“BECAUSE THINGS GET BETTER WITH A SMILE WAG LANG TATAWA AY BUGAL DAHIL UTAS!” sabi naming dalawa sabay na sabay pa, pareho pa pala naming tanda yung mga word Na yun
CHAPTER 11
MATT’S POV
Palubog na ang araw , pero parang ayaw pa naming tapusin ang mga sandal sa lugar na ito. Ang dming goog memories maramikaming napagkwentuhan katulad ngmgapanahongwala kami sa piling ng isa’t is and how come na gantoang kinalabasan namn nagtatawanan na lang kami.
“tarang magpahenna tattoo!” ito na naman akodi na maalis yung salitang aya.
“masakit ata yun ayoko!”
“hindi promise hindi yun masakit pagmasakit slave mo ako for the whole agreement, deal?”
“o sige na nga! Anong ipalalagay mo?”
Tumingin ako sa langit “shooting stars , eh ikaw?”
“ang baduy ha. May tinatago ka palang kacheesyhan na sumiksik sa katawan mo!”
Napatawa ako “ano nga ang daya mo huh!”
“Ahm…….. D and P!”
“huh? Anong D and P bago mong crush yun P!”
“secret!” sa sagot niya parang totoo nga yun ang crush niya ay beginning with letter P . sino si Piolo Pascual? Di naman siguro….. isang malaking w-h-y??????????
Pagkatapos naming dumeretso na kami sa mall papauwi may bbilhin daw siyang pasalubong para kila mama pero advice her to not come kasi baka nga tama yung hinala niya na siniraan na siya ni Audrey pumayag naman siya.
Kinausap ko naman sila mama at papa at sabi naman nila di sila naniniwala na gagawin yn ni Daphney, buti na lang…. ano nga bang nagustuhan k okay Audrey? Maganda lang naman siya… siguro nga toto panglabas na kanyuan muna ang tinitignan ng katulad kong lalaki sa isang babae… nakakahiya mang sabihin pero it’s true…
How true? Ganito kasi yan eh:
Boys with ugly girls---à sometimes oftenß---- girls with ugly boys or pareho lang boys to boys …. Ang gulo ganito ba naman kasi dapat pag inlove kahit anong sangay n pamumuhay ng tao pinaghihimasukan….. psh
DAPHNEY’S POV
“anak kumusta ang outing na natuloy din sa wakas?” si mama yung nagtanong kasi si papa nasa trabaho na at si Kua slash ate rumarampa na siguro kung saan.
“okay lang poi to po may henna tattoo sa bandang ibabaw ng arm!”
“D and P, anak anong meron diyan wag mong sabihing may third party sa inyo!”
“mama naman eh hindi po yung D pangalan ko at yung P pozo negro.. para po hindi halata baka lumaki yung ulo ni Matt!”
Tumawa lang si mama tapos tumango tango..
Mga 3 consecutive days na rin akong pumapasok masyadong busy kaya nagpapasundo pa rin ako kay Matt nagpasukat na rn kami ng isusuot 2 days from now sa kasal nung dalawa..
“salamat at tinulungan mo ako doon kay Gail!”
Ngumiti si dave “gusto ko rin nama to eh Makita siyang Masaya excited na excited!”
Nakita ko si Gail tapos ng sukatan kaya nilapitan ko siya sa kuwarto niya at niyakap…
“nagsesenti ka na naman Daph!”
Niyakap ko siya ng mas mahigpit “kapag mag asawa na kayo may mga anak na wag mo akong kakalimutan huh!”
“alam mo naman di ako pwedeng magkaanak, 2 months more two months!”
Humagulhol ako “a life time more Gail a life time!”knakapos na ako ng hiiga sa hagulhol I just think of our good memories….
THIS IS IT…….. HER BIG DAY……..
Lumakad ang mga abay s kasal tapos ako inaalalayan ko pa si Gail..
“pwede pa naman akong magwalk out di ba?”
“sira bakit ka magwawalk out angtagal mong hinintay to kawawa naman si dave kung wawalkoutan mo!”
