Ahmed hulûSİ’de kavramlar
Yüklə 147,22 Kb.
|
|
AHMED HULÛSİ’DE KAVRAMLAR S AV. ASUMAN BAYRAKÇI www.allahvesistemi.org KİTSAN
Kavramlar S, İstanbul
Yayın Dağıtım: Kitsan 
Bu kitabın telif hakkı yoktur. Dileyen herkes, tüm eserlerimiz gibi bu kitabı da,yazar ve kaynak belirtmek ve orijinaline sadık kalmak kaydıyla çoğaltabilir, çevresiyle paylaşabilir, yayınlayabilir, tercüme edebilir… 
KİTSAN KİTAP BASIM YAYIM DAĞ. SAN. ve TİC. LTD. ŞTİ. Alemdar Mah. Ticarethane Sk. No: 41/3-4 34400 Sultanahmet - İSTANBUL Tlf: (0212) 513 67 69 - Fax: 511 51 44 http://www.kitsan.com FİHRİST
HEP ALLAH’TIR! SEYREDEN VARLIKLARI “HAKİKAT NOKTASI”NDAN SEYREDENDİR
“SEYR ÂLEMİ” (Tekliğin dilemesi ile meydana gelen seyir)
Sıfatları yönünden sınırsızlığını idrâk edebilirsek, o zaman hayatı ile, ilmi ile, iradesi ile, kudreti ile sınırsız olduğunu farkedeceğiz.. Sınırın ötesinde ikinci bir hayat, irade, kudret vasıflarıyla var olan bir varlık olmadığını idrâk edeceğiz.. Bizim gözümüze göre, algılamamıza göre var olan ikincil birimden çıkan vasıfların, orijine ait vasıflar olduğunu müşahede edeceğiz!. Ki, beş duyuya göre "cüz" olarak nitelendirdiğimiz hayat, ilim, iradenin gerçekte, hakikatta "küll"e ait olduğunu, Küll`den olduğunu müşahade edebileceğiz. Elbette bunun doğal sonucu da "küll" yanı sıra bir "cüz"ün varolmayışıdır!. Hemen şu âyeti hatırlayalım:
Şayet sadece Mutlak Varlık olması itibariyle değil, sıfatları itibariyle de; ve dahi tüm varlığı itibariyle de sınırsız olduğunu idrâk edebilmek bizim için dilenmişse, o zaman "kader" dediğimiz hükmün, Tek`liğin dilemesi ile meydana gelen "seyir âlemi" olduğunu farkedeceğiz.
KENDİSİNİ “SEYR”İNDEN İBARETTİR! Kuantsal boyutta her şey tek bir şuur hâlindedir. Bu tekil şuur, “ilk akıl”=“Aklı Evvel” diye tanımlanmıştır. Kuantsal boyut, “Hayat” sıfatının ta kendisidir!. Var olan tüm melekler, bu “RÛH” adlı tek melekten, yâni bizim “kuantsal boyut” olarak nitelendirdiğimiz, orijinimiz boyuttan meydana gelmiştir!. Yani, Kuantsal boyut tekilliğinde meydana gelen melekî katmanlar(?) ile, algıladıklarımız ve algılayanlar oluşmuştur. Esasen her şey, Kuantsal boyutun kendi kendisini “seyr”inden ibarettir!. Bu boyutta zaman ve mekân kavramı yoktur!. “İnsan” kendi hakikatine yolculuğunu tamamlarsa, kendi derûnu doğrultusunda; “ben” kalmaz, seyreden “Kendi” olur Kendini!. ’Birimin bilinci’’ değil; ‘’Bilincin, mânâlarını seyretmesi’’ söz konusudur. SEYR MAHALLİ (ESM ÂLEMİ!) Hazreti MUHAMMED'in açıkladığı “ALLAH”, sonsuz mânâlara sahip olup, her an bunları seyir hâlindedir!. Bu “SEYR”in mahalli de, “esmâ” âlemidir!. ZÂT'ı itibariyle Vâhid-ül AHAD... Sıfatları itibariyle HAYY, ALİM, MÜRÎD, KADİR, SEMİ, BASÎR, KELÎM'dir. Kendisinde bulunan özellikleri itibariyle, sayısız mânâlara sahiptir ki; bunların bir kısmı gene Hazreti Muhammed tarafından “esmâ-ül hüsnâ”da açıklanmıştır. ”ALLAH” İSMİYLE İŞARET OLUNANIN, Kendi Kendineliği içinde “ULÛHİYET”İNİ SEYRİ "Fenâfillah", "ALLAH” adının işaret ettiğinin, kendi kendineliğinin adıdır, hakikatı itibariyle... “Gayrı”, “Mâsiva” kavramının “yok” olduğunun yaşanmasıdır “Fenâfillâh”!... Yani; sen , fenâ fillah olamazsın!... O yüzden de, bunu farkettirmek için, önce “fenânın fenâsı” demişler; sonra o da yetmemiş, “fenânın fenâsının fenâsı” demişler... Gerçekte ise, kişi fenâfillah olmaz!... "Fenâfillah", o isimle işaret olunanın, kendi kendineliği içinde "Ulûhiyet"ini seyridir... Bunun minyatürü diyebileceğimiz de, bir birimde, kendi seyrini seyredişidir...
