Ahmed hulûSİ’de kavramlar b av. Asuman Bayrakçı
"Herhangi bir kul, koltuğunun altı görülecek şekilde ellerini kaldırır ve Allah'dan bir dilekte bulunursa; acele etmediği takdirde kesinlikle duasına icâbet edilir
Yüklə 2,36 Mb.
|
"Herhangi bir kul, koltuğunun altı görülecek şekilde ellerini kaldırır ve Allah'dan bir dilekte bulunursa; acele etmediği takdirde kesinlikle duasına icâbet edilir. -Acele nasıl olur yâ Rasûlullah?. -“Dua ettim, ettim; kabul olmadı” der (de vazgeçer)... İşte bu yanlıştır! Dua yerine gelene kadar ısrar etmek gerekir. Ellerden parmak uçlarından yayılan dalgalar ile beyinden "yönlendirilen dalgalar", bir noktada birleşerek laser ışını gibi etki ederek belli hususların oluşmasında son derece önemli rol oynarlar. Burada farkedileceği gibi, DUA'nın oluşmasını sağlayan ana güç, insana dışarıdan gelmeyip; tamamiyle, insanın varlığında mevcût olan Allah isimlerinin mânevî gücünden ortaya çıkmaktadır. Kısacası DUA, kişinin kendindeki ilâhî güçler eşliğinde isteklerini gerçekleştirme faaliyetidir. Ve elbette ki bunun bir tekniği ve bilimsel açıklaması vardır.
Bu sebepledir ki, konsantrasyon ne derece güçlü olursa, DUA'ya icâbet de o derece süratli olur. Bunun için denmiştir, "mazlumun duası yerde kalmaz; âh alan felâh bulmaz!." Zirâ, o "âh" eden kişi, öyle bir sıkıntı ile, öyle bir konsantrasyon ile, menfî beyin dalgalarını o kişiye yöneltir ki, o yayın okundan kurtulmak aslâ mümkün olmaz. Dedesinde çıkmasa, torununda çıkar o "âh"ın neticesi!. Nasıl mı, çok basit!.
Evet, eller ileri kollar açık dua demiştik... Efendimiz böyle yapmış. Çölde yaralı bir halde kendilerini bulan yaralarını temizleyen, onları iyileştiren kimseleri öldürüp kaçanlar hakkında Hazreti Rasûlullah, ayakta, elleri yukarıda târif ettiğimiz biçimde açık olarak ashab ile beraber dua etmiş ve kaçan kişiler çok kısa süre içinde bulunarak yaptıklarının karşılığını almışlardır. Ayakta, eller târif ettiğimiz biçimde avuç içleri yüze, kollar ileriye dönük olarak parmak uçları aracılığıyla "yönlendirilmiş" dalgalar şeklinde yapılan DUA gibi, ayrıca, SECDE hâlinde yapılan DUA da son derece tesirlidir. Özellikle, gece yarısından sonra, yani güneşin bulunduğunuz yerin tam arkasında olduğu ve güneş radyasyonunun en asgariye indiği saatlerde SECDE hâlinde yapılan DUA son derece tesirlidir. Şâyet kılınan hacet namazının; veya herhangi bir namazın son secdesinde bu DUA yapılırsa, tesir gücü bir hayli daha fazla olur. Namazın, yani gece kılınan bir namazın son secdesinde, çeşitli kusurlarını itiraf ve onlardan bağışlanma dilendikten sonra DUA edilirse; ve istenen şeyin mâhiyetine göre, birkaç gün üst üste veya gün aşırı bir şekilde bu çalışmaya devam edilirse; takdiri ilâhî, o şeyin oluşmasına mutlaka cevap verir. Çünkü; o DUA'nın ısrarla devamına müsaade olunması, o duaya icâbet edileceğinin de göstergesidir. Zirâ, Allah, kabul etmeyeceği DUA'ya ısrarla devam şansı tanımaz. Kişi, bir konudaki DUAsında ısrarlı değilse, o DUA'nın yerine gelme şansı da son derece düşüktür. Hac da bunun çok çok büyük ve güçlü bir şeklidir. Nitekim İstiklâl savaşı sırasında çeşitli toplulukların, mevlid veya sair isimler altında yaptığı toplantılarda ettikleri dualar; yâni beyin dalgalarını tek bir gaye uğruna yönlendirmeleri ve odaklamaları, toplum üzerinde büyük mânevi güç oluşturmuştur. “Mânevi yardım” denilen şey, hep beyinlerin tek bir gayeye odaklanarak güç yaymalarından başka bir şey değildir. Esasen, burada ayrıca belirli bir "melekî" veya kendilerini "uzaylılar" olarak tanıtan cinlerin güçlerinden faydalanmak için yapılan bağlantılar da söz konusu olabilirse de, burada o konuya girmek istemiyoruz.