Umiyak siya “pero mas kawawa siya pag naiwang mag isa!”
Parang dinudurog ng puso ko yung mga salitang sinasabi niya. Niyakap ko ulit siya atsaka pinunasan ang mukha niya. Parents ko ang maghahatid sa kanya sa kasal kasi ulila na siyang lubos at parents ko ang tinuturin niyang pamilya.. dalawa lang kami sa loob ng bridal car…
Lumabas na rin kami…
“Daph, di ko na ata kaya!”
“bakit naman?”
“nagdidilim yung paningin ko itutuloy pa ba natin to?”
“kayanin mo para sa amin nila Dave wag mong ipahalata yung nararamdaman mo this day is yours kaya dapat galingan mo maging healthy ka para sa mgataong nagmamahal sayo!”
Lumakad ako sa aisle tapos sumunod siya sa akin.. nagging maganda ta Masaya ang seremonya, baka ganito rin kami ni Matt kapag ikakasal iba nga lang kasi FAKE kami pwede bang pag nagisip ako ng wedding wala na yung salitang FAKE?
MASAKIT SA ULO EH..
“ganyan ba an gusto mong wedding gown?” sra talaga tong si Matt walang magawa kahit ano itatanong.
“bakit?”
“kasi gusto ko yung pinakamaganda para sayo pero di na nga pala kailagan ikaw na ang pinakamagandang babaeng napikot ko!”
“pinapalaki mo talaga ang ulo ko ano.. psh!”
Haaay! Salamat natapos ang seremonya pumunta na kami sa Garden wedding nila halos lahat perfect talagang pinaghandaan…
Nagsayaw kaming lahat sa saliw ng I’ll be totoo kaya yun?
I’ll be you crying shoulder
^^
After a while habang nagkakasayawan nagsisigawan na sila….
“Gail , gumising ka_______” she was on the floor…
CHAPTER 12
GAIL’S POV
“Gail!”
ano bang nangyari? Wala akong matandaan tapos nap ala ang kasal.. nagsasayaw ako kanina, Masaya ako yung parang nasa alapaap pero bakit ngayon nakapalibot sila sa akin nagluluha ang mga mata. I don’t want to see them crying. Ako yung dahilan ng paghihirap nila at di ko atiis na di masaktan.
Kumikirot ang tiyan ko wag niyo po muna akong kukunin ngayon, di pa po ako handa para mawala may gusto pa po akong masaksihan sa mundo…
“Okay na po ako! Sorry pinagalala ko kayo!” niyakap nila ako “Bakit ba? Ang lungkot niyo! Smile malusog ako oh sobrang saya kasi we have shared this very special moment.
“Ija! Anong gusto mong kainin? Yungpaborito mo bang siopao siomai sushi o teriyaki kahit ano ipagluluto ka ng tita mo!” lumapit yung parents ni Daphney sa akin kasama yung dalawang nilang anak si kuya reign at best.
“wala po busog pa ako !”
“honey ano kumusta na ang pakiramdam mo?”
“D—ave just stay right here with me please don’t go until the day I die!”
“wag mong sabihin yan we will cherish every moment bubuo tayo ng sariling pamilya!”
“Daph , gusto ko makarating ako sa wedding niyo next week huh!”tumango lang siya katabi ni Matt umiiyak siya sobra naguguilty ako nasasaktan…
Parang gusto ko ng ipikit saglit yung mata ko I need to take rest nahihilo pa ako pero kailngan kong indahin yung pagsakit ng tiyan ko..
MATT’S POV
“uwi na tayo Daph! Magpalit ka muna ng damit atsaka tayo bumalik bukas!”
Niyakap niya ako ng sobrang higpit “tawagin mo na yung mananahi huh magpapasukat na tayo gusto kong Makita ni Gail ang kasal natin!”
“sige wag kang magalala andito lang ako sa tabi mo!”
“sabi nga nila every sunset gives us 1 day less to live but every sunrise gives us one day to hope!”
