Dolaysiz vergiler 1-Gelir Vergisi

DPA2

(1+r)²

DPAn

r)n

GSD@ =

GSD – getirilmiş saf (cari) değer;

DPA – düzeltilmiş nakit para akını;

@ r – GSD en aşağı müspet değere (GSD (r1) ve menfi değeri (GSD(r2) eşit olduğundaki iskonto etme oranı;

1, 2, ...n – vakit dönemi (yıl).

3. Yeraltı kaynaklarını kullanıcının yıllık para akını, onların aldığı toplam yıllık geliri ile sözleşme çerçevesinde gerçekleştirilen işe göre çıkarılan masraf arasındaki fark olarak belirlenir.

4. Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşme çerçevesinde gerçekleştirilen işe göre toplam yıllık gelirin miktarı, bu kanuna uygun olarak belirlenir.

5. Sözleşmenin geçerlilik çerçevesinde yeraltı kaynaklarını kullanıcının vergi döneminde harcadığı masrafına aşağıdaki kesin masraflar tabidir.

1) Bu kanuna uygun yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili işlemleri gerçekleştirme esnasında sermayeye dönüştürülen ve amortisman ayırımını hesaplamakla kesintiye tabi olan masraflar (açık maden yatağı ile ilgili yapılan sözleşmeler gereği birinci yılın temel masraflarına, yeraltı kaynaklarını kullanıcı için gerekli ve sözleşmenin akdedildiği günkü sabit aktiflerin artık değeri tabidir);

2) Temel masraflara göre hesaplanmış amortisman ayırımının miktarı ve istikraz paraları ile mükafatlandırmalar hariç, bu kanuna uygun kesintiye tabi masraflar;

3) Bu kanuna uygun olarak hesaplanmış, vergi dönemine göre hesaplanmış işletme gelir vergisi ve temettü vergi miktarları, ayrıca vergi döneminden önceki dönemin aşırı kârı için hesaplanmış vergi miktarları;

6. Yeraltı kaynaklarını kullanıcının yıllık para akınını enflasyon endeksine düzeltme, yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşme hukuki gücüne kavuştuğu ikinci senesinden itibaren aşağıdaki formüle göre gerçekleştirilir:

DPA(n) =

NPA (n)

(1+EE1) x (1+EE2) x ... x (1+EEn – 1)

NPA – hesap yılının bu maddedeki 3. bölümüne uygun hesaplanmış nakit para akınıdır;

DPA – enflasyon endeksine düzeltilmiş para akını;

EE – enflasyon endeksi;

1, 2, ...n – vakit dönemi (yıl).

7. 
   Gerekli yıl için enflasyon endeksini istatistik ile ilgili yetkili organ belirler.
   
8. 
   Kârın dahili normunu belirlemenin bu maddede belirtilmiş düzeni, aşırı kâr için vergiyi hesaplamada, ayrıca para akınının enflasyon endeksine düzeltilmesini hesaplamadan yapılan sözleşmelerin, projelerini teknik iktisadi hesaplamaları için kârın dahili normunu hesaplamada kullanılır.
   

Madde 308. Aşırı kâr vergisinin oranları

1. 
   Aşırı kâr vergisinin oranları vergi dönemindeki saf geliri yüzdelerle aşağıdaki miktarda belirlenir:
   

Kârın dahili normu (KDN), %	Aşırı kâr vergisinin oranı
20’den az veya buna eşit	0
20’den fazla, fakat 22’den az veya buna eşit	4
22’den fazla, fakat 24’ten az veya buna eşit	8
24’ten fazla, fakat 26’dan az veya buna eşit	12
26’dan fazla, fakat 28’den az veya buna eşit	18
28’den fazla, fakat 30’dan az veya buna eşit	24
30’dan fazla	30

Madde 309. Vergi dönemi

Aşırı kâr vergisi için bu kanunun 136. maddesinde belirlenen vergi dönemi kullanılır.

Madde 310. Vergi ödeme süresi

Aşırı kâr vergisi, vergi döneminden sonraki yılın 15 Nisan tarihinden geciktirilmeden ödenir.

