Diş Tİcaret pazar araştirmasi (ÇELİk bilya)
İşadamlarının Pazarda Dikkat Etmesi Gereken Hususlar
Yüklə 1,46 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Ticarethaneler
- Pasaport ve Vize Uygulaması
- Uluslararası Telefon Kodu
- BÜNYAN’DAN İSRAİLE YAPILAN İHRACAT
- DOLAR ÇELİK BİLYA 2016 2.813,94
İşadamlarının Pazarda Dikkat Etmesi Gereken HususlarResmi Tatiller ve Çalışma Saatleri
Kaynak: T.C. Atina Büyükelçiliği Ticaret Müşavirliği Raporu Yunan iş dünyası Haziran sonundan başlayarak Temmuz ve Ağustos ayları boyunca devam eden dönemde tatil yapmayı tercih etmektedir. Eylül ortasında düzenlenen Selanik Uluslararası Fuarın’a kadar iş hayatı adeta kesintiye uğramaktadır. Bu dönemde Yunanistan’da iş görüşmesi ayarlanması hatta en basit ticari bilgiyi toplamak bile neredeyse imkansızdır. Bu dönemde ticari tekliflere cevap verilmesi beklenmemelidir. Bu yüzden anılan zaman dilimi içerisinde Yunanistan’a iş amaçlı seyahat yapılmaması tavsiye edilmektedir. Bir Akdeniz ülkesi olan Yunanistan 1970’li yıllardan beri haftada beş gün ve günde sekiz saat çalışma sistemini uygulamamaktadır. Yunanistan’da çalışma saatleri farklılık göstermektedir ve başlıca kent alanlarında uygulanan çalışma saatleri şu şekildedir:
Pazartesi-Cuma: 7:30 –15:00 (Ekimden mayısa kadar) Cumartesi-Pazar:Tatil Pazartesi-Cuma:7:00-14:30 (Mayıstan Ekime kadar) Cumartesi-Pazar:Tatil
Pazartesi-Cuma:8:00-17:00 Cumartesi-Pazar:Tatil İmalathaneler: Pazartesi-Cuma: 7:00-15:00Cumartesi-Pazar:Tatil Bankalar: Pazartesi-Cuma:8:30-14:00 Cumartesi-Pazar:Tatil (Bazı bankalar Cuma günleri 13.30’da kapanmaktadır, birkaç büyük banka ise Cumartesi sabahları da açılmaktadır) Çoğu Yunan firması, özellikle küçük ve orta ölçekli işletmeler ve mağazalar, geleneksel çalışma saatlerini uygulamakta ve Pazartesi-Cumartesi günleri arasında 8:00-14:30 veya 9:00-15:00 saatleri arasında çalışmakta ve Pazartesi-Cuma günleri 17:30-20:30 saatleri arasında tekrar açılmaktadır. Pasaport ve Vize Uygulaması Lacivert pasaporta sahip T.C vatandaşları için vize zorunludur. Genelde iş gezileri için davet mektubu talep edilmektedir. Kullanılan Lisan Yunanca
Ulaşım Havayolu: İki ülke arasında Hava Ulaştırma Anlaşması 22 Temmuz 1947 tarihinde imzalanmıştır. THY tarafından haftanın her günü 3 defa İstanbul-Atina arasında, Pegasus Havayolları tarafından haftada 3 gün ve Sun Express Havayolları tarafından ise haftada 2 gün İzmir-Atina arasında seferler düzenlenmektedir. Diğer taraftan, Yunanistan Olimpic Air tarafından haftanın her günü 2 defa ve Agean Havayolları tarafından ise haftanın her günü Atina-İstanbul arasında sefer düzenlenmektedir. Atina’daki Eleftherios Venizelos Havaalanından şehir merkezine ulaşım için taksi ve otobüs kullanılabilir. Bu mesafe için taksi ücreti 45 Dolar civarındadır ve yolculuk trafik yoğunluğuna göre 30-45 dakika arasında sürmektedir. Havaalanından kalkan otobüslerle de şehir merkezine ve metro istasyonuna ulaşmak mümkündür. Selanik Havaalanı’ndan şehir merkezine ulaşım da günün saatine göre 20-40 dakika arasında değişmekte ve 12 Dolar’a mal olmaktadır. Karayolu: Vizeye sahip Türk Vatandaşlarının Yunanistan’a girişlerini özel taşıtlarıyla yapmalarında bir engel bulunmamaktadır. Ancak taşıtlar için Yunanistan girişinde kalınacak süreyle sınırlı kasko sigorta yapılması gerekli görülmektedir. Bu konuda Türk TURİNG Kurumu ile temasa geçilmesinde fayda bulunmaktadır. İki ülke arasında çalışan otobüs firmaları Dedeağaç (Aleksandrapoli) Kavala Gümilcine, İskeçe, Selanik, Larissa ve Atina güzergâhını kullanmaktadır. İstanbul-Atina arası yaklaşık 20 saat almaktadır. Gidiş-dönüş otobüs ücreti kişi başı 100 Dolar civarındadır. Atina’da Otobüsler OSE Tren İstasyonunun yanındaki terminalden hareket etmektedir.