Niyakap ko din siya “kaya let’s hope together I will never leave by your side!”
“salamat sobra kong naapreciate ang ginagawa mo!”
Hinatid ko na rin siya sa kanila kalat kalat na yung make up niya sa mukha niya pero still maganda pa rin siya.. nasasaktan ako pag nasasaktan siya mahirap Makita siyang ganun ang hitsura habang nakaharap sa akin kung pwede lang na ako ang sumalo ng sakit ni Gail gagawin ko para sumaya siya.
“Kuya! Si Audrey nangugulo sa labas!” anon a naming problema ng babaeng yun?
Si Kim ang nakipagbreak sa kanya at wala akong kinalaman diyan.. ano bang klaseng gulo ang gusto niya.. nababaliw nab a talaga siya?
“sige Kim lalabas na ako at ako ang magpapatigil sa babaeng nababaliw na yun!”
Lumabas ako ng bahay at nandun siya sa labas ng gate nagsisisgaw…
“Matt, balikan mo ako please wag kang magpakasal sa kanya!” nagsisisgaw siya.
Nilapitan ko siya “are you out of your mind? Ikakasal na ako kaya stp pestering me!”
“I am not pestering you! I am sorry di ko sinasadya to broke your heart alam ko naguguluhan ka lang sa kalandian ng babaeng yun!”
Hinawakan niya ang pisngi ko at ikikiss niya ako…
“I said stop!” di ko sinasadyang masampal siya.
“Matt……………”
“wala na tayo nagging kayo na ni Kim bakit ba di siya ang balikan mo…”
“pero ikaw ang mahal ko!”
“wala kang karapatang guluhin ang buhay ko STAY AWAY AND NEVER COME BACK AND SHOW YOUR FACE AGAIN awaaayyyyyy!!” sinigawan ko siya tapos pinadampot sa security guard ng village..
“PAGSISISHAN MO ITO I PROMISE DI MATUTULOY ANG KASAL NIYO IIWANAN KA RIN NIYA!”
Dumeretso na ako ng lakad papasok and I jut ignored her wala siyang katuturang kausap…
DAPHNEY’S POV
A lot of us have built dreams with people we hope would be with us forever only to wake up in the world of reality that nothing is permanent in this f world.. love comes and goes people stay and leaves.. life is a cycle finding and losing making and breaking living and dying ….. that is reality at wala na tayong magagawa diyan.
Gumuguho ang mundo ko ngayon pero kailangang tumuloy sa agos…
Paggising ko I remember what I said to matt “sabi nga nila every sunset gives us 1 day less to live but every sunrise gives us one day to hope” and I will hope with him.
Dumating na si Matt para sunduin ako at ngayong alam kong maikli ang buhay isa ang narelize ko…….. I need to confess something to Matt bago mahuli ang lahat bago maing sunset na lang at wala ng sunrise na dumating ayokong pagsisishan ang mga bagay…
“Matt I need to confess something!!” I told him habang nasa kotse kami.
“may kasalanan ka?”
“nope!”
“eh anong icoconfess mo!”
Huminga ako ng malalim “alam mo ban a kaya ako nakipagbreak kay Dave ay di dahil sa work at pagkamoody ko! Dahil yun sayo!”
0_0
“anong sa akin di pa tayo magkakilala noon kaya pano nagging ako ang dahilan !”
“I met you when I was still a child you are my puppy love and wheni saw you alam kong ikaw yan at ayokong masaktan ni Dave lalo’t alam kong di ko na siya mahal ….. ikaw na yung lama ng pusong to wala na akong pakealam kung ano mang sasagot mo sa pagamin ko wala na akong pakeala kung pagtatawanan mo ko at iinsultuhin at yayabangin mo atleast nasabi ko sayo ang laman ng foolish heart na to n this fuckig world nothing is permanent kaya magiging Masaya ako dahil naamin ko!”
Natapos din ako sa litaniya ko naluwagan yung dibdib ko na parang nagfloat ako sa air at siya nakanganga lang shock pa rin siguro..