GÜÇLÜ YÖNETİCİ BEYİNLERİN YAPTIĞI YAYINLAR “RİCÂLİ GAYB” denilen yüksek mânevi güç sahibi kişiler, "irşâd kutupları" dahi çoğunlukla, yeryüzüne çeşitli ilimleri, güçlü beyin dalgaları ile yayarlar... Ve bu yayınları almaya istidatlı beyinler tarafından bu dalgalar alınarak değerlendirilir. Belirli konuların dünya üzerinde, hem de birbirinden habersiz kişiler tarafından algılanarak yürürlüğe konulması; hep bu şekilde güçlü yönetici beyinlerin yaptıkları yayınlardan ileri gelmektedir. Hattâ çeşitli modalar bile dünya üzerine hep bu şekilde yayılmaktadır, diyebiliriz... Bu hususlar, değerli âlim ve ârif Muhyiddin A`rabi tarafından "Fütuhatı Mekkiye" isimli eserinde benzetme yollu anlatımla kısmen açıklanmıştır. İsteyenler o esere bakabilirler. BEYNİN NEGATİF YÜKLE RUH’A KAYDETTİĞİ YAZILIMI SİLMENİN YOLU NEDİR? Arafat tepesi ve civarında toplanan yüzbinlere, milyonlarca insan, yerden aldıkları son derece güçlü radyasyon ile beyinlerinden tek bir mânâda yayın yapmaktadırlar. «Vakfe» denen olay, insanların bu tek mânâ üzere toplu «yönlendirilmiş dalga» yayınına yönelişleridir.
Yüz binlerle, milyonlarca insan beyni; sanki laser ışını gibi, tek bir dalga boyundan yayın yapmakta ve bu dalga boyundan oluşan dev bir manyetik bulut tüm Arafat Bölgesini kaplamaktadır!. Şimdi hemen hatırlamaya çalışın... Üzerine herhangi bir film çekilmiş video bandını, çalışırken video cihazının üzerinde unutursanız ne olur?. Video cihazının yaydığı manyetik alan bandın üzerindeki kaydı siler!. İsterseniz siz buna görünmeyen eller bandı siler de diyebilirsiniz!. Evet, işte misâl yollu anlatmaya çalıştığım gibi... Siz orada «ALLAHIM! GEÇMİŞ GÜNAHLARIMDAN DOLAYI BENİ AFFET» dediğiniz anda hem bu tür bir dalga oluşturmuşsunuzdur. Hem de beyninizi bu mânâdaki dalgalara açmışsınızdır!. Ve açılan bu kanaldan, o güçlü manyetik alan bir anda beyninizi etkiler ve o ana kadar ruhunuza negatif yükle beyniniz tarafından kaydedilmiş tüm yazımlar siliniverir!. Ve siz anadan doğmuşcasına günahsız olarak. O ana kadar ruhunuza yüklenmiş olan tüm negatif yüklerde arınmış olarak Arafat'dan dönersiniz.