İLMİNDE!
Eğer bundan devam edecek istidat mevcût ise urûc bu defa esmâ mertebesinde olur ve tüm isimlerin mânâlarının hep aynı Zât’a ait olduğu müşâhede edilir... Sonra mevcûdâtın Zât’ının tek olduğu tespit edilir! Urûc bundan sonra da devam ederse, “NEFS”inin hakikatının dahi “O” olduğu yaşanır ve kişilik kavramı tümüyle yok olur...Varlığında Bâkî Allah’tır! Uruc bundan sonra biter, mi’râc tamam olur... Ya sonra?. Seyr başlar! Zâtıyla esmâsını seyretmededir... İlminde! “Gayr” kavramına ve kelimesine yer yoktur bu vâdide!
.Bir başka anlatım ile “Melekût âlemi”, “Aklı Kül âlemi”dir ki, mânâları seyir hâlidir. Ve bunlar dahi, Zât'ın kendi özelliklerini, mânâlarını seyir için meydana getirdiği tecellîlerdir.
Cenâb-ı Hak, kendi esmâsını yani özelliklerini seyretmeyi dilediğinde, kendi Zât`ındaki mânâları seyretmeyi dilediğinde, "Zâtı`ndan Zâtı`na tecelli etti" denen bir biçimde, kendi ilminde kendi esmâsını-özelliklerini seyretti!. Bu, ilmî seyr neticesi olarak, bu esmânın toplu bulunduğu mânâlar "Ruhu A`zâm" adlı meleği meydana getirdi.
SİZİN TANRI DİYE DÜŞÜNDÜĞÜNÜZ, SADECE "ULÛHİYET SAHİBİ TEK"TİR! (ALLAH'TIR!) Siz müslimler misiniz (teslimiyetinizin farkında mısınız)?"(Ulûhiyet sahibiniz, sadece Allah'tır!) O hâlde O'na yönelin ve O'ndan bağışlanma dileyin...
KESİN YERİNE GELENDİR!
“ULÛHİYET”TEN GELEN HÜKÜMLER
Allah takdiri, olayları oluşturacak sebepler silsilesi içinde açığa çıkacak... Ve bizler, “ân” içre oluşmuşu seyredeceğiz, kapasitemiz kadarıyla!.
(KURÂN-I KERİM!) MÂNÂLARININ SEYRİ- (KÂİNATIN YARATILMASI)
Bu kâinatın hiç varolmamışken varolması; bu kâinatın ana mânâsı olan varlığın, kendi mânâlarını müşâhede etmesi; kâinatın yaratılması, âlemlerin varolması denen olaydır. “Mânâların seyri” denen olayla, “kâinatın yaratılması” denen olay eş değerdir! İsimlerin mânâlarının seyri; külli mânâda, kâinatın yaratılması denen olayla başlamıştır
ULÛHİYETİNİN İSTEĞİ ("OLUŞMAKTA OLAN"!->KESİN YERİNE GELEN!) Ulûhiyetin sonucu açığa çıkardığı her Esmâ özelliğinin(yaratış amacına göre) hakkını verir. Ulûhiyet gereği olarak, her yaratılmışa(yaratılış amacına göre hak ettiğini vermek suretiyle) adaletini uygular.
