| «Biz Peyğəmbərlər (özümüzdən sonra) irs qoymuruq (övladlarımız bizdən irs aparmır), bizdən sonra nə (mal) qalsa, (ümumi) sədəqədir».
Şahidlərə gəldikdə isə Əli(ə.s) Fatimə(s.ə)-nin əridir, öz mənafeyinə görə şəhadət vermişdir, yəni onun sözü qəbul deyildir. Amma Ümmü- Əymən əməli–saleh xanımdır, əgər başqa bir şəxs onunla birgə şahid dursa, bu işə bir də diqqət yetirərik.
Fatimə(s.ə) kədərli halda Əbu Bəkr və Ömərin yanından uzaqlaşdı.
Əli(ə.s)-nin Əbu Bəkrlə söhbəti.
Səhəri gün həzrəti-Əli(ə.s) məscidə Əbu Bəkrin yanına gəldi. Ənsar və mühacirlər Əbu Bəkrin ətrafında dövrə vurub oturmuşdular. Əli(ə.s) ona buyurdu:
__ Niyə Fatimə(s.ə)-yə atasından qalan irsi əlindən almısan? Halbuki Peyğəmbər(s) sağlığında ikən onu Fatimə(s.ə)-yə bağışlamışdı.
Əbu Bəkr dedi:
__ Xeyr, belə deyildir.
Əli(ə.s):
__ Əgər bir müsəlman ixtiyarında olub onun hesab olunan mülkü mən iddia edib desəm ki, bu mülk mənimdir, kimdən iki adil şahid tələb edilməlidir?
Əbu Bəkr:
__ Əlbəttə, səndən (iddiaçıdan) iki adil şahid tələb edilməlidir.
Əli(ə.s) buyurdu:
__ Bəs niyə sən Fatimədən sahibi ola-ola ixtiyarında olan mülk üçün iki adil şahid istəyirsən? Halbuki Fədək Peyğəmbər(s)-in zamanında və ondan sonra da Fatimə(s.ə)-nin şəxsi mülkü hesab olunurdu. Sən müsəlmanlardan ixtiyarlarında olan mülk barədə başqasının mülkünün mənim mülküm olduğunu iddia etdiyimə görə məndən iki adil şahid tələb etdiyin məhkəmə qanunlarına əsasən iki adil şahid tələb etmirsən.
Əbu Bəkr:
__ Bu dəlilin qarşısında bizim danışmağa qüdrətimiz yoxdur. Əgər ədalətli şahidlər gətirsəniz, qəbul edərik, yoxsa Fədək müsəlmanlrın ümumi malıdır. Sənin və Fatimə(s.ə)-nin onu mənimsəməyə heç bir hüququnuz yoxdur.
Əli(ə.s) Əbu Bəkrə xitab edib buyurdu:
__ «Quran»ı oxumusanmı?
Əbu Bəkr dedi:
__ Bəli.
Əli(ə.s) buyurdu:
__ De görüm, bu ayə («Əhzab», 33) kimin şəninə nazil olubdur?
Dostları ilə paylaş: |