Çünkü olay böylesine kesin bir olaydır!. Eğer çok sayıda insan, ayrı ayrı topluluklar hâlinde bile olsa, aynı anda ve aynı isteğe yönelik şekilde belli bir konsantrasyondan sonra dua ederse, istekte bulunursa, büyük bir ihtimal ile o istek gerçekleşir. BEYİN, NİÇİN “SECDE”DE İKEN ÇOK GÜÇLÜ DALGALAR YAYAR? “SECDE hâlinde yapılan DUA, hele kusurların itirafından sonra olursa, son derece güçlüdür” demiştik. Niçin? SECDE hâlinde, bedendeki kan yoğun bir biçimde başa, beyne akmakta, oksijen ve diğer enerji kaynakları tarafından beyin son derece mükemmel şekilde beslenmektedir. Bu sebepten dolayı da çok güçlü dalgalar yayabilmektedir. Ayrıca gene secde hâlinde yapılan kusurları itiraf fiîliyle çok güçlü bir konsantrasyon ve yönelim meydana gelmekte, bu da arzulanan şey doğrultusunda güçlü dalgalar yayılmasına vesile olmaktadır. BEYNİN YAYDIĞI “RADAR DALGALARI” BEYİN, GÜNDÜZ OLDUĞU GİBİ, GECE UYKU HÂLİNDE DE RADAR DALGALARI YAYMAYA DEVAM EDER! Rüyada ruh, bedenden çıkıp bir yerlere mi gidiyor; bir yerleri mi görüyor? Genel anlatım içinde söylenen, “gece uykuda ruhun serbest kalması, bir yerlere gitmesi; olayları görmesi”, özellikle “kişinin görmediği, bilmediği yerleri rüyasında görmesi” diye anlatılan bir olay var. Şimdi, bizim anlatımımızda; ruhun beyin tarafından üretilen dalgalardan meydana geldiği konusu işleniyor. Ayrıca, rüyanın dışında “telepati” diye bir olay da biliyoruz! “Telepati”nin, iki beyin arasındaki karşılıklı gönderilen dalgalar olduğunu da biliyoruz. Yani beynin belli dalgalar göndererek bir diğer beyine ulaştığını; ona çeşitli mesajlar verdiğini biliyoruz!. Fakat bu kopuk kopuk bildiğimiz hususları biraraya getirip bir sonuca varmayı genelde hiç düşünmüyoruz!. “Telepati” dediğimiz olayı gerçekleştiren, beyin! Esasen bunun benzeri bir hususu hemen herkes de yaşamakta. Beynin yaydığı radar dalgaları; uyuduğumuz zaman ruh bedenden ayrılıp; bir yerlere gidip orada bir şeyleri görüp veya birisi ile görüşüp gelmez! Bizim tesbitimize göre; beyin, gündüz olduğu gibi, gece uyku hâlinde de radar dalgalarını yaymaya devam eder; ve gündüz beyin, birçok kanaldan veri toplarken; gece bu, özellikle beş duyuya dayalı alanlar kapalı olduğu için, yaydığı radar dalgalarının getirisini beynin görüntü hayâl merkezinde değerlendirerek sùretlendirir. Bu algılama, “ruh gitti de falanca ile görüştü“ denen görüntüleri meydana getirir. “Dua”, beynin yönlendirilmiş dalgaları olduğu gibi; rüyaların bir kısmı da, beynin radar dalgalarının tesbit ettiği olaylardır!. Rüyalar, kâh sizin o ana kadar mevcut veri tabanınızdaki mânâların açığa çıkmasıdır; yani bilgisayarınızın harddiskindeki bir takım verilerin ekrana yansıması, görüntüsüdür; kâh da ekranınıza internet aracılığı ile gelen verilerin bilgisayarınızda işlenerek ekrana yansımasıdır!. İşte internetten bilgisayara verilen gelen veriler gibi, beynin radar dalgalarıyla algıladığı bazı dış olaylar, geçmişte ruhun bedenden ayrılıp bir yerlere gidip bir yerlerde görüşmesi veya o yerleri görmesi şeklinde değerlendirilmiştir. Tabii bu geçmişte hiçbir şekilde izah edilmesi mümkün olmayan bir olaydır; ki bunu, ancak bugünkü şartlarda böylece açıklama imkânını bulabiliyoruz. Bilim ve teknoloji bu düzeye gelebildiği için, telepatinin varlığını kabul eden her insan, beynin radar dalgalarını da doğal olarak kabullenmek zorundadır!. BEYNİN, YAYDIĞI RADAR DALGALARIYLA, DÜNYA ÜZERİNDEKİ ÇEŞİTLİ YÖRELERE VE KİŞİLERE YÖNELMESİ Ruhun bedenden ayrılma olayı var; fakat “rüya” dediğimiz olayların büyük bir kısmının, beynin radar dalgaları ile oluştuğunu söylüyoruz burada.. Bu ikisi ayrı şey! Gerek, “Tayyi mekân” dediğimiz olay yani Kurân‘daki “Isrâ” olayı; gerekse, “Fetih” nasip olanın yaşadığı olaylar, ruhun bedenden ayrılması olayıdır.
