Türkistanda Rus
İktisadî Siyasetinin
Esasî Umdeleri Eğer Ruslar Türkistanda, Hindistandaki İngilizler gibi yalnız kendi mahsulleri için pazar bulmak ve kendi fabrikaları için ucuz veya bedava ham madde istihsalini temin etmek yolunu takip etmiş, yan] Tiirkistana yalnız müstemleke nazarıyla bakmış olsaydılar, Türkistan ahalisi bu esarete epeyce bir zaman tahammül edebilirdi. Din namına, eski an aneler namına şikâyetlere rağmen bütün ahali, Katta ulemâ bile yeni medeniyete, yeni hayat usulüne, «bir zaruret», kaderin yeni bir cilvesi diye bakıyorlardı. Yeni nakliyat, muhaberat, veni kanunlar, pamuk piyasası ahalinin merakını uyandırmıştı. Bilhassa Türkmenistan ve sahra vilâyetleri yerli ahalisi de dahil olduğu halde, şehir hayatının inkişafı pek mühim bir vak’a idi. Ruslar gelinceye kadar emin hayat temiır'edemiyen ve mühim bölümü yağmacılıkla geçinen Türkmen vilâyeti ahalisi, medenî hayata geçti. 1896 yılında bu vilâyetin yıllık vâridatı 300.000 rubleye vardı. 1908 de 10.300 desa- lina olan ekim sahası, 1913 te 41.500 desatina 2fi) ya çıktı. İstilâ tarzında olsa bile memleket Moğollar ve Temür devrinden sonra ilk 'defa olarak bir umumî hükümete tâbi olmuş bulundu. Yeni nakliyat usulünün kuruluşundan, her şeyden önce, şehir hayatı istifade etti. 1897
Zapiski Vostonçago Otdeleniya. R. A. O. XV s. 232. °n) ^Desatina» hektardan biraz fazladır (1,092 hektar).
1907 yılları arasında Cenubî Türkistanm beş vilâyetinde şehir ahalisi ‘ o 80 arttı. Memleket «feodalizm»den «ticaret, sanayi ve finans sermayedarlıkları» devrine atlıyordu. Rusların «Maliye ve Smaat Muhbiri» mecmuasının (1912, sayı 23) verdiği malûmata göre, 191 2 yılında Cenubî Türkistanm 5 vilâyetinde 12.000 işçi ile 387 fabrika işliyor ve bunların yıllık varidatı 78.500.000 rubleye varıyordu. 1913 yılında ise işçinin sayısı 2 1.000 e vardı. Aynı zamanda beş cenup vilâyetinde umumî ticaret muamelesi 320.000.000 rubleye varıp, bunun