Atina’dan her gün akşam 11:15 de yataklı tren bulunmakta olup, Selanik için bir kişilik bilet 60,50 Euro’dur. Selanik aktarması ile bir başka biletle Dedeağaç sınırına kadar ve tekrar bir aktarma ile İstanbul’a ulaşmak mümkün olmaktadır.Bilet ücretleri trenden rezervasyon yaptırılacak yerin durumuna göre değişiklik göstermektedir. Atina-Selanik tren bileti 60 Euro civarındadır. Selanik-Dedeağaç ve Dedeağaç-İstanbul için tren biletlerinin kalkış noktalarından alınması gerekmektedir. Denizyolu: Atina’dan her gün Ege adalarına özellikle kış aylarında hava şartlarının izin vermesi halinde düzenli feribot seferleri yapılmaktadır. Feribot hatları; Atina-Sakız-Çeşme, Atina-İstanköy-Bodrum, Atina-Samos-Kuşadası ve Atina-Midilli-Ayvalık’tır. Ayrıca Rodos’tan Türk tekneleri ile Marmaris’e geçiş mümkündür. Ancak, Ege adalarından Türkiye’ye geçilmesinde zaman zaman sorunlar yaşanmaktadır. Bu sorunların başında bu kısa mesafelerde yeterli yolcu olursa seferin gerçekleşmesi ve talep edilen geçiş ücretlerinin yüksek olması gelmektedir. İklim Genelinde Akdeniz iklimi hakim olmakla beraber ülkenin coğrafi yapısı nedeniyle değişik bölgelerde farklı özellikler arz etmektedir. Kuzeyde iklim biraz daha Akdeniz dağ iklimine ve karasal özelliklere yakın olup, kışın yoğun kar yağışları görülmektedir. Yunanistan’ın kuzeydoğusunda iklim Türkiye’de Trakya bölgesi ile benzerlikler göstermektedir. Başkent Atina’da kışın sıcaklık ortalaması 5-6 derece iken, yazın bu değer 30 dereceyi aşmaktadır. Uluslararası Telefon Kodu Ülke Kodu: +30, Atina:210, Selanik:2310, Korfu:26610, Iraklion:2810 Saat 22:00’dan sonra ve hafta sonları ucuz tarife ile görüşme yapılabilmektedir. Haberleşme Yunanistan’da bazı ithalatçılar telefon numaralarını aynı zamanda faks için kullanabilmektedirler. Cep telefonu şebekesi tüm Yunanistan’da çok gelişmiş durumdadır. Cep telefonu hizmeti veren yaklaşık 25 firma bulunmaktadır. İnternet Yunanistan’da diğer AB ülkelerinde olduğu kadar yaygın değildir. Küçük ölçekli firmalarda E-mail kullanımı oldukça azdır. Özellikle elektronik ve otomotiv sektörü bu dalda öncü sektörlerdir. Yunanistan’da e-mail kullanımı ülkemiz dış ticaret firmalarına göre daha az olmakla beraber her geçen gün yoğunlaşmaktadır. Büyük şehirlerde internet kafeler yaygındır. Posta hizmetleri OTE adlı devlet kurumu tarafından yürütülmekle birlikte özel kargo ve posta hizmeti veren kuruluşlar da bulunmaktadır. Yunanistan’da kargo hizmetleri gerek yurt içi ve gerekse yurt dışı ve ülkemiz arasında yoğun olarak kullanılmaktadır. Ülkemiz ile Yunanistan arasındaki her gün iki milli havayolunun sefer düzenlemesi kargo hizmetlerini kolaylaştırmakta ve hızlandırmaktadır. Genelde kargolar alıcının adresine teslim seklinde olmaktadır. BÜNYANDAN YUNANSTANA YAPILAN İHRACAT KALEMLERİ İHRACAT YAPAN FİRMA : BÜNSA DÖKÜM MAKİNE ALET SANAYİİ VE TİCARET ANONİM ŞİRKETİ
