Bankalar kanunlari

Kanun No: 3399 Kabul tarihi 25/5/1938

Madde 1- Ödünç para verme işleri hakkındaki 8 haziran 1933 tarih ve 2279 sayılı kanunun 9 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:
Ödünç para verme işlerinde %8,5 dan fazla faiz almak yasaktır.
Ancak açık kredi şeklindeki muamelelerde %12 ye (12 dahil) kadar faiz alınabilir.
Madde 2- Mezkûr kanunun 14 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:
Birinci maddeye göre izin almağa mecbur olan hakikî veya hükmî şahıslardan bu mecburiyete riayet etmiyerek ödünç para vermeği itiyat edenlere veya 9 uncu ve 15 inci maddeler hükümlerine aykırı hareket eyliyenlere ve beyannamelerindeki şartları ve faiz hadlerini muvazaa ile gizliyenlere tefeci denir.
Madde 3- Mezkûr kanunun 15 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:
Faiz tabirinde, ödünç para verme mukabilinde borçludan kumüsyon ve hesap masrafı vesair her ne nam ile olursa olsun alınan para dahildir.
Ancak tahakkuk eden sigorta, ardiye ve eksper ücreti ile damga resmi ve muamele vergisi faiz tabirinden hariçtir.
Muvakkat Madde - Bu kanunun mer’iyetinden evvel mevcud kanunlara uygun olarak yapılmış mukavelelerin faize müteallik hükümlerine üç seneyi tecavüz etmemek şartile mukaveledeki müddetin devamınca riayet olunur.
Madde 4- Bu kanun neţri tarihinden muteberdir.
Madde 5- Bu kanunun hükümlerini icraya İcra Vekilleri Heyeti memurdur.


2.1.2. Ödünç Para Verme İşleri Kanununun Bazı Maddelerini Değiştiren 3399 sayılı Kanunun 1 inci Maddesinin Değiştirilmesi ve Bu Kanuna İki Madde İlâvesi ve 2279 sayılı Kanunun 17 nci Maddesinin Değiştirilmesi Hakkında Kanun
(15 Ağustos 1951 tarih ve 7885 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.)

Kanun no : 5841 Kabul tarihi 10/8/1951

Madde 1- 2279 sayılı kanunu tadil eden 3399 sayılı kanunun 1 inci maddesindeki faiz nispetleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:
“Ödünç para verme işlerinde % 7 den fazla faiz almak yasaktır. Ancak açık kredi şeklindeki muamelelerde % 9 a kadar (9 dâhil) faiz alınabilir.”
Madde 2- Tâyin edilen faiz nispetleri bu kanunun yayımını takip eden ay başında yürürlüğe girer. Bu tarihten önce mevcut kanunlara göre yapılmış olan sözleşmelerin faize müteallik hükümleri, kanunun neşrini takip eden takvim yılı başına kadar ve sözleşme süresini aşmamak üzere tatbik olunur.
Madde 3- Kanunen mevduat kabulüne mezun olanların kabul edecekleri bilûmum mevduata (çeşitli tasarruf mevduatı dâhil) aşağıdaki hadler üstünde faiz verilemez:
Vâdesiz mevduat ile üç aya kadar vâdeli mevduata 2,50

Üç aydan altı aya kadar vâdeli mevduata 2,75

Altı aydan bir seneye kadar vâdeli mevduata 3

Bir sene vâdeli mevduata 3,50

Bir buçuk sene ve daha fazla vâdeli mevduata 4
Madde 4- 2279 sayılı kanunun 17 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:
“Tefecilik edenlerle mevduata bu kanunda tespit edilen nispetler üstünde faiz ödeyenler bir aydan bir seneye kadar hapse ve (500) liradan (10.000) liraya kadar ağır para cezasına mahkûm edilir. Ayrıca iki seneden beş seneye kadar âmme hizmetlerinden memnuiyetlerine karar verilebilir. Bu cezalar tecil edilemez.”
Madde 5- Bu kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 6- Bu kanunu Bakanlar Kurulu yürütür.

2.1.3. Ödünç Para Verme İşleri Kanununun Bazı Hükümlerinin Değiştirilmesine Dair Geçici Kanun

(18 Temmuz 1960 tarih ve 10554 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.)