“MÛCİZE” VE “KERÂMET” DENEN OLAYLAR, BEYİN İLE İLGİLİDİR! Beynin radar dalgalarını ve telepati dalgalarını kabul eden her insan, kapsamlı bir kapasiteye sahip beyinli kişilerin, geçmişin “kerâmet” denen olaylarını yaşayabilmesinin de son derece doğal ve mâkul olduğunu rahatlıkla fark edebilir. Çünkü, “mûcize” ve “kerâmet” denen olaylar da, insanın dünyasında, insan beyni ile alâkalı olan olaylardır. BEYNİN YAYDIĞI RADYASYONLARDAN OLUŞAN VARLIKLAR! Beynin yaydığı radyasyonlar müspet ya da menfi mânâda iki tür radyasyon olarak iki tür varlık yaratır!. Ya, insana, tabiatına hoş gelecek sevimli gelecek varlıklar veya ters gelecek varlıklar! Kişinin arzu ve istekleri ne yönde ise, o yönde onun seveceği varlıklar meydana gelir, beynin yaydığı dalgalardan; ve gene aynı şekilde, kişinin genel yapısındaki korku ve endişeleri ne yönde ise, o yönden meydana gelir bir takım yaratıklar menfi dalgalardan!. Beyin dalgalarının meydana getirdiği bu varlıklar, kişi öldüğü andan itibaren, kişinin ruh âlemi veya hayâl âlemi dediğimiz âlemde, bu kişiden sâdır olan dalgalardan meydana gelmiş olduğu için bu kişiyi sarar; ve kişi bunlardan dolayı ya azap duyar, ya zevk duyar; Âlemi Berzah’ta... Kabir Âlemi dediğimiz âlemde.
İnsanın ürettiği gazap melekleri, orijin olarak melek, ancak vasıf olarak “Cin” yapısındadır! Mezarda; mezarın içini görüyorsun, mezarın şartlarını görüyorsun. Bu, mezar âlemi. Belli bir süre sonra, bu mezar görüntüsü kaybolur. Ondan sonra, cennet ve cehennemi tam olarak görmeye başlıyorsun. Oradaki durumları görüyorsun. Ve dünyada ürettiğin bir takım melekler veya kötü mahlûklar sana zarar vermeye başlıyor. Bu ise senin kabir âleminde oluyor. Gördüğün rüyayı düşün!.