BÜNYAN’DA YUNANİSTAN SERMAYELİ FİRMA BULUNMAMAKTADIR . İSRAİL ÜLKE RAPORU
Ülke Adı : İsrail Devleti Yüzölçümü : 20.770 km² Yönetim Biçimi : Parlamenter Cumhuriyet Cumhurbaşkanı : Reuven Rivlin (24 Temmuz 2014’ten bu yana) Başbakan : Benyamin Netanyahu (31 Mart 2009’dan bu yana) Bağımsızlık Tarihi : 14 Mayıs 1948 Başkent : Tel-Aviv Din : Musevi% 75.1, Müslüman% 17.4, Hıristiyan% 2 Etnik gruplar : Yahudi % 75.1, Yahudi olmayanlar (Muhtemelen Arap) % 24.9 (2012) Dil : İbranice, Arapça
Nüfus : 7.821.850 Nüfus Artış Oranı : %1.46 (2014) Nüfus Yapısı 3.
3.DİPLOMATİK TEMSİLCİLER İsrail Ankara Büyükelçisi : (Amira Aviya Oron- Geçici Misyon Şefi) İsrail İstanbul Başkonsolosu : Shai Cohen (2014 - ) İzmir Fahri Konsolosu : Jak Eskinazi 4. TEMEL EKONOMİK GÖSTERGELER Para Birimi : ŞEKEL GSYİH : 296,075 milyar dolar Reel Ekonomik Büyüme : % 2.83 (2016 tahmini) Enflasyon Oranı : % 1,7 Kişi Başına Düşen Milli Gelir : 35.400 dolar İşgücü : 3,493 milyon İşsizlik Oranı : % 5.6 İhracat : 56,4 milyar dolar İthalat : 58,8 milyar dolar 5. GENEL EKONOMİK DURUM İsrail ekonomisi, yüksek teknolojik araç gereç üretimi, tarım, sanayi, elmas işlemeciliği ve turizme dayalıdır. Kibbutz adı verilen kommünal tarım çiftlikleri gıda üretiminin tamamına yakınını gerçekleştirerek ülkenin gıdada kendi kendine yetmesini sağlar. Teknoloji alanında İsrail ekonomisi dünyanın en hızlı gelişen ülkesidir. Intel, IBM, Motorola, Google gibi firmaların İsrail'de Ar-Ge merkezleri bulunur, bunun nedeni silikon üretimi için ülkenin elverişli olması ve en önemlisi kişibaşına düşen bilgi teknolojilerinde çalışan sayısının çok yüksek olmasıdır. NASDAQ endeksinde İsrail Firmaları en çok işlem görenler sıralamasında ABD ve Kanada'dan sonra üçüncü sırada gelir. İsrail çeşitli güvenlik sorunlarına rağmen sürekli kaliteli insan gücü yetiştirmeye önem vererek ekonomisinin büyümesini sağlamıştır. GSYİH’IN SEKTÖREL DAĞILIMI (2013) TARIM 2,40% SANAYİ 31,20% HİZMETLER 66,40% İŞGÜCÜNÜN SEKTÖREL DAĞILIMI (2012) TARIM %1,6 SANAYİ ve HİZMETLER % 98,4 6. İSRAİL’İN DIŞ TİCARETİ BAŞLICA İHRACAT YAPTIĞI ÜLKELER (2015) · ABD % 27,5 Makine ve teçhizat · HONG KONG % 8 Yazılım · İNGİLTERE % 6,1 Elmas kesim · · ÇİN % 4,9 Tarım ürünleri · Kimyasallar BAŞLICA İTHALAT YAPTIĞI ÜLKELER (2015) · ABD % 13 Hammadde · ÇİN % 9,3 Askeri teçhizat · İSVİÇRE % 7,1 Yatırım malları · ALMANYA %6,1 Ham elmas · Yakıt