Kanun No:18 Kabul tarihi: 14.7.1960

Madde 1- 2279 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Kanununun 3399 ve 5841 sayılı kanunlarla değiştirilen 9 uncu, 3399 sayılı kanunla değiştirilen 14 üncü ve 5841 sayılı kanunla değiştirilen 17 nci maddeleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:

Madde 9- Ödünç Para Verme işlerinde ve mevduat kabulünde alınacak ve verilecek âzami faiz nispetleri ile temin edilecek sair menfaatlerin ve tahsil edilecek masrafların mahiyet ve âzami hadlerini tâyine ve bunların mer’iyet zamanlarını tesbite Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Bu hususta memleketin iktisadi faaliyetlerini devamlı surette takip, gereken tedbirlerin ittihazını temin, vâde müddetlerini ve buna göre verilecek faiz nispetlerini tesbit ve Amortisman ve Kredi Sandığınca mevduat karşılıkları mukabilinde verilecek faiz nispetlerini tâyin maksadiyle “Banka Kredilerini Tanzim Komitesi” Bakanlar Kuruluna Maliye Bakanlığı yoliyle tekliflerde bulunmakla mükelleftir.
Madde 14- 1 inci maddeye göre izin almaya mecbur olan hakikî veya hükmi şahıslardan bu mecburiyete riayet etmiyenlere veya 9 uncu madde hükümlerine göre Bakanlar Kurulunca ittihaz edilecek kararlara aykırı hareket eyleyenlere ve beyannamelerindeki şartları ve faiz hadlerini muvazaa ile gizleyenlere tefeci denir.
Madde 17- Tefecilik edenlerle, Bakanlar Kurulu tarafından tesbit edilen nispetler üstünde menfaat teminine müncer olabilecek herhangi bir fiil ve harekette bulunanlar veya alınacak faiz nispeti hususunda Hükümetçe ittihaz olunacak tedbir ve kararlara her ne suretle olursa olsun aykırı hareket edenler 6 aydan 2 seneye kadar hapis cezasiyle birlikte, temin ettikleri menfaatlerin 5 misli ağır para cezasiyle cezalandırılır.
Kabul ettikleri mevduata 9 uncu madde gereğince tesbit edilen nispetler üzerinde faiz verenlerle mezkûr madde gereğince tâyin olunan esaslar haricinde herhangi bir menfaat sağlayan veya menfaat taahhüdünde bulunanlar veyahut mevduata verilecek faiz hususunda Hükümetçe ittihaz olunan tedbir ve kararlara her ne suretle olursa olsun aykırı hareket edenler hakkında da yukarıki fıkrada yazılı cezalar tatbik olunur.

Bu suçların tekerrürü halinde cezalar 3 misline çıkarılarak hükmolunur.

Mezkûr suçların, hükmi şahsiyeti haiz bir teşekkül tarafından işlenmesi halinde para cezaları bu teşekküle, diğer cezalar ise İdare Meclisi veya İdare Komitesi Reis ve Âzalarından veya imzaları ile o müesseseyi ilzama salâhiyetli müdür veya memurlarından cezayı müstelzim fiili işlemiş veya buna iştirak etmiş veya buna emir vermiş olanlara uygulanır.
Bankalar Kanununun 80 inci maddesi hükmü mahfuzdur.
Madde 2- 9 uncu madde gereğince tâyin edilecek faiz nispetleri Bakanlar Kurulu kararlarının yayımı tarihinden itibaren 15 günden aşağı olmamak üzere müteakip ayın başında yürürlüğe girer.
Madde 3- 2279 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Kanununun 10, 11, 12, 16 ve 20 nci maddeleriyle bu kanunun bazı maddelerini değiştiren 3399, 5841 sayılı kanunlar ve 3202 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Ziraat Bankası Kanununun 5389 sayılı kanunla değiştirilen 22 nci maddesinin 4 üncü bendinin (d) fıkrası ve 7129 sayılı Bankalar Kanununun 33 üncü maddesinin 3 üncü fıkrası kaldırılmıştır.
Geçici Madde 1- Bu kanunun mer’iyetinden evvel mevcut kanunlara uygun olarak yapılmış mukavelelere göre verilen vâdeli kredilerin faize mütaallik hükümleri mukavele vâdesi dâhilinde tatbik olunur.
Tahvilât için tâyin edilen faiz nispetleri bunların tedavülde bulunduğu müddetçe devam eder.
Geçici Madde 2- Bu kanun gereğince Bakanlar Kurulu tarafından alınacak kararlar yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla kaldırılan hükümlerin uygulanmasına devam olunur.
Madde 4- Bu kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 5- Bu kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

2.1.4. Ödünç Para Verme İşleri Kanununun Bazı Hükümlerinin Değiştirilmesine Dair Geçici Kanuna Geçici Bir Madde İlavesine Dair Geçici Kanun

(30 Temmuz 1960 tarih ve 10565 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.)