Madde 311. Vergi beyannamesi

Aşırı kâr vergisi ile ilgili beyanname, yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından kaydedildiği vergi organına vergi döneminden sonraki yılın 10 Nisan tarihinden geciktirilmeden sunulur.

49. ÜRÜNÜN TAKSİMİ İLE İLGİLİ SÖZLEŞME
Madde 312. Ürünün taksimi ile ilgili sözleşmenin esas talepleri

1. 
   Ürünün taksimi ile ilgili sözleşme, Kazakistan Cumhuriyeti yeraltı kaynaklarını kullanıcıya sözleşme bölgesinde para esasıyla tabii servetleri elde etmeyi ve kendi hesabından buna göre işler gerçekleştirmeye hak veren andlaşmadır ve onda aşağıdaki talepler bulunması gerekir:
   

1. 
   Taksime tabi ürünün genel hacmi;
   
2. 
   Kazakistan Cumhuriyeti payını ve yeraltı kaynaklarını kullanıcının kazançlı ürününü belirleme;
   
3. 
   Kazançlı ürünün (tazminat ürünü çıktıktan sonra taksime tabi ürün) taksim şekli (ayni, parasal);
   
4. 
   Sözleşme gereği işlerini gerçekleştirmeye giden masrafları ödemesi için yeraltı kaynaklarını kullanıcının mülkiyetine verilen üretilmiş ürünün kısmını belirleme (tazminat ürünü);
   
5. 
   Ürünün payını parasal karşılıkla aldığında ürünün fiyatını belirleme ve değerini saptama.
   

2. 
   Takvim ayı, ürünün taksiminde Kazakistan Cumhuriyetinin payını ödeme için vergi dönemi kabul edilir.
   
3. 
   Ürünün taksimine göre Kazakistan Cumhuriyeti payının hesabı, yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından kaydolduğu vergi organına vergi dönemini müteakip ayın 10’dan geciktirilmeden sunulur.
   
4. 
   Ürünün taksimine göre Kazakistan Cumhuriyetinin payı, vergi dönemini müteakip ayın 15’i geciktirilmeden ödenir.
   

Madde 313. Ürünün taksimi ile ilgili sözleşmeyi akdetme esnasında tazmin edilen masrafların yapısı

1. 
   Yeraltı kaynaklarını kullanıcının iş programlarını yerine getirilmesi esnasında kesin harcadığı kanıtlı masraflar, tazmin edilen masraflar olarak kabul edilir. Tazmin edilen masrafları ödemek için yeraltı kaynaklarını kullanıcının harcadığı azami pay, işlenen maden yataklarının iktisadi değeri dikkate alınarak her sözleşmeye göre ayrı belirlenir, fakat bu, yeraltı kaynaklarını kullanıcının hesap vergi döneminde elde ettiği tabii servetlerin genel hacminin % 80’i geçmemesi gerekir. Tazmin edilen masraflar, sözleşmede öngörülen düzen ile onaylanır.
   
2. 
   Tazmin edilen masrafların yapısına aşağıdakiler dahildir:
   

1. 
   Sözleşme hukuki gücüne kavuşuncaya kadar yeraltı kaynaklarını kullanıcının kesin harcadığı masraflar: sözleşme aktedilmeden önceki dönemde projenin teknik iktisadi esasını hazırlamak ve yapmak için çıkan masraflar; bu proje ile ilgili araştırma, değerlendirme ve keşif işleri için çıkan ve sözleşme hukuki gücüne kavuşuncaya kadar çıkan masraflar;
   
2. 
   Bu maddenin 3. bölümünde belirtilen masraflar hariç, sözleşme hukuki gücüne kavuştuğu günden itibaren ve kullanıldığı bütün dönem içerisinde yeraltı kaynaklarını kullanıcının kesin harcadığı masraflar
   

