Bakirköy ruh ve siNİr hastaliklari hastanesi

BOĞAZİÇİ YASASI

18 Kasım 1983'te kabul edilen, Resmi Gazete'nin 22 Kasım 1983 gün ve 18229 sayılı baskısında yayımlanarak yürürlüğe giren 2960 sayılı özel yasa.

Boğaziçi Yasası, ülkenin belli bir yöresini korumak ve yine salt o yöreye ait imar yetkilerini ve kurallarını belirlemek üzere çıkartılan ilk kapsamlı yasa niteliğini taşır.

Amacı, 1. maddesinde şöyle belirtilir: "Bu kanunun amacı, istanbul Boğaziçi alanının kültürel ve tarihi değerlerini ve doğal güzelliklerini kamu yararı gözetilerek korumak ve geliştirmek ve bu a-landaki nüfus yoğunluğunu artıracak yapılanmayı sınırlamak için uygulanacak imar mevzuatını belirlemek ve düzenlemektir."

Boğaziçi alanında 2960 sayılı yasa yürürlüğe girinceye dek, hem imar Yasası kuralları, hem de SlT kapsamında olduğundan, uzun yıllar 1710 sayılı Eski Eserler Yasası; 23 Temmuz 1983'ten sonra i-se, o tarihte yayımlanan, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yasası'nın koşulları geçerli oldu. Gerçi, Anıtlar Yüksek Kurulu 1973'te Boğaziçi'ni SlT alanı olarak ilan ettiğinde, birçok ayrıntıyı da içeren kapsamlı bir yapılaşma koşullan tüzüğünü yürürlüğe sokmuştu, ama doğa ve kültür varlığı bulunmayan arsa ve arazilerde ülkenin her yeri için geçerli olan "tip" imar yönetmeliğinin uygulanır olması, bütüncül bir korumanın gerçekleşememesine yol açıyordu.

Nitekim, imar alanındaki bu yasa kargaşası ve yürürlükteki yasaların çelişkileri, Boğaziçi'ne sağlıklı ve korumayı temel alan bir imar planı kazandırılmasına uzun yıllar engel oldu. Eski eser bulunmayan ya da doğal miras kapsamında tescili bulunmayan arsa ve arazilerde, herhangi bir kentsel yerleşme alanında geçerli olabilecek kurallarla yapılaşmaya izin verildi. 1983 Planları

Bu kargaşaya -son vermek ve Boğaziçi' ni salt denize bakan bölgeleriyle değil, Asya ve Avrupa kesimlerinde geniş bir etkilenme alanıyla birlikte koruma altına alarak imar disiplinine kavuşturmak üzere, 1974'teki SİT ilanından sonra başlatılan planlama çalışmaları ancak 1983' te sonuçlanabildi.

Boğaziçi Yasası'nın temel ilkelerini de belirleyen bu planlar, 1/5.000 ölçekli Boğaziçi Nâzım Planı ve ona bağlı üretilen 1/1.000 ölçekli imar uygulama planlan olarak, 22 Temmuz 1983'te onaylanarak yürürlüğe girdi.

1983 planlarındaki "Boğaziçi SlT alanı" sınırı ile bu alanın içinde yer alan ve yine 1983 planında sınırları belirlenen "Boğaziçi kıyı ve sahil şeridi", "öngörü-nüm bölgesi", "gerigörünüm bölgesi" ve "etkilenme bölgeleri", 2960 sayılı Boğaziçi Yasası'nda da aynı isim ve sınırlarıyla yer almış, yasanın eki olarak Resmi Gazete'de yayımlanan haritada da bu bölgeler koordinatlarıyla birlikte belirlenerek ilan edilmiştir.

22 Temmuz 1983'te onaylanan nâzım plandaki Boğaziçi SİT alanının büyüklüğü, 6.115 hektarı Anadolu yakasında, 5.155 hektarı ise Rumeli yakasında olmak üzere, toplam 11.270 hektardır.

1983 planları, Boğaziçi kıyı ve sahil şeridinde sadece kamuya açık ve belirli büyüklüğü geçmeyen günübirlik turizm tesislerine olanak sağlamış, Boğaz köylerinin yerleşik alanları dışında öngörü-nüm bölgesindeki yapılaşmayı ise büyük oranda kısıtlamıştır. Yine aynı planlarda, gerigörünüm ve etkilenme bölgelerine de seyrek yoğunluklu imar hakları tanınmıştır.