Paşa (Kostaki) (1809, Sisam -1891, istanbul) Rum asıllı Osmanlı hariciyeci. Sisam'ın güvenliğini sağlayarak Babıâli'nin gözüne girdi. Elçi olarak Londra'da bulundu (1851-1856); vezirlik payesi aldı (1864); Paris (1859) ve Londra (1871) konferanslarına katıldı, ikinci kez Londra elçiliği yaptı (1871-1883). III:290a. Muzurus Paşa (İstefanaki) (1842, istanbul -1907, Londra) Rum asıllı Osmanlı devlet adamı. Kostaki Muzurus Paşa' nın oğludur. Londra elçilik kâtipliği ve müsteşarlığı yaptı. Sisam beyliğinde ve Şûra-yı Devlet üyeliğinde bulundu. 1900'de Londra elçiliğine atandı. Attan düşerek öldü. III:290a, IV:462a. Muzurus Paşa Köşkü mad. W:12c. Muzurus Paşa Yahşi VT:12c. Müceddidîlik I:44a, V:5l4a. ilgili madde: Tarikatlar VH:213a Mücevveze Ağzı yukarısına oranla daha 327
dar, tepesinde kırmızı renkte çıkıntısı bulunan, silindir biçiminde ve yarım endaze uzunluğunda (yaklaşık 32-33 cm) kavuk. Padişahlar, sadrazamlar ve diğer ileri gelen devlet adamlarıyla yüksek memurlar uzun süre resmi başlık olarak mücevveze kavuk giymişlerdir. Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti Nisan 1919 da istanbul'da, Erenköy'de kurulan, kendisini daha sonra TBMM'deki Müdafaa-i Hukuk Grubu'nun İstanbul şubesi sayan örgüt. Yürütme komitesi Ali Haydar, Yakup Kadri (Karaosma-noğlu), Abdülbaki, Salaharzade Ziya beylerden oluşuyordu. Bu kişiler 1918' de, Mondros Mütarekesi'nin ardından "Müstakil Erenköy Kuvayı Milliye He-yeti"ni kurmuş ve bölge halkını silah-landırmışlardı. Nisan 1919'da yeni bir nizamname ile ortaya çıkan ve Ankara hükümeti tarafından da tanınan örgüt, diğerleri gibi 1923'te lağvedilmiştir. Müdafaa-i Hukuk-ı Nisvan Cemiyeti 1913'te İstanbul'da kurulmuş, kadın haklarını savunmayı amaçlayan kadın derneği. Başkanı Nuriye Ulviye Hanım' dır. Kadına hürriyetlerini kazandırmayı, kadınların iş hayatına atılmasını, sokaktaki sefaletlerini hafifletmeyi, okullar açarak, yayın yaparak, konferanslar düzenleyerek kültürel düzeylerini yükseltmeyi amaçlamıştır. Üyeleri arasında yabancı kadınlar da bulunan dernek, eylemleri sonucunda, telefon şirketinin kadın memurları da işe almasını sağlamış vb eylemlerle adını duyurmuştur. Müdafaa-i Milliye Cemiyeti l Şubat 1913'te İstanbul'da kurulmuş paramili-ter örgüt. Kurucuları ve yöneticileri arasında Dahiliye Nazın Talat Bey, Harbiye Nazırı Enver Paşa, Şeyhülislam Hayri Efendi, Sadrazam Said Halim Paşa, Nafıa Nazırı Mahmud Paşa, Maliye Nazırı Cavid Bey, Bahriye Nazırı Ahmed Cemal Paşa, Adliye Nazın İbrahim Bey, PTT Nazırı Oskan Efendi, Maarif Nazırı Şükrü Bey, Ticaret Nazırı Süleyman el-Bustanî Efendi