31.05.2009
Sankt-Peterburq
MƏNƏ GÖNDƏR!
Göyçə həsrətiylə göynəyən şair,
Dərdini kağızla yaz mənə göndər!
Qəmli sözlərini hər oxuduqca,
Ağlasın sinəmdə saz, mənə göndər!
Çatır qulağıma fəryadı, səsi,
Canıma od salır ahı, naləsi.
Dilimi yandırır Göyçə kəlməsi,
Yanıb kül olmağa göz mənə göndər!
Bilirəm, həsrətin dağlar qədərdi,
Sinənə dağ çəkir el-oba dərdi.
Vətəndə Vətənsiz olmaq betərdi,
Bu dərdi görməyə göz mənə göndər!
Talenin, qismətin bəd sitəminə,
Zülmün, qəddarlığın sərt sitəminə.
Tanrının verdiyi dərd sitəminə,
Əşrəf tək bir təhər döz, mənə göndər!
Dostları ilə paylaş: |