“manhid ka pala!”
“ako na nagng umamin ako pang manhid!”
“mahal din kasi kita ikaw ang true love ko minahal kita noo pa man kaya noong sabi ko na IF YOU LOVE A PERSON IT WILL BE LESSEN BUT NEVER BE VANISHED!”
“at yun henna tattoo P means POZO NEGRO!”
Niyakap niya ako ng mahigpit sobrang higpit na parang till eternity “I want to spend the rest of my days with you!”
Pagkatapos Masaya na kaming tumuloy sa pasukatan para sunduin ang mananahi ng masukatan na rin ang mga abay…
Akala ko maibigo ako sa pagamin ko but LORD SALAMUCH PO
Akala ko tuloy maniniwala na ako sa quotes na “there are times we wish we could shout all the questions in our mind but there’s something which stops us the fear to hear the real answers behind that question”
At ako di ako natakot…. Umamin ako at di ako nabigo I received the right answer at alam ko I can spend the rest of the day happily sana forever na to………… J J J
CHAPTER 13
MATT’S POV
Di ko inaasahang gagawin niya yun worthless na rin siguro kung sabihinko yung totoo na kalokokhan lang yung pagbagsak ng kompanya. Akalain mo yun ang FAKE LOVERS nagkaroon ng FATE OF LOVE. Ngayon naniniwala na ako sa salitang DESTINY kug kayo talaga God will find way.
Pagkatapos naming magpasukat nagmall kami at maramingnagtitinginan sa amin.
“ah ah parang gusto ka nilang snatchin sa akin ah!”
Tumawa ako “syempre kapag ganito kagwapo ang future husband mo eh kaagaw agaw , di ba?”
“pak! Ang yabang mo huh!” ginulo niya yung buhok ko.
“honest lang ako kaya mo nga ako nagustuhan eh!”
“pero dilang dahil gwapo ka dahil DI MO KO NILOLOKO!” nagsink in sa utak ko yung sinabi niyang NILOLOKO, please sana din a niya matuklasan yung katotohanan o kaya matuklasan niya kapag kasal na kami.
“ah ganun? 3 days na lang kasal na antin nakahanda na daw yung reception sabi ng parents mo pati yung ivitations!”
Gumiti siya “gusto ko sana tayo ang magasikaso pero alammo naman kailangan kong bantayan si Gail sa ospital pasensya na ha pero siguro magkakaroon naman tayo ng second wedding at malay mo okay na ang lahat!”
“okay naman ang lahat ah!”
“gusto ko areglado walang may sakit walang mga taong bitter!’ atsaka tumawa siya “tara ng kumain!”
“sige kahit saan ititreat ko ang wifey ko!”
“an baduy naman g hubby ko !”
“ugak talaga tayo!”
“kaya nga bagay eh ugak + ugak….. i vous aime tellement et rien ne peut nous séparer...”
“bwisit nagfrafrances ka na naman wala naman akong naiintindihan sa pinagsasabi mo!”
“I said I love you and nothing can separate us, Masaya ka na?”
I smiled “can I say that word too?”
“go if you can!”
“i vous aime…….” Natatawa na naman siya “whatever na nga lang kaechetarahan yan wala akong alam basta I feel it in our heart solve na ako!”
“ang cheesy mo!”
DAPHNEY’S POV
Kinocross out ko na ang kalendaryo ko sa kuwarto . tatlong araw tatlong araw na lang at may sarili na akong big day…
“ilang araw na lang sisterets papasok ka na sa magulong mundo ng buhay mag-asawa!”
“excited na nga ako!”
May kumakatok habang naguusap kami ni kuya Reign nagmamature na ako kuya ang tawag ko na sa kanya..
“bakit manang?” tanong ko sa kasambahay
“yung Ad… po nandyan!”
“ah si Audrey ano kayang kailangan ng bruhildang to!”