BİRBİRİNİN ZIDDINA DÖNEREK DEVRAN DÖNER! (Allah, geceyi gündüze dönüştürür, gündüzü de geceye!) İşte böyle... Zira Allah; "HÛ"dur! Hak'tır (hakiki varlık)! O'nun dûnunda olan yöneldikleri ise, aslı olmayan (bilinçteki yanlış verinin var sandırdığı) şeylerdir! Muhakkak ki Allah, Alîy'dir, Kebiyr'dir.(Hac/61-62)
(ZİKİR!)
KENDİNDEN KENDİNE TECELLİ ETMİŞ OLAN; ALLAH’TIR! Ahad olan Allah, kendisine ait sayısız mânâları dilediği şekilde seyr için, esmâ terkiplerinden oluşan sayısız formüllü mânâ kesitlerini algılayıcı varlıklar meydana getirmiş; ve o varlıklarda da algıladıkları nesnelere uygun mânâları oluşturmuştur. Kâinatta var olan ana yapı, kendisini algılayan algılama aracının kapasitesine göre, özel bir kesitsel yapı olarak algılanır. Gerçekte ise varolan sadece ve yalnızca Allah`ın vechidir! Yani, basit bir ifade ile söyleyelim.. Senin gözüne göre "var" olan, başka sınırlar içinde algılama kapasitesine sahip olan bir göze göre "yok"tur! İşte bunu anlayıp, hissedip, idrâk edip yaşayabilirsek o zaman ortaya şu çıkar: "Var" olan, "BÂKÎ" yalnızca "Allah" olduğuna göre, "sen" hiçbir zaman var olmamışsın! Hep var olan, O idi! O`dur! O, olacaktır! İşte buna işaret olarak demişler ki: "Kaldır kendini aradan, ortaya çıksın Yaradan!" Zaten, âşikârdır Yaradan; Gören`e! Bunu anladığın zaman, hakkıyla "Halife" olursun.. Hattâ ve hattâ..
İşte tam kemâliyle bu hâli yaşayan yeryüzündeki kişiye Tasavvuf lisânında "Gavs-ı Zaman" derler. Ve, bu hâli, kapasitesi nisbetinde yaşayan diğer zevat da "Ricâl-i Gayb" adı altında anılır. Biz onları gördüğümüz zaman tanıyamayız. Çünkü, sûret olarak onlar da bize benzerler. Bizim gibi giyinir; bizim gibi otururlar kalkarlar; yerler içerler; çarşı pazarda dolaşırlar! Tıpkı, Hazreti Rasûlullah aleyhisselâm gibi! “HAKİKAT NOKTASI”NDAN SEYR ESMÂ’SIYLA YARATTIĞI ÂLEMLERİNİN BÜYÜKLÜĞÜ KAVRANAMAZ (“EL KEBİYR”) Algılanamayan ve algılananın Âlim'idir! Kebiyr'dir (sonsuz mânâlar büyüklüğü sahibi), Mütealiy'dir (yüceliği her şeyi ihâta eder). Sizden düşüncesini içinde saklayan da açıkça konuşan da; gecenin zifirî karanlığındaki ile gündüzün aydınlığındaki de aynıdır (O'na)!(Râ’d/9-10)
VE ALGILAYAMADIKLARI ÂLEMLERİ...
("O, Subhan ve yücedir)
HİÇBİR AKIL VE İDRÂKIN KAPSAMIYLA SINIRLANMAYANDIR
RABBANİ SEYR
İşte bu namaz, bir mânâda "Rabbın namazı" denilerek, Rabbe izâfe edilir. Ki gerçekte Rabbin tasarrufu dışında kalan hiç bir şey yoktur. Esasen, Rabbanî seyr, kendi esmâsı üzerinedir. Ef'al ise esmânın tabiî neticesi olarak meydana gelir.