gibi dönemin önde gelen kişileri vardı. Balkan Savaşı'nın yenilgi ve umutsuzluk günlerinde kurulmuş olan cemiyet kültür ve sağlık konularına eğilir görünse de, askeri özelliği vardı. Yurttaşları savaşa hazırlamayı ve cephe gerisinde korumayı amaçlıyordu. Giderek İttihad ve Terakki'nin yan kuruluşu durumuna geldi, l Nisan 1919'da kararname ile feshedildi. IV: 114a. Müdafaa-i Milliye Osmanlı Hanımlar Heyeti 1913'te, Darülfünun'da yapılan iki kadın toplantısından sonra kurulmuş kadın derneği. Müdafaa-i Milliye Cemiyeti'nin yan kuruluşu olmamakla birlikte aynı siyasal ortamın ürünüdür. Savaş koşullarında, kadınların ülke savunmasına katkıda bulunma amaçlarının örgütlenmeye dönüşmesi- dir. Etkili olamamış, bir süre sonra dağılmıştır. Müdafaa-i Milliye Teşkilatı V:352c, VI:20b. Müderris Köyü I:425a. Müderrisoğlu, Kemal VL310c. Müdevvenat-ı Kanuniye IV:lö9b. Müessesat-ı Hayriye-i Sıhhiye İdaresi II:4l8c, IV:3a. Müeyyedzadeler Osmanlı ilmiye ailesi. Divriğili Şeyh Evren'in oğlu Zeyned-din Siyavuş'un oğlu Şeyh Yar Ali Çelebi (ö. 1409) ile oğlu Müeyyed Çelebi (ö. 1447) Amasya Sarayı'nda Osmanlı şehzadeleri ile dostluk kurdular. Müeyyed'in oğlu Alaeddin Ali Çelebi (ö. 1483) ve torunu Abdurrahman Efen-di'dir (ö. 1516). Abdurrahman Efendi, Şeyhülislam Kemalpaşazade Ahmed ile Şeyhülislam Ebussuud Efendi'nin hocası olup İstanbul'da Galata'da bir mescit yaptırmıştır. Oğulları Abdülfet-tah (ö. 1517), Abdürrezzak (ö. 1530), Abdüsselam (ö. 1534), Mahmud (ö. 1517), Abdülvehhab (ö. 1562), Abdül-hay (ö. 1543) efendiler de ilmiye sını-fmdandılar. Ailenin 17. ve 18. yy'larda-ki kolları, Hısımzadeler, Azimzadeler adlarıyla sürmüştür. Müeyyetzade Mahallesi Beyoğlu İlçe-si'nde yer alır. Bereketzade, Şahkulu, Hacı Mimi, Kemankeş ve Arap Camii mahalleleriyle çevrilidir. Nüfusu (1990) 1.378'dir. II:221a.
Müezzinzade Mehmed Efendi Çeşmesi Sultanahmet'te, Nakılbent Camii ile Şifa Hamamı yakmındaydı. 1184/1770' te Cerrahbaşı Müezzinzade Mehmed Efendi tarafından yaptırılmıştı. Müfid Ratib III:275b. Müfide Kadri III:513a. Müftü Ali Mahallesi Fatih İlçesi'nde yer alır. Hatip Muslihittin, Abdi Subaşı, Küçük Mustafa Paşa, Haydar, Sinan Ağa ve Şeyh Resmi mahalleleriyle çevrilidir. Nüfusu (1990) 11.412'dir. Müftü Hamamı Fatih İlçesi'nde, Kadıçeş-mesi'nde, Müfti Ali Camii'nin yakmındaydı. Banisinin Şeyhülislam Zembil-li Ali Efendi (ö. 1526) olduğu, Vakıf Tahrir Defteri 'nden ve Hadîka'dun öğrenilmektedir. Evliya Çelebi yapının çift taraflı olduğunu yazmaktadır. Mimari özellikleri hakkında bilgi sahibi olmadığımız yapı 1918'deki büyük Fatih yangınında yanmıştır. VII:l69a