Hinarap ko siya sa may sala maayos total nothing can separate me and Matt di ko kailangang mangamba kung ano man ang gusto niya gawin at kahit sabuyan niya ako ng asido ok lang…
“anong pakay mo ditto Aud kukuha ka ban g invitation para sa kasal ko?” sarkastiko kong tanong sa kanya…
“wala akong panahon makipagaway just play it regalo ko para sa kasal niyo ay hope makapunta ako!”
“sige salamat pero di naman to bomba!”
“nope!” nagsmile siya “ I had changed narealize ko sayo nga dapat si Matt kaya iyong iyo na siya!”
Ang weird niya grabe nakakirita pagkaalis niya sinalang ko a sa VCD player yung CD….
<<<
Dnm<<<<<
Mnm: sabihin mo na pabagsak a ang komapanya nila para pumayag na magpakasal sa iyo
Dnm: di siya papaya kung di mo siya lolokohin
Matt: opo mama papa susundin kop o yung sinabi niyo….
I exploded ano tong kalokohang to?
Matt paano mo ito nagawa kailangan pa ba kitang bugyan ng second chance?
Maghihintay ako until the wedding please sikwenta just be honest with me!
Nang mga panahong yun tumulo na ang luha ko sa sahig….
2 days ng nakalipas … tradisyon na na di muna magkita ang ikakasal naisip ko na mabuti na di ko sabihin kung ano mang nalaman ko maghihintay ako hanggang bukas hanggang bukas na lang tell me the truth kundi there’s no any chances lalayo ako kahit mahal kita kung FAKE LOVERS at FATE OF LOVE wala na akong pakealam sana di ka maniwala sa pagiging afraid fear to “ASK QUESTIONS TO KNOW THE ANSWER BEHIND IT PLEASE..
CHAPTER 14
DAPHNEY’S POV
15 HOURS na lang kasal ko na… aamin ka pa ba? Tayo pa rin ba? May chance pa kayang mapagbigyan kita? Please I’m letting you to shout the question don’t be afraid to hear the answers behind it……
Alas sais na 15 hours na lang parang di ako makakain dahil sa worries…. Hindi pride ang tawag kung di ako tutuloy magpakasal nasaktan ako at patuloy na nasasaktan… matagal kong inireserba ang sarili ko sa araw ng kasal ko at ayaw kong mabaliwala ang lahat ng yun dahil sa noloko ako. Right, naloko ako ng taong mahal ko.. yung taong inalayan ko ng puso ko and I’m afraid that he’ll break it…
“Daphney,, bukas na ang kasal mo kumain ka ng mabuti kaya ga nagluto si nana ng paborito ong ulam sinigang….”
“ma….”
Gusto ko ng sabihin ang totoo s mga magulang ko pero nangingibabaw ang galit na pinagkaisahan din nila ako…… dapat sila naman ang pagkaisahan ko…. Ayokong marevenge pero siguro sa mga sandaling to maiibsan ang sama ng loob ko sa kanila.
Sana maramdaman dinnila yung magmukha kang sira sa harapan ng iba… you sacrifice for nothing…. Dun ako nanghihnayang nab aka nothing ang lahat……
“wala lang po talaga akonG ganang kumain…..” yes, nagpapangap ako sa harapan nla… wala akong magagawa WALANG UMAMIN SA AKIN NILOKO NIYO AKO MAPAPAHIYA KAYO…
“o sige matulog ka na lang ng maaga para magkabeauty rest ka sister!”
May alam kaya si kuya sa nangyari kasabwat din ba siya?... sana hindi para may kakampi ako… hindi naman di niya ako kayang lokohin.. kung hindi matutuloy Ang kasal tutuloy ako ng france katulad ng napagkasunduan naming ni Gio itutuloy ko ang pagfafashion designer ko kasama siya…
Nagriring ang phone ko pagpasok ko sa kuwarto ko
“hello……..” kinakapos ako ng hininga napapiyak na ako…
“hello daph!”
Nabuhayan ako ng loob ng marinig ang boses ni Matt mula sa kabilang linya… matt. If you can only hear my heart saying be honest with me pakinggan mo… fate of love sa atin di ba? Bakit? Pano mo ngawa sa akin to?