Serbest Ticaret Anlaşması İsrail ile Türkiye arasındaki Serbest Ticaret Anlaşması 14 Mart 1996 yılında imzalanmış ve 1 Mayıs 1997 yılında yürürlüğe girmiştir. Ayrıca İsrail ve Türkiye arasında yatırımların Karşılıklı Teşviki ve Korunması, Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi, Vergi Kaçakçılığının Engellenmesi, Ticari, Ekonomik, Sınai, Teknik ve Bilimsel İşbirliği, Ar-Ge ve Standardizasyon, Uygunluk Değerlendirmesi ve Metroloji Alanında İşbirliği, Bilimsel ve Teknik İşbirliği, Çevre Sorunlarında ve Doğa Korunmasında İşbirliği, Kültür Alanında İşbirliği, Turizm İşbirliği, Sağlık ve Tıp Alanında İşbirliği Anlaşmaları ve Tarımsal İşbirliği Mutabakat Zaptı gibi anlaşmalar bulunmaktadır. 8. İSRAİL VE TÜRKİYE ARASI TİCARET TÜRKİYE - İSRAİL ARASI İHRACAT-İTHALAT GENEL VERİLER ($) YILLAR İHRACAT İTHALAT DIŞ TİCARET DIŞ TİCARET HACMİ 2009 1.522.436.016 1.074.726.958 447.709.058 2.597.162.974 2010 2.080.147.766 1.359.638.700 720.509.066 3.439.786.466 2011 2.391.148.260 2.057.313.741 333.834.519 4.448.462.001 2012 2.329.530.503 1.710.401.175 619.129.328 4.039.931.678 2013 2.649.663.186 2.417.954.924 231.708.262 5.067.618.110 2014 2.950.902.396 2.881.261.733 69.640,663 5.832.164,129 2015 2.698.138.811 1.672.500.782 1.025.638,029 4.370.639,593 2016 (ilk altı ay) 1.507.941.310 671.973.918 835.967,392 2.179.915,228
Mineral Yakıtlar ,Yağlar , Damıtma , Plastik , Plastikten Eşya TÜRKİYE’NİN İSRAİL’DEN İTHAL ETTİĞİ BAŞLICA ÜRÜNLER · Demir ve çelik · Demiryolu, tramvay araçları İsrail-Türkiye arasındaki karşılıklı ticaret son derece çeşitlilik arzetmekte, tarım, sanayi kimyasalları, plastik ürünler, elektronik ekipman, makina, otomotiv ürünleri, tekstil, çimento, sulama sistemleri, su teknolojileri, metaller, tıbbi ekipman, iletişim, gıda maddeleri ve bunun gibi birçok kalemi içermektedir. BÜNYAN’DAN İSRAİLE YAPILAN İHRACAT
9. TÜRKİYE’DE FAALİYET GÖSTEREN İSRAİL SERMAYELİ FİRMALAR · 30.06.2014 itibari ile Türkiye’de bulunan İSRAİL sermayeli 306 firma bulunmaktadır. 01.01.2017 tarihi itibari ile BÜNYAN’da İsrail Sermayeli firma bulunmamaktadır . GÜRCİSTAN ÜLKE RAPORU RESMİ ADI GÜRCİSTAN CUMHURİYETİ YÖNETİM BİÇİMİ DEMOKRATİK CUMHURİYET CUMHURBAŞKANI GİORGİ MARGVELASHVİLİ BAŞBAKAN GİORGİ KVİRİKASHVİLİ BAŞKENT TİFLİS NÜFUS (WORLDOMETERS 2017) 3,910,221 YÜZ ÖLÇÜMÜ ( KM² ) 69.700 DİL GÜRCÜCE ETNİK YAPI GÜRCÜ: %86,8; AZERİ: %6,3; ERMENİ:% 4,5 DİNİ YAPI ORTODOKS HRİSTİYANLIK PARA BİRİMİ GÜRCİSTAN LARİ (GEL) GSYİH (MİLYON $) 14.595 KBGSYİH ($) 3,285 BÜYÜME ORANI (%) 3.01