3. 
   Tazminatlı ürün hesabına göre tazmin edilmeyen masraflar: yeraltı kaynaklarını kullanma hakkını elde etmek için katıldığı ihaleye ödedikleri masraflar; jeolojik haber alma ile ilgili masraflar; sözleşmede sınırlamaların belirtildiği maddelere göre, onları aşma kısmındaki masraflar, bunun içerisinde idari masraflar; yeraltı masraflarını kullanıcıya ait tazminatlı ürünün ve kârlı ürün payının satışına göre masraflar, bunun içerisinde bu ürünü teslim (taksim etme) yerinden satış yerine kadarki teslim etme masrafları, ulaştırma esnasındaki masraflar, ürünü teslim yerine kadar ulaştırmada sigorta masrafları, komisyon ve diğer masraflar; hissedarların (kurucuların) taleplerine göre mali işletmelik işe yapılan denetimle (audit) ilgili masraflar; yeraltı kaynaklarını kullanıcıların sözleşmede belirlenen kendi yükümlülüklerini yerine getirmediği veya gerektiği şekilde yerine getirmediği için oluşan masraflar; gezi ve seyahatler için giden masraflar; kredi ve istikraz paralarını kullandıkları için faiz ödeme; mahkeme davaları ile ilgili masraflar; herhangi devlet organlarının yeraltı kaynaklarını kullanıcıya kestiği geciktirme paraları ve cezalar; sözleşme işi ile ilgisi olmayan diğer masraflar.
   
4. 
   Yeraltı kaynaklarını kullanıcının tazmin edilen masrafları aşağıdaki durumlar için azaltılır: sözleşme gereği yapılan yada satın alınan mülkü kiraya verdiği için kira parasını alma ile ilgili işlem girdilerinin miktarı ki, onları alma ile ilgili masrafların düşmesindeki miktar; sözleşme çerçevesinde yapılan işlerden alınan diğer girdi (ceza, geciktirme parası, cayma tazminatı ve diğer) miktarı.
   

Madde 314. Ürünü ayni şekilde taksim etmeye göre royaltiyi ve Kazakistan Cumhuriyetinin payını belirleme ve ödeme düzeni

1. 
   Royaltiyi ayni şekilde ödeme ile ilgili sözleşmeye ek anlaşma yapıldığı durumda, bu imzalanıncaya kadar anlaşmanın hukuki ve vergi bilirkişi incelemesi zorunlu olarak gerçekleştirilir.
   
2. 
   Ürünün taksimi ile ilgili royalti ve Kazakistan Cumhuriyetinin payını ayni şekilde ödeme, bu ödemeler için sözleşmede belirtilen parasal şekile karşılık olması gerekir.
   
3. 
   Ürünün taksimi ile ilgili royalti ve Kazakistan Cumhuriyeti payını ödemenin ayni şeklini belirleme esnasında sözleşmede aşağıdakiler zorunlu olarak gösterilmesi gerekir:
   

1. 
   Royalti ve ülke payına ait ürün kısmını devlet adından alan alıcı (bundan sonra alıcı);
   
2. 
   Ürünün teslim yeri ve koşulları;
   

4. 
   Anlaşmalardaki yeraltı kaynaklarını kullanıcının royalti ve Kazakistan Cumhuriyeti payını ödeme hesabına verilen ürünü verme süreleri, yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmede bu ödemeleri parasal şekilde ödemek için belirlenen ödeme süresine uygun olması gerekir. Bu durumda yeraltı kaynaklarını kullanıcı, alıcıya ürünü yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmede belirlenmiş ödemelerin ödenme süresinden geciktirmeden verir.
   
5. 
   Alıcı ödemeyi, yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmede parasal şekilde ödemek üzere belirlenmiş ödemelerin ödenme süresinde, yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından sözleşme taleplerine uygun olarak hesaplanan parasal şekildeki royalti ve Kazakistan Cumhuriyeti payının miktarını devlet bütçesine aktarır, ayrıca yeraltı kaynaklarını kullanıcının gerekli ürün hacimini kendisine vaktinde ve tam olarak vermesini kendisi kontrol eder.
   
6. 
   Yeraltı kaynaklarını kullanıcı ve alıcı, ayni şekilde ürünü taksim etme ile ilgili sözleşmeye göre royalti ve Kazakistan Cumhuriyetinin payını ödeme (verme) raporunu, yetkili devlet organının belirlediği şekilde, vergi organına sözleşmede belirlenmiş sürelerde ibraz eder.
   
7. 
   Alıcı, alınan ürün için bütçeye para aktarma süreleri ve onun tam aktarılmasını ihlal etmekten Kazakistan Cumhuriyetinin hukuki akitlerine uygun sorumluluk taşır.
   