“may aaminn ka ba sa kin Matt?”
“huh?”
“sige bye bukas na lang tayo magkita…..” nalulungkot ako wala akog magagwa kundi buuin yung desisyon ko……
Umaga na…. desidido na ako I’m leaving him… my family…. The people who swindle me..
Nagulat ako ng may wheel chair sa living room.
“Gail…….”
“Daph, oh pumunta ka na sa beautician ng ma make upan na ang best friend kong napakaganda….”
Walang alam si Gail sa lahat umupo ako may sahig kasama niya gusto kong iconfess ang gagawin ko…
“gail…. Di ko tatapusin ang kasal!”
Bumakas ang lungkot sa mukha niya “akala ko mahal mo a siya wala ng pagpapanggap….”
“niloko niya ko pinikot sinabi niya na para ang lahat ng to sa kompanya pero sa sariling kapakanan din pala niya ginamit niya lang ako…”
Niyakap niya ako ng sobrang higpit mula sa wheel chair niya… alam ko nasasaktan siya…
“Daph… ikaw ang mayhawak ng kapalaran mo naiintindihan ka pero di mo ba ako kayang gayahin?”
“hu? Anong kayang gayahin…”
“alam kong pinakasal mo si Dave sa akin hindi ako manhid pero ginawa mo yun para maging Masaya ako!”
“sorry Gail, pero iba yung samin ni Matt nanloko siya at di ako mapapasaya nun nasaktan ako at di mababawi yun at gayon patuloy niya akong sinasaktan…”
“alam ko… binigyan ko rin ng pagkakataon si Dave bago ang kasal at umamin siya!’
Bgla akong nalungkot “yun ang di ginawa ni Matt di siya umamin pinabayaan niya ako..””
“kung anong makakapagpasaya sayo ang pride para sa labada di para sa sarili mo….”
Natapos ang usapan naming ng walang closure at nagriig na naman ang phoe ko..
“hello….”
“si gio to darating ka ba sa airport?”
“oo_____ d na ako ikakasal uuron ako wait for me until 9;30!”
9;00 ang kasal at sa bandang gitna ako mawala sa vows naming ako aalis..
Mas malaking kahhiyan yun kung tutuusin…
Ito na lahat sila lumakad na sa altar malapit na ag oras ng kasalang kasalanan na walang kwenta 30 mins pa mararamdaman mo na ang sakit.. nakagown ako oo pero di ako pakakasal sa taong niloko ako….
Habang naglalakad ako sa altar nakangiti silang lahat….
“ang pride para sa labada di sa iyo!” Gail… wag mong guluhin ang utak ko…. Paulit ulit ang hirap pakinggan parang sirang plaka…
Nagtanong na ang pari kay Matt and he said “I do”
“do you take Matt…………………” wla akong naririnig mula sa pari pero alam ko ito na yung part na eexit ako…
MATT’S POV
Bakit hanggang ngayon di sumasagot si Daph…. Nagbago nab a ang isip niya…
Lumuluha siya anong ginawa ko…
“manloloko ka!” sinampal niya ako sa harapan ng maraming tao at nagulat ang lahat …
Bakit? Anong ginawa ko? May ginawa ba si Audrey para sirain tayo?
CHAPTER 15
MATT'S POV
“Daph……….” Wala akong masambit na pangalan sa simbahan…
“alam ko na ang lahat pinagkaisahan nyo ako para langmagpakasal sa iyo, bakitdimo inamin sa akin, dimo sinabi ung totoo…. Nilokomo ko!” pinaghahampas niya yung katawan ko pero mas masakit na ngayongiiwan na ako I can’t let myself see her leaving.
“please Daph! Listen to me , listen to my explanations____” nagtatakbo siyapalabas ng simbahan…
Labis na kahihiyan angidudulotnito sa mga pamilya naming pero sa ngayon wala akong pakealam I need to take her back pero may biglang pumigil sa nagpupumiglas kong mga kamay…
“Matt, she’s going with Gio in france!” si Dave ang pumipigil sa akin “wala ka ng magagawa sa gusto niya ding di yun magpapapigil!”