Seyri sûlukta yani tasavvuf çalışmalarının bir yoldan yapılması hâlinde kişi şu yedi mertebeyi aşar:
("SEYR"İN AŞAMALARI) ("BÂTIN" ve "ZÂHİR" İsmi yönüyle yapılan seyir) Tasavvuf, fenâfillah ve bekâbillah isimli iki aşamaya dayanır; Birinci aşamada varlığın aslına özüne erişilir; ikinci aşamada da orijinal varlığın bakışı ile Âlemler seyredilir. İşte birinci seyir, "BÂTIN" ismi mânâsı içinde yapılan bir seyirdir; ikinci seyir ise "ZÂHİR" ismi yönüyle yapılan bir seyirdir. Tasavvufa girenlerin pek çoğu bu ikinci seyir devresine geçemezler!. Bu sebeple de işin sadece Tevhid görüşü denen, birinci seyir yanında kalarak; pekçok şeyin hakkını vermekten geri kalırlar!. Oysa bu kişiler dairenin ikinci yarısına geçip, şuûr boyutunda, "Batîni" gerçeklerin "Hak" olduğu gibi; "Zâhir" boyutunda da bu ortama ait gerçeklerin "Hak" olduğunu görebilselerdi mutlaka fiîlleri başka olacaktı. Vahdet konusu şuur boyutunda yaşanan bir gerçektir! Zâhir boyutu ise kendi kanunları içersinde akar gider!. Bu sebeple, bugün zâhir yönünde nasıl bir takım şeyler yapmak mecburiyeti sözkonusu ise, aynı şekilde ölümötesi yaşam bakımından da, aynı şekilde bir takım fiîlleri yerine getirme mecbûriyeti vardır; ve bunları tatbik etmeyenler, bu eksikliklerinin azâbını çekerler!.
SEYRİ ENFÜSİ “ŞİRK”İ KALDIRIR!
Bu ikisini tamamlamayan, şirkle küfür arasında bocalar "ÂFÂKİ SEYR" (Enfüsî seyre basamak olan seyr) Afâki seyr, enfüsî seyre basamak olsun içindir!. DEĞER YARGISIZ ÇOKLUĞU SEYR “DOST” GÖZÜYLE SEYRET! Seyrini bırak, "DOST" gözüyle seyret, ki onda yargı yoktur!.
İBLİS DURUMUNA DÜŞER!
Seyri afâkiyi tamamlamayanlar, hep bu duruma düşerler; yalnızca seyri enfüsîyi tamamlamakla.
("Seyri Bâtınî") SEYRİ BÂTINİ’NİN GETİRİSİ “Mirâc”ı da bir kere yaşayanın, onu kendisinden silmesi asla mümkün değildir. Mirâcı yapan, “dâimi namaz” mertebesine yükselir... “salât-ı vüsta”dan, “salât-ı dâimi”ye geçer. “Salât-ı vüsta”dan, “salât-ı dâimi”ye geçiş, “Mirâc” ile mümkündür. Bu, seyr-i bâtınî’nin getirisidir. “Namaz mü’minin Mirâcıdır” sözüyle Efendimiz bir gerçeğe işaret ediyor. “ENFÜSÎ SEYR”İ” TAMAMLAYANLAR, “BEN”LİĞİNİN HAKİKATİNİ İDRAK ETMİŞLERDİR! Özünün –aslının - orijininin ne olduğunu bilme çalışmalarıyla hakikatını tanımaktır. Eğer bir kişi, kendi "BEN" liğinin hakikatını aslını araştırma çalışmaları yapmazsa, bu eksikliği sonucu olarak hiç bir şeyin hakikatını anlayamaz. Bu yüzden de hep içyüzü aramakla, “neden, niçin, nasıl”la bâtıni sebepler arayışıyla ömrünü tamamlar.... Ancak, "seyr-i enfüsî"yi tamamlayıp, "BEN" liğinin hakikatını idrâk etmiş olanlar, her şey aynı Tek ÖZ'den meydana geldiği için, tüm varlığı tanırlar ve sualleri de biter.
