| Bədii idrak müəyyən spesifikliyə malikdir. Bədii əsər anlayışlar üzərində yox, obrazlar üzərində qurulur. Bədii obrazın qavranılması insan təcrübəsinin genişlənməsinə səbəb olur: o, özü ilə həm keçmişi, həm indini, həm də bəzən gələcəyi əhatələndirir. Özünün xüsusi bədii formasında həyat təcrübəsi nəinki genişlənir, həm də dərinləşir: insan özünün müasirlərlə, keçmiş nəsillərlə əlaqəsini hiss edir. Aydındır ki, belə təcrübəni heç bir elmi kitab əvəz edə bilməz. Axı bu təcrübə mürəkəb hisslər axının, psixi yaşantların, mənəvi problemlərin qavranılması ilə bağlıdır. Bu idraki, emoosional və etik təcrübə ümumdünya tarixinin axınında nəsillərin əlaqəsini yaradır.
İncəsənət elə bir hadisələri ifadə edə bilirk ki, onları başqa heç bir üsulla ifadə edib dərk etmə mümkün olmur. Buna görə də bədii əsər nə qədər mükəmməl olsa, onu rasional hekayəsi, nağıl edilməsi də bir o qədər çətin olar. Bədii idrakın digər fərqli cəhəti hər bir yaradıcılığa xas olmalı olan orijinallıq tələbidir. Bədii əsərin orijinallığı onun aləminin unikallığı, təkrarsızlığı ilə şərtlənir.
Dostları ilə paylaş: |