Müftü Hüseyin Efendi Medresesi Fatih İlçesi'nde, Çarşamba'da, Darüşşafa-ka Caddesi üzerinde bulunuyordu. Yapı halk arasında "Çukur Medrese" diye anılıyordu. Adından da anlaşılacağı üzere medrese çukur bir arazide yer alıyordu. 16. yy'da Şeyhülislam Ahîzade Hüseyin Efendi (ö. 1634) tarafından yaptırılmıştır. Çukurda kalan cephesi çift katlı, diğer cephesi zemin seviyesinde olduğu bilinen bu ahşap medrese 1918'deki Fatih yangınında yanmıştır. Bugün yeridahi tam olarak tespit edilememektedir. Müftüoğlu, Ahmed Hikmet III:271a, VL433c, 536b, 536c. Mühendis Ali Bey Çeşmesi Eyüp'te, Otakçılar'da, hamamın karşısındadır. 1169/1755'te kesme taştan, klasik üslupta inşa edilmiştir. Kırılan teknesi yenilenmiştir. Mühendis, Kevork (1781, İstanbul -1831, İstanbul) Mühendis ve eğitimci. Mühendishane-i Bahri-i Hümayun'da * ve Mühendishane-i Berri-i Hümayun' da müderrislik yapmıştır. Daha sonra Hassa Mimarı Kirkor Balyan'ın kâtibi olmuştur. 1823-1826 arasında, Tophane'deki Nusretiye Camii'nin inşaatında ve Sultan Ahmed Camii'nin tamiratında onunla birlikte çalışmıştır. 1827'de inşa edilen Eyüp'teki İplikhane'nin de mimarıdır. 1828'de Kumkapı'daki Meryem Ana Kilisesi'nin ve 1829'da yapımına başlanan Beylerbeyi Sarayı'nm inşaatlarına da katılmıştır. Mühendis Mekteb-i Âlisi bak. İstanbul Teknik Üniversitesi Mühendishane Matbaası mad. VI: 13a, IV:237b, VI:l4b. Mühendishane-i Bahri-i Hümayun mad. VM3b, I:35b, 352a, III:25c, 138b, 390c, IV:237a, VI:l4b, 91c, VII:254c. İlgili madde: Hendese-i Mülkiye Mektebi IV:51c
mad. VI:14b, I:352a, 353a, III:138b, IV: 13a, 96c, 97b, 195b, 237a, VL91c, 138a, 507b, 510c, VII:297b. İlgili madde: Hendese-i Mülkiye Mektebi IV:51c
III:182b, V:218b. Mühendisyan, Vahranı (1895, İstanbul-1953, İstanbul) Ermeni asıllı Türkiyeli orkestra şefi ve keman hocası. İlk müzik derslerini 14 yaşındayken H. Sinan-yan, Lola Terzi ve Zeki Bey'den (Öngör) aldı; ayrıca uzun süre Edgar Manasla çalıştı. Öğrenimini tamamladıktan sonra özel bir keman metodu geliştirerek bu metotla öğrenci yetiştirmeye başladı. 1918-1922 arasında Deniz Harp Okulu'nda müzik öğretmenliği yaptı. 1927'de Mühendisyan Senfoni Orkestrası'm kurdu. Bu orkestranın 1953'e kadar İstanbul'un çeşitli salonlarında verdiği sürekli ve düzenli konserleri yönetti. 