BÖLÜM 11. SOSYAL VERGİ
50. GENEL İLKELER
Madde 315. Mükellefler

1. 
   Sosyal vergi mükellefleri aşağıdakilerdir (bundan sonra – vergi mükellefleri):
   

1. 
   Kazakistan Cumhuriyetinin mukim tüzel kişileri, ayrıca Kazakistan Cumhuriyetinde sabit müesseseleri aracılığıyla işini gerçekleştiren mukim olmayanlar;
   
2. 
   Şahsi girişimciler;
   
3. 
   Özel noterler, avukatlar;
   

2. 
   Tüzel kişinin kararına binaen onun yapısal alt bölümleri sosyal vergi mükellefleri olarak ele alınabilir.
   

Madde 316. Vergilendirme nesnesi

1. 
   Bu kanunun 149. maddesinin 2. bölümüne uygun belirlenmiş girdiler olarak işverenin işçilere ödediği masraflar 315. madde 1. bölüm 1)alt bölümünde ve 2. bölümde belirtilmiş mükellefler için vergilendirme nesnesi olarak kabul edilir, bunlara bu kanunun 144. maddesi 1), 3), 6), 8), 10), 11), 14) – 17), 23), 25) –29), 31) –34) alt bölümlerinde belirlenmiş ödemeler, ayrıca aşağıdakiler dahil değildir:
   

1. 
   Devletler, devletlerin hükümetleri ve uluslararası kuruluşlar yoluyla verilen grantların para hesabından yapılan ödemeler;
   
2. 
   Kazakistan Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı, Kazakistan Cumhuriyeti Hükümetinin belirlediği devlet primleri, burslar;
   
3. 
   Spor müsabakalarında, gösterilerde, yarışmalarda orana girenler için belirlenen parasal mükafatlar;
   
4. 
   Kuruluşlar tasfiye edildiği veya işverenin işi durdurulduğu, personel sayısında kısaltma yapıldığı veya işçi askere çağırıldığı durumlarda özel çalışma anlaşması feshedildiğinde Kazakistan Cumhuriyetinin hukuki akitleri ile belirlenmiş miktarlarda ödenecek tazminatlar;
   
5. 
   Kullanılmamış çalışma izni için işverenin işçilere ödediği tazminatlar;
   
6. 
   Kazakistan Cumhuriyetinin yasalarına uygun biriktirme emeklilik fonuna işçilerin zorunlu emeklilik aidatı.
   

2. 
   Bu Kanunun 315. maddesi 1. bölümü 2) ve 3) alt bölümlerinde belirtilen mükellefler için, mükelleflerin kendileri dahil, işçilerin sayısı sosyal vergilendirme nesnesi olarak kabul edilir.
   

Madde 317. Vergi oranları

4. 
   Kazakistan Cumhuriyetinin mukim tüzel kişileri, ayrıca Kazakistan Cumhuriyetinde sabit müesseseleri aracılığıyla işini gerçekleştiren mukim olmayanlar, şayet bu maddede başka bir durum öngörülmemiş ise, % 21 oranında sosyal vergi öder.
   
5. 
   Kazakistan Cumhuriyetinin mukim tüzel kişileri, ayrıca Kazakistan Cumhuriyetinde sabit müesseseler aracılığıyla faaliyet gösteren mukim olmayan yabancı idari yönetici, teknik mühendis uzmanları için % 11 oranında sosyal vergi öder.
   
6. 
   Şahsi girişimciler, özel vergi rejiminden istifade edenler hariç, özel noterler, avukatlar kendisi için 3 aylık hesap göstergesi ve her çalışan için aylık hesap göstergesi miktarında sosyal vergi öder.
   
7. 
   Şahsi girişimciler, özel vergi rejiminden istifade edenler hariç, özel noterler, avukatlar kendisi için 3 aylık hesap göstergesi ve her çalışan için aylık hesap göstergesi miktarında sosyal vergi öder.
   
8. 
   Özel vergi rejimlerinden istifade eden şahsi girişimciler ve tüzel kişiler için sosyal vergi oranları bu kanunun 374- 384. maddelerinde belirlenmiştir.
   