PİRAMİDİN TEPESİNE ÇIKIP ORADAN AŞAĞIYA BAKMAK MÜMKÜN OLMAZ! Adamın biri Mısır’daki piramitlere özenmiş, getirtmiş taşları bahçeye tam tekmil göstermiş millete işte piramit diye!. Piramit görmemişler de kabullenmişler taş topluluğunu piramit diye... Sonra bir piramit gören demiş ki, “Bunlar piramitin taşları ama piramit denmez bunlara... Bunları istifleyip düzenlemek gerek...” Bilgisayarda da çeşitli dosyaları toplayıp bir Windows’u oluşturamaz ve çalıştıramazsınız... Onun kendini “setup” yapması yani bir bir piramit gibi alttan zirveye kendini düzenlemesi gerekir... "Allah" isminin işaret ettiği mânâyı kavramadan, bu kavrayışa dayalı düşünce sisteminizi oluşturmadan, konuların TAKLİDİNDEN TAHKİKİNE geçmenize asla imkân yoktur!.. Seyir ikidir; Âfâki ve Enfüsi seyir. Enfüsi seyir tamam olmadıkça, kişide piramitin tepesine çıkıp, oradan aşağıya bakmak mümkün olmaz... Kendi cebindekinden söz et bana, dediklerinde, cebinizde ne var baktınız mı hiç?... Falancanın dediğine göre cebiMde şu varmış!... Bu cevap sonrasında sizi nasıl değerlendirir o soruyu soranlar; düşündünüz mü hiç?/... Argoda bir tâbir vardır, “paran kadar konuş!” derler... Ya, “cebindeki ilmin kadar konuş“ derlerse ne yapacağız?... Dönüp dolaşıp, “falancanın dediğine veya falanca yerde yazılı olana GÖRE böyleymiş“ diyerek imtihanı geçeceğimizi mi sanıyoruz!... Kabre girenlere sorulan sorulara, münâfıkların verdiği cevap olarak Hadislerde şu açıklama vardır: Duyduğuma göre Rabbim Allah’mış; Muhammmed Rasûlullah’mış; kitabım Kur’ân... Okuyup ne olduğunu anlamadığın şeyi nasıl tasdik veya red edersin ki?... İçindeki vurgulanmak istenen mânâyı anlamadıkça, kitabın sayfaları veya kapağı mıdır, senin kitap sahibi olman demek?... Görmediğine nasıl şehâdet edip yani şahitlik yapıp, “Eşhedü”yü söyleyebilirsin?... İlim odur ki, günlük yaşamında seni kendi doğrultusunda yaşatır... PC ‘de harf kaybolmadan bilgiler saklanıyor, ama insan demiyoruz, ona!... Dünyadan a'mâ olarak ayrılmak, “idrâk körlüğü” olduğuna göre; bilgimiz ne kadarıyla beynimizde "setup" oldu?... Sanırım ana problem, aldığımız ilim programını set up yapamamamız! Yani sistemli düşünemememiz!... Bu yüzden de konuşurken veya düşünürken çelişkilerimiz bitmiyor!... Bu açıdan bakarsak geçmiş olaylara, onları dışardan bakarak deşifre edebilir miyiz; yoksa kendimizi o olayları yaşayanların yerine koyarak mı anlamaya çalışmalıyız?... TEK’İN NAZARIYLA TEK’TEN ÇOK’A BAKIŞLA SEYRETMEK
Yaratılış sırrına ermek istiyorsan, "TEK"ten "çok"u seyrettirecek olanı bul; ki gözün açılsın!.
“HALİFE” OLANA AİTTİR! Hikmetine ermeden seyir, tüm mahlûkata; hikmetini bilerek seyir ise insana yâni “Halife” olana aittir!. SEYR’DE SUKÛN VARDIR! Çabada hararet; seyr’de sükûn vardır.
TESLİM OLUNUZ Kİ SEYREDESİNİZ! Seyr, gerçeği idrâkla başlar.
VEYA ELİNDEN KAÇIRMIŞ OLANLAR Fikrin değil, kişinin dedikodusu olur!. Akıllı insan, ilmi ve aklı kadarıyla fikrin eleştirisini yapar!. Kişinin eleştirisi olan gıybet, yalnızca, edenini değil dinleyeni de kozasına hapseder ve dahi kozasını kalınlaştırır!. Kişiye saygısı olmayanın Allah’a da saygısı olmaz! “Seyr”i elde edememiş veya elinden kaçırmış olanın tek meşgalesi, dedikodu olur! Dünyada insanın niye varolmuş olduğunu fark edemeyenler, günlerini Allah’ı tanıma ve erme ilmiyle değil, birbirleriyle çekişmeyle tüketirler!. Her gününü, sana ebedî hayatında yararlı olacak yeni bir ilim öğrenerek değerlendiremiyorsan, ancak perdeni kalınlaştırmakla meşgulsün, demektir. AN İÇRE OLUŞMUŞU SEYREDECEĞİZ, KAPASİTEMİZ KADARIYLA! Allah takdiri, olayları oluşturacak sebepler silsilesi içinde açığa çıkacak... Ve bizler, “ân” içre oluşmuşu seyredeceğiz, kapasitemiz kadarıyla!. Yüklə 147,22 Kb. Dostları ilə paylaş:
|