1934-1944 arasında da Şişli Halkevi Orkestrası'm yönetti. Mühimmat-ı Harbiye (Askeriye) Hastanesi I:345c. Mühhnan, F. T. VII:373c. Mühürcülük mad. VJ:l6b. İlgili madde: Hakkâklık III:495b Mühürdar mad. VI:18b, IV:332b, VII: 138a, 497c. İlgili madde: Sürmeli Ali Paşa Çeşmesi VILllöa Mühürdar Kulübü 9 Mart 1921'de, Kadıköy'de, Mühürdar esnafı arasında birliği ve muhtaç kalanlara yardım sağlamak amacıyla kurulmuş dernek. Yönetim merkezi Kadıköy Muvakkithane Caddesi'ndeydi. Başkanı, esnaftan Rüştü Sakarya'ydı. Müjdeci İstanbul'dan ve Osmanlı ülkesinin her tarafından hacca gidenlerin, soygun, salgın gibi felaketlere uğramadan Mekke'ye ulaştıklarını, hac farizasını tamamlayıp kafileler halinde Şam'a döndüklerini bildirmek üzere İstanbul'a gelen peyk ve silahşorlara verilen ad. Surre alayı ile İstanbul'dan yola çıkan müjdecibaşı (müjdeci-i evvel) ile ikinci müjdeci (müjdeci-i sani) ve müjdecilerin İstanbul'a dönüşleri sevinç nedeni olur, Mekke şerifinin ve Şam valisinin mektuplarını, Şam kadısının ilamını getiren müjdecibaşıya sadrazam tarafından Babıâli'de hil'at giydirilirdi. Bu gelenek I. Dünya Sava-şı'na değin sürdü. Mükerrem Belkıs IV:350b, 365a. Mülatefe Karşılıklı fıkralar anlatma, sohbete uygun öykülerle oturumlara renk katma geleneği. Lale Devri (1718-1730) eğlencelerinde Şükûhî Efendi, Raikî Efendi özellikle ramazan gecelerinde sadrazamın, vezirlerin konaklarındaki mülatefelerde mutlaka hazır bulunurlardı. Sonraki dönemlerde Süleyman Rakımî, Abdi, Necmi, Nasuhî, İlmî adlı ya da mahlaslı daha pek çok mülate-feci, İstanbul konaklarındaki söyleşi ve eğlence gecelerine renk katmışlardır. Mülazımlar Medresesi Eminönü İlçesi'nde, Süleymaniye civarında, Dök-meci Medresesi'ne bitişik olduğu bilinen bu medrese yirmi dört hücreliydi. Temiz hava ve gün ışığı almaya müsait olmayan, sağlıksız bir yapı olan Mülazımlar Medresesi'nin bir kısmının harabe halindeyken 1910'larda yan-gınzedeler tarafından ikametgâh olarak kullanıldığı bilinmektedir. Bugün hiçbir izi kalmamıştır. Mülki İdadi IV: 134c. Mülkiye Baytar Mektebi II:ille. Mülkiye Mektebi bak. Mekteb-i Mülkiye Müller-Wiener, Wolfgang mad. VI:18c, I:208c, 419e, IV:221a, VI:469c, 479c, VII:172b. Mümeyyiz 15 Ekim 1869'da yayımlanmaya başlayan ilk Türkçe çocuk gazetesi. Haftalık olarak 49 sayı çıkarılmıştır. Çocuğun yetişmesi için sadece okulda öğretilen ve ezberletilenlerin yeterli olmadığı, okul dışında da oku- mak ve öğrenmek gerektiği gerekçesine dayanılarak yayımlanmıştır. Modern eğitim usullerinin yerleştirilmeye çalışıldığı bu dönemde başka milletlerin çocuklarının 8-10 yaşına geldiklerinde her kitabı okuyup her şeyi anlayacak derecede olduğu belirtilip Türk çocuklarının da aynı düzeye gelmeleri istenmektedir. Derginin önemli bir davranışı dil konusuna yaklaşımında görülür. Sade Türkçe kullanılmakta ısrar edildiği gibi, önce Türkçe-nin öğrenilmesi sonra Arapça öğrenmeye geçilmesi önerilmiştir. II:70a.