51. VERGİNİN HESAPLANMA VE ÖDENME DÜZENİ
Madde 318. Sosyal vergiyi hesaplama düzeni

1. 
   Sosyal vergiyi ödeme, bu kanunun 316. maddesine uygun belirlenmiş sosyal vergilendirme nesnesine 317. maddede belirlenmiş oranı kullanma ile her ay gerçekleştirilir.
   
2. 
   Özel vergi rejimlerinden istifade eden tüzel kişiler ve şahsi girişimciler, sosyal vergiyi hesaplamayı bu kanunun 374- 390. maddelerinde belirlenen düzen ile gerçekleştirir.
   

Madde 319. Sosyal vergiyi ödeme

1. 
   Şayet bu Kanunda başka bir durum öngörülmemiş ise, sosyal vergiyi ödeme vergi mükellefinin kayıtlı olduğu yere göre hesap ayından sonra gelen ayın 15’i geciktirilmeden gerçekleştirilir.
   
2. 
   Yapısal alt bölümleri olan sosyal vergi mükellefleri, sosyal vergi ödemeyi bu kanunun 321. maddesinde belirlenmiş düzen ile gerçekleştirir.
   
3. 
   Özel vergi rejimlerinden istifade eden tüzel kişiler ve şahsi girişimciler, sosyal vergi ödemeyi bu kanunun 374 –390. maddelerinde belirlenmiş düzen ile gerçekleştirir
   

Madde 320. Devlet müesseselerinin sosyal vergiyi ödeme özellikleri

1. 
   Devlet müesseselerinin hesap ayı için hesaplanmış sosyal vergi miktarı, Kazakistan Cumhuriyetinin yasalarına uygun olarak hamilelik ve doğumuna, geçici işgöremezliğe binaen verilen sosyal yardım paraları, erkek çocuğu veya kız çocuğu evlatlığı olan bayanlara (erkeklere) ödenmiş sosyal yardım paralarının miktarı çıkartılarak hesaplanır.
   
2. 
   Bu maddenin 1. bölümünde belirtilmiş sosyal yardım paralarının ödenmiş miktarı, hesap ayının hesaplanmış sosyal vergi miktarını aşmış olduğu durumda, aşılmış miktar müteakip ay değiştirilir.
   

Madde 321. Yapısal alt bölümlerle ilgili vergiyi hesaplama ve ödeme düzeni

1. 
   Yapısal alt bölümlerle ilgili ödenmesi gereken sosyal vergi miktarı, bu yapısal alt bölümde çalışanların gelirlerine göre hesaplanmış sosyal vergi esas alınarak hesaplanır.
   
2. 
   Tüzel kişiler kendilerinin yapısal alt bölümleri için sosyal vergi ödemeyi, onların bulunduğu yerdeki uygun bütçelere yada Astana, Almatı şehirlerinin uygun bütçelerine, il bütçelerine Kazakistan Cumhuriyeti yasalarında belirlenmiş düzen ile yerine getirir.
   

52. VERGİ BEYANNAMESİ
Madde 322. Sosyal vergi ile ilgili beyanname ve yapısal alt bölümlere göre sosyal vergi hesabı

1. 
   Sosyal vergi ile ilgili beyanname, vergi organlarına 3 aylık hesap dönemini müteakip ayın 15’i geciktirilmeden her 3 ayda bir sunulur.
   
2. 
   Özel vergi rejiminden istifade eden tüzel kişiler ve şahsi girişimciler, sosyal vergi ile ilgili beyannameyi bu Kanunun 374- 390. maddelerinde belirlenmiş düzen ile sunar.
   
3. 
   Yapısal alt bölümleri olan mükellefler, kendilerinin kayıtlı olduğu vergi organlarına yapısal alt bölümlerinin sosyal vergi hesabını ve yapısal alt bölümlerinin kayıtlı olduğu vergi organlarına hesabın kopyalarını, sosyal vergi ile ilgili beyannameyi sunmak için belirlenmiş süreyi geciktirmeden sunmak zorundadır. Yapısal alt bölümler için sosyal vergi Astana, Almatı şehirlerinin uygun bütçelerine veya il bütçelerine ödendiği durumda, hesap kopyaları Astana, Almatı şehrilerinin vergi organlarına veya il vergi organlarına sunulur. Hesap kopyasını vergi mükellefinin kayıtlı olduğu vergi organı tasdik etmesi gerekir.
   

