Gangan/ Gangun/ Gankanlu: Eski Türkçe’de “Kıvrım, eğme, eğilme” anlamındadır. Mecaz olarak “Temiz olmayan, vefasız” demektir. Altay dillerinde, “Kol, pazu” manasındadır. İran ve Turan’daki Türk etnonim ve toponimlerindedir.
-gâr, -ger, -kâr: Geniş zaman ve bazen geçmiş zaman gövdesinin veya isimlerin sonuna gelerek, yapıcılık gösteren isim ve sıfatların oluşumuna yarayan eklerdir: Âmuzegâr: öğretmen; Perverdigâr: Tanrı (Besleyici); ÂfeRidgâr: Yaratıcı; Günahkâr: Günah işleyen; Âhenger: Demirci; Zerger: Kuyumcu; Hudavendigâr: Tanrı. (Hâkim, hükmeden, efendi)
gara: 1.İri, büyük; güzel (Karabağ=Güzel, bakımlı, geniş bağ). 2.Siyah renk... Azerbaycan’da, “Gara”nın farklı anlamlarının olduğunu vurgulamak için “Bu gare, o gareye benzemez” denir. Türkçe’de “Kara gözlüm” derken, sadece siyah göz kastedilmez, “büyük” ve “iri” anlamına da gönderme yapılır. gara/ qara hakkında bkz.→Farsça’ya Geçmiş Türkçe Kelimelere Örnekler