bak. Çifte Saraylar Münzevi Mescidi bak. Süleyman Subaşı Mescidi Mürebbi-i Hissiyat III:60b. Mürekkepçi İzzet (19. yy) Hafız Efendi ile çağdaş olan ve 19. yy'ın ortalarında yaşayan İzzet, Beyazıt'taki Kâğıtçılar Çarşısı'nda mürekkepçilik yapardı. Hafız Efendi'nin hoşsohbet, fıkracı olmasına karşılık İzzet de muzipti. Sarık sarmasıyla da tanınan İzzet'in bir bayram öncesinde içine ciğer koyup sardığı ve Hafız Efendi'ye verdiği sarığın kokması İstanbul'da uzun zaman konuşulmuştu. Mürekkepçi İzzet'i, Hafız'ı, Yorgancı Zihni'yi, Keseci Ata' yi, Lüleci Mehmed'i, Kanto Salih'i bir araya getirmek ise İstanbul esnafının en büyük zevkiydi. Çünkü bunların bir araya gelmeleri gerçek bir oıtaoyunu- Müstemen nun sergilenmesi demekti. Mürekkepçiler Osmanlı döneminde Beyazıt'taki Mürekkepçiler Çarşısı'nda kırk tane gedikli mürekkepçi dükkânı vardı. Bunlar, geleneksel yöntemlerle imal ettikleri siyah ve kırmızı mürekkepleri satarlardı. Avrupa mürekkeplerinin yaygınlık kazanması ve kamış ya da uçlu kalemler yerine dolmakalemler kullanılmaya başlanılması eski usul mürekkeplerin daha az talep edilmesine yol açmıştır. Mürekkep, diğer yazı malzemeleriyle birlikte Kâğıtçılar Çarşısı'nda da satılırdı. Müren, Zeki VI:265a, VII:204c. Müritoğlu, Zühtü II:52c, 540a. Mürşid Ali Baba (ö. 1697) II:135c. Mürur Tezkeresi Bulundukları yerden başka yere -bilhassa İstanbul'a- gitmek isteyenlere bir sene süreyle yerel yönetimlerinin verdiği izin belgesi. Harca tabi bu uygulama, II. Mahmud döneminde (1808-1839) başlamış, 1908' den sonra da kaldırılmıştır. Mürüvvet IV:344c. Müstakil Ressamlar Cemiyeti III:4l4a. Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği I:157a, III:372b. Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği (MÜSİAD) IV:300c. Müstakil Sosyalist Fırkası 12 Haziran 1922'de, Beyazıt'ta Tramvay Caddesi, Türkiye Kıraathanesi'nin katında kurulmuş siyasal parti. Türkiye Sosyalist Fırkası'ndan ayrılmış tramvay işçileri tarafından kurulmuştur. 1.000 kadar üyesi olduğu sanılmaktadır. Beşiktaş ve Aksaray'da tramvay işçileri arasında örgütlenmiş, kısa süre sonra faaliyetine son vermiştir. IV:242b, 246b, 289b. Müstakil Türk Sosyalist Partisi 19 Eylül 1948'de Cağaloğlu'nda İzzettin Han'da kurulan siyasal parti. Kurucuları yazar Arif Oruç, gemi inşa ustası Nedim Celal Çelebi, Nurettin Kırlı, İbrahim Vefik Belendir'di. Faaliyette bulunamamış, lideri Arif Oruç ölünce dağılmıştır. Müstakiller Birliği 5 Nisan 1950'de, Ka-raköy'de Galata Palas'ta kurulmuş siyasal örgüt. Kurucuları İsmail Hami Danişmend, Hazım Dağlı, Mehmet Semih Günur, Fuat Demiroğlu, Akif Er-demgil ve Hüsnü Emir Erkilet'ti. Amacı mevcut siyasal partileri