| Mövzu 17. Siyasətin sosiologiyası.
Siyasətin sosiologiyası xüsusi sosioloji biliyin xüsusi sahəsi kimi. Onun əsas predmeti siyasi hakimiyyətdir, onun cəmiyyətdə fəaliyyətinin və bölgüsünün forma və metodlarıdır. Siyasətin sosiologiyasının strukturu və kateqorial aparatı.
Siyasətin sosiologiyasının təşəkkülü. Siyasətə sosioloji yanaşmanın xüsusiyyətləri. Qədim yunan mütəfəkkirlərinin (Platon, Aristotel), yeni dövr nəzəriyyəçilərinin (Makiavelli, Boden, Hobbs, Monteskye və b.) ideyaları. Siyasəti sosial sfera ilə qarşılıqlı təsirdə öyrənən sosioloqların (M.Veber, V.Pareto, D.Trumen, Q.Lassuel və b.) siyasi sosiologiyaya töhfəsi.
Siyasi institutların təşəkkülü prosesi. Siyasi hakimiyyətin təsisatlaşması müasir sosial inkişafın zəruri şərti kimi. Dövlət siyasi institutun əsasıdır. Dövlət mühüm siyasi institut kimi. Dövlət idarəçiliyi formalarının tipologiyası: avtokratiya, oliqarxiya, demokratiya. Totalitar dövlətin xarakterik xüsusiyyətləri. Müasir dövrdə hüquqi dövlət konsepsiyası. Müasir demokratik cəmiyyətdə Konstitusiyanın rolu. Vətəndaş cəmiyyəti və onun spesifik cəhətləri. Azərbaycanda vətəndaş cəmiyyəti və hüquqi dövlət quruculuğu: başlıca uğurlar və problemlər.
Siyasi sosiallaşma insanın müvafiq informasiyaya yiyələnməsi, siyasi davranış ideyalarını, baxışlarını qavraması prosesi kimi. Siyasi sosiallaşmanın mərhələləri. Siyasi sosiallaşma mürəkkəb, çoxcəhətli proses kimi. Siyasi plüralizm və hakimiyyətin bölgüsü prinsipləri.
Siyasi fəaliyyətdə siyasi mədəniyyətin əhəmiyyəti. Məqsədyönlü siyasi təhsil siyasi mədəniyyətin formalaşmasının mühüm şərti kimi. Siyasi fəaliyyətdə mənəvi-əxlaqi dəyərlər. Müasir şəraitdə Azərbaycan dövlətinin daxili və xarici siyasəti. Dağlıq Qarabağ münaqişəsi və onun dinamikası. Münaqişənin həlli imkanları.
Demokratikləşmə siyasi münasibətlərin təkmilləşdirilməsinin zəruri şərti kimi. Respublikamızın bu sahədəki uğurları və problemləri.
Dostları ilə paylaş: | 