Gürcistan, 40’ ve 47’ doğu boylamları ile 41’ ve 44’ kuzey enlemleri arasında yer almaktadır. 69.700 km² olan yüzölçümünün yaklaşık %80’i dağlıktır. Ülkenin kuzeyinde Rusya Federasyonu (Dağıstan, Çeçenistan, Kuzey Osetya, Kabarday-Balkar Özerk Cumhuriyetleri), güneyinde Ermenistan, güneydoğusunda Azerbaycan, güneybatı ve batısında Türkiye yer almaktadır. Kara sınırlarının uzunluğu yaklaşık 2.000 km’dir. Batı ve kuzeybatısında 310 km uzunluğunda Karadeniz kıyıları yer almaktadır. Kuzeyden Büyük Kafkas ve güneyden Transkafkas dağları ile çevrili olan Gürcistan merkezde tektonik bir yapıya sahiptir. Karadeniz kıyılarından doğudaki Alazani Vadisine kadar olan bölümde, tarıma elverişli büyük ova ve platolar bulunmaktadır. Gürcistan’ın batısına ılık, nemli Akdeniz iklimini andıran yarı tropik iklim, doğusuna ise Alp Dağları’nın iklim özelliklerine benzer kara iklimi hakimdir. İklimin bu kadar değişmesinde, ülkeyi doğu ve batı olmak üzere ikiye ayıran Likhi Sıradağlarının büyük rolü vardır. Ayrıca, Gürcistan Kafkaslarda en fazla yağış olan ülke konumunda olup, Karadeniz kıyılarında yıllık yağış miktarı 2.000 mm³’ün üzerindedir. Başkent Tiflis’te yıllık ortalama sıcaklık ise 12.8 ºC’dir. İklim ve coğrafyanın getirdiği avantaj ile Gürcistan, turistlerin ve araştırmacıların ilgisini çekecek kadar zengin ve kendine özgü bir floraya sahiptir. Büyük kısmını meşe, çam, kayın, ceviz ve fındık ağaçlarının oluşturduğu ormanlar ülkenin yaklaşık %35’ini kaplamaktadır. Gürcistan, en büyükleri Rioni, Inguri, Kura ve Mktvari olmak üzere çok sayıda akarsuya sahiptir. Ülkedeki akarsular taşımacılık yapılmasına müsait olmamasına rağmen özellikle büyük hidroelektrik enerjisi üretimi için son derece uygundur. Ayrıca, ülkede 850’den fazla göl, yarısından fazlası termal olmak üzere 2.000 civarında mineral su kaynağı bulunmaktadır. Diğer taraftan, Shkana (5.068); Janga (5.059) ve Kazbegi (5.033) başlıca yüksek dağlardır
Trialeti ve Samtavro bölgelerinde yapılan kazılarda, MÖ 2000 yıllarında (Bronz Çağı) yerleşim olduğu tespit edilen Gürcistan’a bugünkü halkın atalarını teşkil eden toplulukların MÖ 7. asırda Mezopotamya’dan geldiği sanılmaktadır. Bu toplulukların kurdukları krallıklar (batıda Cholchis, doğuda Iberia) önce İranlılar, daha sonra Büyük İskender’in egemenliği altına girmiştir. Eski başkent olarak nitelendirilen Mtskheta MÖ 4. asırda kurulan Iberia’nın başkenti olup, Büyük İpek Yolu üzerinde bulunmaktadır. MÖ 66 yılında Romalılar tarafından işgal edilmiş olan Gürcistan MS 337 yılında Kral Mirian döneminde Kapadokya’dan gelen Aziz Nino zamanında Hıristiyanlığı benimsemiştir. 5. asır ise Gürcü alfabesinin ilk kez kullanılmaya başladığı dönem olarak iddia edilmektedir. 