BÖLÜM 12. TOPRAK VERGİSİ
53. GENEL İLKELER
Madde 323. Genel ilkeler

1. 
   Tüm topraklar vergilendirilmek için kullanım amaçlarına ve aşağıdaki kategorilerin hangisine ait olduğuna bakılarak incelenilir:
   

1. 
   Tarımda kullanılan topraklar;
   
2. 
   Yerleşim yerleri toprakları;
   
3. 
   Sanayi, taşıt, iletişim, savunma toprakları ve diğer tarım amacıyla kullanılmayan topraklar (bundan sonra – sanayi toprakları);
   
4. 
   Özel korunan doğal alanlı topraklar, sağlık, rekreasyon ve tarihi-kültürel amaçlarla kullanılan topraklar (bundan sonra – özel korunan doğal alanlı topraklar);
   
5. 
   Orman fonu toprakları;
   
6. 
   Su fonu toprakları;
   
7. 
   Yedek topraklar.
   

2. 
   Toprağın hangi kategoriye ait olduğu Kazakistan Cumhuriyetinin toprak hakkındaki yasalarında belirlenir. Yerleşim yerleri toprakları vergilendirilmek amacıyla iki gruba ayrılır:
   

1. 
   Üzerinde bina ve yapıların bulunmadığı yerleşim yeri toprakları;
   
2. 
   Üzerinde bina ve yapıların bulunduğu topraklar;
   

3. 
   Şu kategorideki topraklar vergilendirmeye tabi olmaz:
   

1. 
   Özel korunan doğal alanlı topraklar;
   
2. 
   Orman fonu toprakları;
   
3. 
   Su fonu toprakları;
   
4. 
   Yedek topraklar.
   

Bu toprakların (yedek topraklar dışında) devamlı olarak kullanıma verilmesi veya ilk karşılıksız geçici kullanıma verilmesi durumunda, onlar bu Kanunun 336. maddesinde belirlenen düzene göre vergilendirilir.

4. 
   Toprak vergilerinin boyutu toprak sahipleri ve kullanıcıların faaliyetlerinin sonucuna bağlı değildir.
   
5. 
   Toprak vergisi şu esaslara göre hesaplanır:
   

1. 
   Mülkiyet hakkı, devamlı toprağı kullanma hakkı ve toprağı geçici olarak karşılıksız kullanma haklarını tasdik eden belgeler;
   
2. 
   Toprak kaynaklarını yönetme yetkili organının her yılın 1 Ocağında sunduğu toprağın sayısal ve kalitesel devlet hesabı verileri.
   

Madde 324. Mükellefler

1. 
   Toprak vergisinin mükellefleri, aşağıdaki haklarla vergilendirme nesnesine sahip gerçek ve tüzel kişilerdir:
   

1. 
   Mülkiyet hakkı;
   
2. 
   Toprağı devamlı kullanma hakkı;
   
3. 
   Toprağı ilk ve geçici olarak karşılıksız kullanma hakkı.
   

2. 
   Bu maddenin 1. bölümünde belirlenen haklarla vergilendirme nesnesine sahip tüzel kişi yapısal alt bölümleri (bundan sonra – tüzel kişiler), toprak vergisi mükellefi sayılırlar.
   
3. 
   Toprak vergisi mükellefi olmayanlar şunlardır:
   

1. 
   Tek toprak vergisi mükellefleri;
   
2. 
   Sadece devlet bütçesine bağlı kuruluşlar;
   
3. 
   Vergilendirmeleri bu Kanunun 283. Maddesinde belirlenen vergi rejiminin ikinci modeline göre gerçekleştirilen yeraltı kaynaklarını kullanıcılar;
   
4. 
   Cezai hükümleri yerine getirme alanındaki yetkili organ ıslah edici kurumlarının devlet işletmeleri;
   
5. 
   İkinci dünya savaşına katılanlar ve onlarla eşit kişiler, maluller ve çocukluğundan sakat kişinin anababasından biri – üzerinde konutlar, kendisine ait alanı olan bina ve yapıların bulunduğu araziler için;
   
6. 
   “Kahraman – ana” ünvanına sahip, “Altın alka” küpesiyle ödüllendirilen çok çocuklu anneler, - üzerinde konutlar, kendine ait alanlı bina ve yapıların bulunduğu araziler için;
   
7. 
   Dini birlikler.
   

4. 
   Bu maddenin 3. bölümünün 2), 4) – 7). alt bölümlerinde belirlenen vergi mükellefleri kullanıma veya kiraya verilen topraklar için vergiden muaf tutulmazlar.
   