İMANIN AÇIĞA ÇIKIŞI YA DA ÇIKMAYIŞI, BEYİNDE BİR DEĞERLENDİRME MERKEZİNİN AÇILIP AÇILMAMASIYLA İLGİLİDİR! Kişide, ya îman açığa çıkmıştır ve bunun getirmiş olduğu bakış açısıyla yaşar kısmetindeki kadarını; bu yüzden “said”=”mutlu” derler ona... Çünkü ebedi yaşamında son durağı “Cennet” boyutu olacaktır! Ya da fıtratında îman yoktur; bunun getirdiği bakış açısıyla yaşar; ve o bakışa göre fiiller, davranışlar ortaya koyar; bu yüzden “şakî” = ”mutsuz” derler; çünkü ebedi yaşamında son durağı “Cehennem” boyutu olup, hayatı “yanarak” devam edecektir! Kişinin fıtratındaki “îman”, o kişiye er-geç, olayların ve fiillerin yaratıcısının Allah olduğunu idrâk ettirerek; kişinin o olaydan dolayı yanmasına son verir!. “Kalpler Allah’ın hatırlanmasıyla tatmine ulaşır, yatışır” uyarısını hatırlayalım burada… Îman veya îmansızlık beyindeki bir değerlendirme merkezinin açılıp açılmamasındandır! Hattâ diyebilirim ki, “îman” geni vardır kanaatimce!. Eğer beyin, îman nûruyla olayları yorumlarsa, değerlendirmesi başka olur; îmân ışığından mahrum olarak yorumlarsa, değerlendirmesi başka olur!. Biz dışarıdan, kişinin bu geni taşıyıp taşımadığını bilmeyiz! Ancak davranışları, o an için bize kısmî bir gösterge olabilir. Buna rağmen biz, fiili itibariyle, bu iman nûrundandır veya imansızlığın sonucudur desek dahi; onun daha sonraki bir süreçte hangi idrâk içinde boyut değiştireceğini bilemediğimizden, kimse için “îmanlı” veya “îmansız” şeklinde kesin hükmü veremeyiz. Genelde, kişinin îmansız bakış açısıyla yaşamı değerlendirmesi, onun için müjdeli bir gelecek vaad etmez! Îmanlı bakış açısıyla yaşayanın dahi, yaşamı sonlanmadan ne olduğu bilinemez. İNSAN ŞUURU, ALLAH’I, ANCAK BEYİN KAPASİTESİ KADARIYLA TANIYABİLİR! İnsanın yaşamı, bilindiği üzere BEYİN ile düzenlenir... İnsan’da ortaya çıkan her şey, BEYİN aracılığıyladır... Ölümötesi yaşam bedeni olan RUH dahi beyin tarafından “yüklenir”!. Allah’ın isimlerinin işaret ettiği mânâlar, insan beyninde açığa çıkar. İnsan şuuru, Allah’ı, ancak beyin kapasitesi kadar tanıyıp “yakîn” elde eder. BEYİN NE YÖNDE ÇALIŞIRSA, KAPASİTESİ O YÖNDE ARTAR VE ÜRETİR! Ne yaparsan, o ortaya koyduğunun neticesi senin için oluşur. Neler yaparsan, beynindeki “o fiili ortaya koyma özelliği”, o istikamette daha gelişir; ve bu defa o gelişen kapasitenin ürettiği hâli yaşarsın. İşte şimdi burada önemli bir noktaya atlıyorum...
İşte bu durum, şu sorunun cevabıdır. Bu gün toplumlar içinde, Türkiye’de olsun, başka toplumlarda olsun, pek çok zengin sayısız mal, mülk, para dağıtıyor. Fakat bu zenginlerin hiç birinde ilim, irfan, velâyet mertebeleri meydana gelmiyor. Allah yolunda milyarlar harcıyor ama karşılığında mâneviyat gelmiyor. Gelmez! Çünkü, para veriyor, erzak veriyor, yiyecek-giyecek veriyor. Verdiğinin karşılığı da aynı boyuttan geliyor kendisine. Serveti artıyor, parası artıyor, malı artıyor. Verdiği şeyin cinsinden, türünden karşılığını alıyor. Öbür taraftan âlim, ilim dağıtıyor. Onun da ilmi artıyor. Evliya, velâyet kemalâtından olan, yakîn ilmini anlatıyor. Onun da yakîni artıyor. Ne verir, ne dağıtırsan, sana gelen de, o dağıttığının türünden, cinsindendir! Onun için eskiler demişler ki, “Hiçbir şey yapamıyorsan, Kurân al yakınlarına, etrafa hediye et, dağıt, paylaş!” Câmilere Kurân hediye etmenin, dağıtmanın, bağışlamanın anlamı da budur.