birleştirici çaba göstermekti. Liberal Köylü Par-tisi'ne katılarak münfesih sayılmıştır. Müstecaphoğlu, Esat Adil IV:224c, VII:203a. Müstemen Yabancı ülkelerle yapılan anlaşmalar kapsamında daha çok İstanbul'da oturan yeminli Hıristiyan tüccarlara verilen ad. Bu deyim ve kurallar Osmanlı uyruklular için diğer ülkelerde de geçerliydi. Bir yıldan az kalanlara "harbi" denir ve bunlardan ver- Müştakîlik 328
329 Nakkastepe Mezarlığı gi alınmaz; daha fazla kalanlara "zim-mi" denir ve bunlardan cizye denilen vergi alınırdı. Müştakîlik IV:372b,372b, VII: 170c, 221a. ilgili madde: Kadirîlik IV:372a Müştakzade Tekkesi bak. Altuncuzade Tekkesi Müşterek-ül Menfaa İnhisar-ı Duhan-ı Aliyye II:429b. Mütareke Döneminde İstanbul mad. VI:19c. ilgili maddeler: Beyaz Ruslar II:177c Bir Mayıs Kutlamaları II:236b Darülfünun Grevi II: 563a Fatih Mitingi III:271a Karakol Cemiyeti IV:454b Kurtuluş Bayramı V:128c On Altı Mart Olayı VI:129b Müteferrika Sarayda padişah ve diğer saray mensuplarının odacı veya hademelerine verilen ad. Vezir, nişancı ve beylerbeyi gibi rical çocukları da müteferrika olabilirlerdi. Vacibü'r-ri-aye denilen bu müteferrikalar, bir mü-teferrikabaşı emrinde, hükümdarın özel hizmetinde bulunurlardı. Bunlara "hünkâr müteferrikaları" denir, sayıları 40 civarında olurdu. Saygın bir işti. Müteferrikalar vezirliğe kadar yükselebilirlerdi. Yeniçeri Ocağı ve Tersa-ne'de de müteferrikalar bulunurdu.
ilgili madde: Arkeoloji Müzeleri I:307c Müzeler mad. W:23c. İlgili maddeler: Adam Mickiewicz Müzesi I:77c Arkeoloji Müzeleri I:307c Askeri Müze I:350a Âşiyan Müzesi I:372a Atatürk Müzesi I:387b Aydınlatma ve Isıtma Araçları Müzesi I:481b Basın Müzesi II:73b Deniz Müzesi III:28a Divan Edebiyatı Müzesi III:68a Eczacılık Tarihi Müzesi III:127c Eski Şark Eserleri Müzesi IIL205b Halı Müzesi III:499b Havacılık Müzesi IV:23b İtfaiye Müzesi IV:307c Mozaik Müzesi V:491c Resim ve Heykel Müzesi VI:315b Sadberk Hanım Müzesi VI: 390a Sait Faik Müzesi VI:419b Serpuş Müzesi VI:532c Şehir Müzesi VII:l43c Tanzimat Müzesi VII:206b Topkapı Sarayı Müzesi VII:291c Türbeler Müzesi VII:312a Türk inşaat ve Sanat Eserleri Müzesi VII:313b Türk Karikatür ve Mizah Müzesi VTI:3l4a Türk Vakıf Hat Sanatları Müzesi VII:315c Türk ve İslam Eserleri Müzesi VII:3l6a Yahya Kemal Müzesi VII:413a Yeniçeri Müzesi VII:471c Müzevvir Mescidi bak. Süleyman Subaşı Mescidi Nabî(ö. 1712) mad. VI:25a, III:65c, IV:255a, VI:96b, 381b. Nacar, İzrael VII:401c. Naci (Limasollu) III:331b. Naci (Muallim) (1850, İstanbul - 1893, İstanbul) Yazar, şair, gazeteci. Adı Ömer' di. Varna Medresesi'ni bitirdikten sonra rüştiyede öğretmenlik yaptı. İstanbul'a dönüp gazeteciliğe