Madde 325. Çeşitli durumlarda mükellefin belirlenmesi

1. 
   Birkaç kişinin ortak mülkiyetinde (kullanımında) olan arazi için, eğer arazinin sahiplik veya kullanım hakkını gösteren belgelerde veya tarafların anlaşmasında başka bir durum öngörülmediyse, bu kişilerin her biri toprak vergisi mükellefi sayılır.
   
2. 
   Mülkiyet hakkı, toprağı devamlı kullanma hakkı ve toprağı ilk ve geçici olarak karşılıksız kullanma haklarını tasdik eden devlet aktinin veya araziyi geçici olarak kullanma sözleşmesinin mevcut olmaması durumunda, araziyi kullanıcının toprak vergisi mükellefi sayılmasının gerekçesi, onun gerçekten araziye sahiplik etmesi ve kullanması olur.
   

Madde 326. Vergilendirme nesnesi

1. 
   Vergilendirme nesnesi, arazidir (arazinin ortak pay mülkiyetinde olması durumunda – toprak payı).
   
2. 
   Vergilendirme nesnesi olmayanlar şunlardır:
   

1. 
   Yerleşim yerlerindeki genel kullanım arazileri. Üzerinde alanların, caddelerin, geçitlerin, yolların, kıyıların, parkların, bahçelerin, bulvarların, havuzların, plajların, mezarlıkların ve halkın ihtiyaçlarını karşılayacak diğer nesnelerin (su borusu, ısıtma boruları, temizleme tesisleri ve diğer ortak kullanımdaki mühendislik sistemler) bulunduğu veya bulunacağı araziler, yerleşim yerlerindeki genel kullanım arazileridir.
   
2. 
   Genel kullanımdaki devlet otoyollarının kapladığı araziler. Üzerinde şeritler, kavşaklar, yol telleri, yapay tesisler, karayolu ihtiyatları, yol hizmetleri tesisleri ve konutları, kârdan koruma ve dekoratif dikimlerin bulunduğu araziler, genel kullanımdaki devlet otoyollarının kapladığı arazilerdir.
   
3. 
   Kazakistan Cumhuriyeti Hükümetinin kararıyla muhafaza edilen tesislerin bulunduğu araziler.
   

Madde 327. Çeşitli durumlarda vergilendirme nesnesini belirleme

1. 
   Demiryolu taşıt kuruluşu için vergilendirme nesnesi, belirlenen yasal düzene göre demiryolu taşıt kuruluşuna verilen tesislerin, demiryollarının, şeritlerin, demiryolu istasyonlarının ve garlarının üzerinde bulunduğu arazilerdir.
   
2. 
   Bilançosunda enerji nakil hatları bulunan enerji ve elektriklendirme sistemi kuruluşları için vergilendirme nesneleri, enerji nakil hatlarının direkleri ve istasyonlarının yerleştiği alanlar da dahil olmak üzere belirlenen yasal düzene göre bu kuruluşlara verilen arazilerdir.
   
3. 
   Bilançolarında petrol ve gaz hatları bulunan petrol ve gaz elde etme ve nakletme faaliyetlerini gerçekleştiren kuruluşlar için vergilendirme nesneleri, petrol ve boru hatlarının yerleştirildiği araziler de dahil olmak üzere belirlenen yasal düzene göre bu kuruluşlara verilen arazilerdir.
   
4. 
   Bilançolarında radyo, telsiz ve telli haberleşme hatları bulunan haberleşme kuruluşu için vergilendirme nesnesi, haberleşme hatlarının direkleri bulunan topraklar dahil olmak üzere belirlenen yasal düzene göre bu kuruluşlara verilen arazilerdir.