6. asırda Gürcistan’da feodal bir yapı oluşmuş, ardından 9. asıra kadar Arap hakimiyeti altında kalmıştır. İki yüz yıl süren Müslüman idaresinden sonra 9. asırda başlayan özgürlük hareketleri sonucunda II. David tarafından Tiflis geri alınmış, daha sonra IV. David ve Kraliçe Tamara döneminde ülke sınırları sürekli genişlemiştir. 1215 yılında Erzurum ve Trabzon’dan Gence’ye; Azerbeycan’dan Çerkezya’ya kadar çok büyük bir alana yayılmıştır. 13. asıra kadar geçen bu dönem Gürcü tarihinde “Altın Çağ” olarak nitelendirilmektedir. 13. asrın başında ülke Moğollar tarafından istila edilmiş, Osmanlı İmparatorluğu’nun İstanbul’u almasından sonra Hıristiyan batı ile bağları kopan Gürcistan, 14. ve 15. asırlarda Türk ve İran saldırılarına hedef olmuştur. 1510 yılında Osmanlı orduları o zamanki başkent Kutaisi de dahil olmak üzere Gürcista ın büyük bölümünü ele geçirmiş, ancak bu yüzyılın sonunda İranlılar ülkenin doğusuna hakim olmuştur. Daha sonra sürekli olarak Osmanlı veya İran egemenliği altında kalan Gürcistan, Kral II. Irakli döneminde 1783 yılında yapılan Georgievsk Anlaşması ile Rusya’nın koruması altına girmiştir. 1801 yılında anlaşmayı tek taraflı olarak fesh eden Rusya, Gürcistan’ı ilhak etmiş ve ülkeyi Ruslaştırma politikasını uygulamaya başlamıştır. Ancak, bu politikaya duyulan tepkiler milliyetçilik akımlarını güçlendirmiş, üç Kafkas ulusu arasında (Gürcüler, Ermeniler ve Azeriler) Transkafkasya Federasyonu (OZAKOM) kurulmuştur. Ancak, iç çekişmeler nedeniyle Federasyon uzun süreli olmamıştır. 1917 yılındaki Bolşevik ihtilalinden sonra 26 Mayıs 1918 tarihinde bağımsızlık ilan edilmiş, Avrupa ülkelerinin Anayasalarından esinlenerek yeni Anayasa oluşturulmuştur. Söz konusu Anayasa’da Osetler, Abhazlar ve Acarlar gibi azınlıklara otonomi verilmemiş, ancak, bu defa da ülke Almanların etkisi altına girmiştir. Almanya’nın I. Dünya Savaşı’nda yenilmesi üzerine, Kızıl Ordu tarafından işgal edilmiş ve 12 Mart 1922’de üç Cumhuriyetin de katılımı ile Transkafkasya Sovyet Federe Sosyalist Cumhuriyeti’ne bağlanmıştır. 1936 yılında ise TSFSR’nin dağılmasıyla Sovyetler Birliği’nin (SSCB) bir üyesi haline gelmiştir.SSCB’nin glasnost ve perestroyka hareketi ile birlikte dağılma sürecine girmesinin ardından, ilk bağımsızlık hareketleri Baltık Cumhuriyetleri ile birlikte Gürcistan’da da başlamış, 1989 yılında Kızıl Ordu askerleri ile vatandaşlar arasında yaşanan olaylardan sonra bağımsızlık isteği ön plana çıkmıştır. Son olarak, Gürcistan Yüksek Sovyeti’nin 1921 tarihli Gürcistan-SSCB Anlaşması ile 1922 tarihli Birlik Anlaşması’nın geçerli olmadığına karar vermesi üzerine, 31 