Öyleyse, üretmek ve dağıtmak insanın esas amacı olmalıdır. Kurân’da devamlı tekrarlanan; “Salâtı ikame et” deki murad; Salâtın Mirâc’a dönüşmesidir. Salât’ın Mirâc’a dönüştüğü zaman, sen, mâneviyatta sayısız hallerle bezenirsin, yaşarsın, hissedersin. Mâneviyatta aldığın bu hâlin akabinde. “Zekâtını ver” kısmı gelir.
Demek ki, ne üretir, ne dağıtırsan, dağıttığının karşılığını alırsın. Para ve erzak dağıtırsan, para ve erzakın, 10 mislinden 700 misline kadar artar. İlim dağıtırsan ilmin artar. İrfan dağıtırsan, irfan artar. Pirinç, fasulye, nohut dağıtıp mâneviyat ilmi alacağını düşünme! Zira, bunu oluşturacak bir sistem yok! “Sistem”, ürettiğinin ve dağıttığının türünden karşılığını elde etmen üzerine kurulmuştur. Şimdi, anlattıklarımı bir kenara koyun ve çevrenize bir bakın! Kim ne dağıtıyor?.. Ne alıyor?. Yüzlerce milyar dağıtan hangi zengin, ilim ve mâneviyat sahibi oluyor?. Var mı hiç böylesi?.
İşte beynin çalışma sistemi budur!. Beynini ne yönde çalıştırırsan, o yönde kapasitesi artar. Günde on beş dakika yüzersen, yüzme kapasiten artar. Günde yarım saat yürürsen, yürüme kapasiten artar. Günde bir saat futbol oynarsan, futbol kapasiten artar. Beynini devamlı hangi yönde çalıştırırsan, o yönde kapasiten artar. Zikre başladığın zaman, zikir başta sana çok ağır gelir. Yarım saatte kafam çatladı dersin. Ama, aradan aylar geçince, başlangıçtakinin on misli daha zikir yapabilirsin. Çünkü kapasiten artmıştır. Başlangıçta, kitaptan bir sayfa okursun. “kafam durdu, almıyor.” dersin. Ama, okumaya devam edersen, bir süre sonra, bir kitabı baştan sona bir okuyuşta bitirirsin. Zîra, kapasite ziyadesiyle gelişmiştir. Önemli olan, senin beynini hangi istikamette geliştirdiğindir!. Eğer kız-karı peşinde koşuyorsan beynin bu alanda gelişecek ve bunun dahasını isteyeceksin… Mânevi ilimler, mâneviyat istiyorsan, elde ettiğini olabildiğince çok kişi ile paylaşacaksın, anlatacaksın, konuşacaksın, dağıtacaksın!. Hiçbir şey yapamıyorsan, imkânların dahilinde, birkaç ilim kitabı al ve dağıt! Zirâ ilim kitabı dağıtınca, sana ilim gelecektir. Ne dağıtırsan onun karşılığını alırsın. Allah’ın sistemi bu!. ÖLÜM ANINDA, RUH- BEDEN İLİŞKİSİNİN KESİLMESİNDE BEYNİN ROLÜ NEDİR? Beyindeki “akıl” dediğimiz özellik, ‘’bellek dalgaları’’ şeklinde ruha yansıtılıyor. Akıl gibi, fikir, hayâl, şekillendirme, vehmî benlik gibi hususlar gene beyin faaliyetinin neticesinde, ruha yükleniyor. Bu “Ruh” dediğimiz yapı, varlığını beyinle güçlendirirken; aynı zamanda beyin, “sinir sistemi” dediğimiz en uçtaki-en uzak hücrelere kadar yayılan bir elektrikle, bedende muhafaza ediliyor!. Ne zaman ki bedenin bu bioelektrik faaliyeti bir anda, bir olayla duruyor, beyin çalışmasını yitiriyor; bu beyin çalışması yitirildiği anda, bedenin en uzaktaki hücreye kadar uzanan elektriği