“ano bang alam mo? Bitawan mo ako hayaan mo akong habulin siya….”
Nakita kong umiiyak na ang mga nanay naming tapos yung mga tatay naming halatang disappointad. Sila ang nagplano ng lahat ng to… kung di ko sila sinunod eh di sana Masaya pa rin kami g taong mahal ko…
Paano na ang lahat ng plano naming?
Mawawalan na lang ban g saysay ang mga bagay na pinaghirapan naming buuin ayokong saktan siya pero ginawa ko na……. I NEED TO TAKE HER BACK NO MATTER WHAT….
Kinuha ko agad ang susi ng kotse ko at alam ko lag sa utak ko ng mga panahong to kailangan kong sundan ang kotse ni Daph…
DAPHNEY’S POV
I want to cry pero diko magawa nasasaktan ako sa mga ginawa nila sa akin… am I wrong? Saan ako nagkamali? Bakit nila ginawa to?
Alam ko gusto nilang magkasamang pamilya pero ang inaalala ko pag pinatawad ko sila…. Lolokohin din ulitnila ako wala a akong tiwala at kung meron man katiting nalang…
I love matt but he made me stupid… oo mataas ang pride ko kaya dapat inisip nila ang mga bagay na dapat mangyayari… mawawala ako sa buhay nla… literally..
Tumigil ako dahil may pumara sa sasakyan kong isang babae that was Audrey…
Bumaba ako…
“ano bang problema you ruin everything din a tuloy ang kasal ko ano pang gusto mong gawin sa akin?”
“balita ko kasi sasama ka dun sa Gio I just want you to know something about him!1” isang unit ng cellphone ang inabot niya sa akin
“maaga pa di pa pasko so bakit may regalo ka kaagad sa akin?” sarkastikong tanong ko.
“para siguro sa birthday mo! O sa nalalapit na death mo!” ginawaran ko siya ng malakas na sampal at ibinalik niya yun…
Yes… sira na ang buhay ko…. Pababayaa o pa bang mangyari ang ga bagay na ito… masama na nga ang loob ko alam ko pang may kahihiyang naidulot to di lang sa akinkundi sa mga taong nakapaligid sa akin…
I opened the media video ni Gio with a girl kissing, GAIL???
Napaiyak na ako “see what a big surprise gusto mo ikwento ko pa sayo ang nangyari….”
“no you don’t have to tanggap ko na tinraydor ako ng kaibigan ko ano pa nga bang gagiwn ko!1”
Di ko inaasahang gagawin niya yun sa lahat g babae sa mundo bakit si Gail pa bakit siya pa nag gumawa ng bagay nayun… may sakit na isya pero d yun dahilan para patawarin ko siya…
She’s a damn girl… GRO mangaagaw kumakabit …. Bnigay ko na sa kanya ang lahat …
Magulang ko…. Boy finend ko… secrets ko… atensyon ko…. Pati ang taong akala ko sasagipin ako eh kinuha pa niya?
“salamat sa napakagandang regalo mo sa akin Audrey you make my frustarated wedding very elegant you made me happy!”
“kaya nga sa sobrang tuwa mo umiiyak ka na…. one more thing tinulungan nga pala ako ng moratal na kaaway mong si Monique para videhan to magaling siyang videographer…” tapostumalikod na siya papunta ng sarili niyang sasakyan..
Ako ito si Daphney Ysabelle……. Ang isang babaeng miserable na ang buhay… walang direksyon ang buhay na pinilit kong buuin sinira g mga taong mahalaga sa kin…
Magulang ko
Bestfriend ko
At ang special someone ko
I can’t take to accept the truth nagpatakbo ako ng sobrang bilis… walng patutunguhan… na parang papunta na sa kamatayan… isang truck ang huli kong nakita sa harapan ko
Dostları ilə paylaş: |