başladı. Ter-cüman-ı Hakikat 'te edebiyat sayfasını düzenledi. Sonra, Saadet, Tarik, Mürüvvet, Vakit gibi gazete ve dergilerde yazdı, Mecmua-i Muallim adıyla bir dergi yayımladı. Mekteb-i Sultani'de, Mekteb-i Mülkiye'de, Mekteb-i Hu-kuk'ta edebiyat öğretti. Nesir yazılarının yamsıra şiir kitapları da yayımladı, Arapça, Farsça ve Fransızcadan çeviriler yaptı. Döneminde İstanbul'un kültür ve basın hayatının renkli ve saygın simalarından olan, hakkında pek çok anı, anekdot anlatılan Muallim Naci'nin eserleri şunlardır: Ateşpa-re (1883), Şerare (1884), Fürüzan (1885), Muallim (1886), Demdeme (1887), Ömer'in Çocukluğu (1889), Istılahat-ı Edebiye (1889), Lugat-ı Na-cz(1890), Es«mz(1890), Heder (oyun, 1908). Ünlü gazeteci ve yazar Ahmet Midhat Efendi'nin kızı Mediha Ha-nım'la evliydi. IV:95b, 564a, V:358a, VI:195a, 299a, 459b, VII:252c. Naci Ahmed Dede (ö. 1710, Pendarî) II:l69a, III:362b, V:425c, VII:477c. Naci Bey Kuyusu IV:446a. Naci, Elif bak. Elif Naci ' Naci Kasım Efendi IV:232b, VII:449a. Naciye Sultan (Emine) II:229c, V:72a, 131a, 347a, VL25c. Naciye Sultan Konağı IV:ll4b, VL89a. Naciye Sultan Korusu bak. Korular Naciye Sultan Yalısı mad. VI:25c, 5öc. Nadir Ağa ÇiftUği V:81a. Nadir Nadi bak. Abalıoğlu, Nadir Nadi Nadolski III:207a. Nafıa Fen Mektebi VII:528a. Nafıa Nezareti Binası mad. VI:25c. Nafi Baba Mezarlığı VI:358c. Nafl Baba Tekkesi bak. Şehitlik Tekkesi Nafilyan, Levon (1877, İstanbul - 1937, Kahire) Mimar. Andon Paşa'nın oğludur. 1905'te Paris'teki Güzel Sanatlar Akademisi'ni birincilikle bitirdi. İstanbul'a döndükten sonra, Galata'daki Şir-ket-i Hayriye ve Milli Sigorta Şirketi'nin merkez binalarının, Agopyan Mani'nin ve Boğaziçi'ndeki kagir iskelelerin mimarlığını yaptı. 1906'da Mısır'a yerleşerek, orada da önemli binalar inşa etti. Nafiz Bey (ö. 1897, Hacı Hafız) Vl:42a. Nafiz Dede (ö. 1861, Şeyh) VL307a. Nafiz Paşa (ö. 1929, Hekim) mad. VI:26b, Nagelmackers, Georges ilgili madde: Şark Ekspresi VII:135c Nahıl mad. VI:27a. Nahid Bey Apartmanları III:79c. Nahifi (1648, İstanbul - 1738, İstanbul) Divan şairi. Asıl adı Mehmed Süleyman'dır. Çeşitli memuriyetlerde bulundu. Şehit Ali Paşa'ya sadaret kâtipliği yaptı. Şıkkı-ı sani defterdarlığına kadar yükseldi. Bestesi günümüze değin ulaşan "Göz gördü, gönül sevdi ey yüzü mahım" gazelinin yazarı olan Nahifi iki ayrı Divan's. sahiptir. Ama şairin asıl değerli eseri, mensubu bulunduğu Mevlevîliğin piri Mevlana'nın Mesnevi 'sinin Farsçadan Türkçeye manzum olarak ve büyük bir ustalıkla yaptığı çevirisidir. V:183c, VII:276b. Nahum, Bernar IV: 230a. Nahum, Haim mad. VI:27b, IV:51c, VII:403a, 406a, 568c. Yüklə 13,42 Mb. Dostları ilə paylaş:
|