Mart 1991’de ülkegenelinde referanduma gidilmiş ve seçmenlerin %98’i yeni Cumhuriyeti onaylamıştır. Bunun üzerine, 9 Nisan 1991’de Gürcistan Parlamentosu ülkenin bağımsızlığını ilan etmiştir. Yapılan seçimlerde milliyetçi Gamsakhurdia %86,5 oy oranıyla Başkan seçilmiş, ancak, Gürcü milliyetçiliğinin ön plana çıkmasıyla çeşitli etnik gruplar arasında silahlı çatışmalar başlamıştır. Öte yandan, Osetler ve Abhazlar gibi bazı etnik azınlıklar da bağımsızlıklarını ilan etmek istemişlerdir. Ülke yeniden bölünme tehlikesi ile karşı karşıya kalmış, 6 Ocak 1992 tarihinde Gamsakhurdia ve ailesi ülkeyi terketmek zorunda bırakılmıştır. Bu gelişmeler üzerine, Hükümet üyeleri, Danışma Meclisi ve askerler tarafından oluşturulan Konsey, SSCB zamanında Komünist Parti Sekreterliği ve Dışişleri Bakanlığı gibi önemli görevlerde bulunmuş olan Eduard Şevardnadze’yi ülkeye davet etmiş ve yönetime geçmesini istemiştir. 12 Ekim 1992’de yapılan seçimlerde Şevardnadze Başkan seçilmiş, 1993 yılında ise Gamsakhurdia yanlılarının iktidarı yeniden ele geçirme mücadelesi ile karşı karşıya kalmıştır. Söz konusu girişimlerin başarılı olamamasıyla birlikte ülke yeni bir döneme girmiş, 24 Ağustos 1995 tarihinde Gürcistan’ın yeni Anayasası kabul edilmiş, Kasım 1995’de yapılan seçimler sonucunda Şevardnadze Cumhurbaşkanı seçilmiştir. 1995 yılından sonra ülke toparlanma sürecine girmiş, bir biri ardına siyasi ve ekonomik reformlar yapılmıştır. 2000 yılında yapılan seçimlerde Şevardnadze tekrar Cumhurbaşkanı seçilmiştir. Ancak, bu dönem içerisinde ekonomik iyileşme sağlanamamış, rüşvet ve adam kayırma önlenememiş ve yoksulluk ile işsizlik artmıştır. Kasım 2003 tarihinde yapılan seçimlerde usulsüzlük yapıldığı iddialarının gündeme gelmesiyle birlikte çok sayıda vatandaşın katıldığı sokak gösterileri başlamış, özellikle göstericilerin Parlemento önündeki yoğun eylemlerine halktan büyük destek gelmesi sonucunda Shevardnadze görevinden istifa ederek, yerini muhalefet lideri Mikheil Saakaşvili’ye bırakmıştır. Gül devrimi olarak adlandırılan bu gelişmeler sonucunda, 4 Ocak 2004 tarihinde yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde, Mikheil Saakaşvili geçerli oyların %96’sını alarak Gürcistan’ın 3. Cumhurbaşkanı olmuştur. 