kesildiği için; bedendeki ‘’Ruh’’u kendinde muhafaza eden bir çeşit elektromıknatısiyet kesiliyor. Ve ‘’Ruh’’ adını verdiğimiz bir tür hologramik ışınsal beden, biyolojik bedenden ayrılıyor!. İşte Ölü!. Beynin yolladığı bioelektrik enerji, bedenin en uç noktasından beyne en yakın noktaya doğru bir kesilme gösterdiği için de, bu kişide en uç noktasından yani ayaklarının ucundan Ruh yukarı çekiliyormuş gibi bir mânâ şeklinde yorumlanıyor. Oysa bu, hücrelerdeki elektriğin kesilmesi sırasında, başa doğru olan o bölümlerdeki hissizliği kişi farkediyor. Çünkü esasında, beyindeki bioelektrik kesilmesi sonucunda bedende de çekicilik kalkıyor!. Bedenden çekicilik kalktığı zaman, zaten otomatik olarak “kişilik ruhu” bedenden ayrılıyor!. Bu olay bir anda oluyor! Kişinin “ayak ucundan çekiliyor” diye hissettiği şey, beynin bedene yaydığı bioelektriğin kesilmesinin, en uç noktadan itibaren farkedilmesi olayı!.
BEYNİMİZİ KİM KULLANIYOR?! Dışardan biri mi kullanıyor beynimizi, kendimiz mi? Tüm mahlûkat içgüdü ve duygularıyla davranışlarını ortaya koyar. İnsan ise düşünerek davranışlarını düzenleyebilmek ve duygularını kontrol altına alabilmek yetisine sahiptir. Öyle ise, içimizden fışkıran duygularımızı ve içgüdüsel davranışlarımızı ne kadar kontrol edebiliyorsak, o kadar beynimizi kullanmasını biliyoruz, diyebilir miyiz acaba? Önce ilim... sonra irade! Geçmişte soyut anlatılan kavramların hep somut gerçeklere dayandığını gözönüne alırsak; “Tanrı” kavramından arınmadan, somut gerçekler dünyasını değerlendiremezsiniz!. Oysa genleriniz tıka basa Tanrı kavramıyla dolu!. Her güzelliğin kendi özünüzden kaynaklanacağını farketmeniz gerekir!. Tanrı yok ki, size bir şey versin!. Siz mevcut kapasitenizle ilmi değerlendirecek ve bu değerlendirmeyle beyninizi daha kapsamlı kullanabileceksiniz!. Düşündüğünüz her şey, beyin tarafından genlerinize kaydediliyor!. Dostlarım... İki ayrı dünya/boyut var sanıyoruz; “Zâhir” ve “Bâtın”!. Oysa iki ayrı dünya değil, yalnızca ALGILAYABİLDİKLERİMİZ ve ALGILAYAMADIKLARIMIZ var! Ve bu da herkese GÖRE değişiyor!. Beyin veya seslenişi olan şuur, hiçbir zaman tatmin olmaz ve olmayacaktır... Çünkü öğrenilecek şeylerin sonu yoktur!. Cehennemi yaşıyoruz, şartlanmalarımız, DUYGUlarımız ve değer yargılarımız yüzünden... Cenneti yaşıyoruz, gerçekçi olmamız, duygularımız ve evrensel bakabilmemiz yüzünden!. Yaşamda kimsenin kimseyi sorumlu tutma hakkı yoktur!. Herkes kendi kapasitesini kullanamamasının sonuçlarını yaşayacaktır!. Beyin son sentezini açığa çıkarıyor; biz de o senteze uygulamamızla katkıda bulunuyoruz! “Beynin sentez sonucu”na “BİLİNÇ” diyoruz biz dışarıdan... İpler hep beynin elinde... de, beynin ipleri kimin elinde olabilir? Sakın tanrı demeyin!!!. Yüklə 2,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|