2007 yılının sonlarında muhalefet tarafından başlatılan protesto hareketi sonrasında 5 Ocak 2008 tarihinde yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ise Mikheil Saakaşvili %52 oy 27 Ekim 2013 tarihinde gerçekleştirilen seçimlerde halen iktidarda olan Gürcü Rüyası koalisyonunun adayı Giorgi Margvelashvili, geçerli oyların yaklaşık %62’sini alarak Mikheil Saakashvili’nin yerine Cumhurbaşkanı seçilmiştir. Gürcistan’da son parlamento seçimleri 2012 Ekim ayında yapılmış ve parlamentodaki 150 sandalyenin 85’ini kazanan “Georgian Dream” koalisyonu iktidara gelmiştir. Yeni başbakan olarak göreve başlayan Bidzina Ivanishvili AB ile olan yakınlaşma politikasında ısrar etmekle birlikte Rusya ile de iyi ilişkiler kurma niyetinde olduğunu belirtmiştir. Bölgesel Yapılanma Gürcistan’da Acara ve Abhazya olmak üzere iki Özerk Cumhuriyet, Güney Osetya Özerk Bölgesi ile 9 yönetsel bölge bulunmaktadır. Gürcistan’ın yönetsel bölgeleri Kakheti, Shida Kartli, Kvemo Kartli, Mtskheta-Mtianeti, Samtskhe-Avakheti, Imereti, Racha-Leckhumi ve Kvemo Svaneti, Samagrelo-Zemo Svaneti ve Guria’dır. Abhazya Özerk Cumhuriyeti 3.600 km2’lik yüzölçümüne sahip Abhazya Özerk Cumhuriyeti’nde yaklaşık 600.000 kişi yaşamaktadır. Başkenti Sukhumi olan Abhazya’da nüfusun yaklaşık %40 oranındaki kısmı Müslümandır. Abhazya anlaşmazlığı 1992 yılında ayrılıkçı Abhaz güçlerin ayaklanmasıyla başlamıştır. 1993’te Soçi’de imzalanan ateşkes anlaşmasına rağmen çatışmalar durmamıştır. 1994’te Moskova’daki ateşkes anlaşması ile sona eren çatışmalarda binlerce insan ölmüş, 250.000 kişi göç etmek zorunda kalmıştır. 1993 anlaşmasının uygulanmasını denetlemek üzere BM Gürcistan Gözlemci Misyonu (UNOMIG) kurulmuştur. Ağırlıklı olarak Rus askerlerinden oluşan BDT barış gücü de 1994’te konuşlandırılmıştır. Abhazya Parlamentosu 26 Kasım 1994’te yeni anayasayı kabul ederek bağımsızlığını ilan etmiştir. BM Güvenlik Konseyi bağımsızlık ilanını tanımayarak Gürcistan’ın toprak bütünlüğünü teyit etmiştir. Seçimlerin hiçbiri BM, AB ve AGİT gibi kuruluşlarca tanınmamaktadır. Bu arada, Gürcistan 1995’ten itibaren Abhazya’nın limanlarını deniz trafiğine kapatmıştır. Rusya Federasyonu, 2008 yılı Mart ayından başlayarak Abhazya’daki gerginliği artıracak adımlarını sıklaştırmıştır. Gürcistan’ın ayrılıkçı bölgelerinin yönetimleriyle resmi temas kurulması kararı, Abhazya’daki barışgücü askerlerinin mevcudunun artırılması, Abhazya’ya ekonomik yaptırım uygulanmasını öngören 1996 tarihli BDT Devlet Başkanları Kararı’ndan çekilmesi ve Abhazya’ya demiryolu birliklerinin gönderilmesi bunlardan bazılarıdır. 8 Ağustos 2008 tarihinde başlayan Gürcistan – Rusya savaşından sonra Rusya Federasyonu Abhazya Özerk Cumhuriyetinin bağımsızlığını tanıyarak Abhazyaya yönelik diplomatik girişimlerde bulunmuştur. Günümüzde, Abhazya konusu Gürcistan’ın iç ve dış siyasetinde olduğu kad ar, ekonomik ve ticari faaliyetlerinde de en önemli gündem maddesini oluşturmaya devam etmektedir Yüklə 1,46 Mb. Dostları ilə paylaş:
|