Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

دعاء كفارة المجلس

MƏCLİS KƏFFARƏSİ
وعن أبي هريرة  قال: قال رسول الله : (( من جلَسَ في مجلسٍ فكثرَ فيه لغطُهُ )أو مجلس باطل(, فقالَ قبلَ أن يقومَ مِن مجلِسِه ذلك : سبحانَك اللهمَّ, وبحمدِكَ أشهدُ أَن لا إلهَ إلا أنتَ, أستغفرُك وأتوبُ إليكَ, إلا كفَّرَ الله لهُ ما كانَ في مجلِسِه )ذلك غُفِرَ لَهُ مَا كَانَ فِي ذَلِكَ الْمَجْلِسِ( وفي حديث آخر: (( أنَّه إذا كان في مجلِس خيرٍ, كانَ كالطَّابعِ لهُ, وإنْ كانَ مجلِسَ تخليطٍ كان كفارةً له )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Hər kim bir məclisdə oturub çoxlu boş söhbətlər edərsə (Başqa rəvayətdə: Batil məclisdən), məclisdən qalxmazdan öncə: “Subhanəkə Allahummə Və Bihəmdik, Əşhədu Ən Lə İləhə İllə Ənt, Əstəğfirukə Və Ətubu İleyk – Allahım! Sən pak və müqəddəssən! Sənə həmd olsun! Mən şahidlik edirəm ki, Səndən başqa ibadətə layiq haqq məbud yoxdur. Səndən bağışlanma diləyir və Sənə tövbə edirəm! Deyərsə məclisdə olan (günahlarına) kəffarə olar (Başqa rəvayətdə: Əgər məclis xeyir məclisi olarsa ona möhür vurular, əgər məclis qarışıq bir məclis olarsa (dua) onun üçün kəffarə olar)”¹²⁰⁴.
عن نافع بن جبير بن مطعم عن أبيه قال : قال رسول الله : من قال سبحان الله و بحمده سبحانَك اللهمَّ, وبحمدِكَ أشهدُ أَن لا إلهَ إلا أنتَ, أستغفرُك وأتوبُ إليكَ فقالها في مجلس ذكر )تكلم بخير( كانت كالطابع يطبع عليه )إلى يوم القيامة( و من قالها في مجلس لغو )بشر( كانت كفارة له. قال الشيخ الألباني : صحيح
Nəfi İbn Cubeyr İbn Mutim atasından  rəvayət edildiyinə görə Allah Elçisi  buyurdu: Kim: Subhənəllahi Və Bihəmdihi, Subhanəkə Allahummə Və Bihəmdik, Əşhədu Ən Lə İlahə İllə Ənt, Əstəğfirukə Və Ətubu İleyk – Allah pak və müqəddəsdir! Allaha həmd olsun! Allahım! Sən pak və muqəddəssən! Sənə həmd osun! Mən şahidlik edirəm ki, Səndən başqa ibadətə layiq haqq məbud yoxdur! Səndən bağışlanma diləyir və Sənə tövbə edirəm! – Allahın yad edildiyi bir məclisdə söyləyərsə (Qiymət gününə qədər) üzərinə vurulmuş möhür kimi olar. Kim də bunu boş şeylərin (şər) danışıldığı bir məclisdə söyləyərsə, bu onun üçün kəffarə olar»¹²⁰⁵.
عَنْ أَبِي بَرْزَة الأسْلَمِيّ  قَالَ: كَانَ رَسُوْلُ اللهِ  يَقُولُ بأَخَرةٍ ِذَا أَرَادَ أَنْ يَقُومَ مِنَ الْمَجْلِسِ: «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ». فَقَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُوْلَ اللهِ! إِنَّكَ لَتَقُولُ قَولاً مَا كُنْتَ تَقُولُهُ فِيمَا مَضَى؟ قَالَ: «كَفَّارَةٌ لِمَا يَكُونُ فِي الْمَجْلِسِ». قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Bərzə əl-Əsləmi  rəvayət edir ki, Allah Elçisi  bir məclisdən qalxmaq istədiyi zaman belə deyərdi: “Subhənəkə Allahummə Və Bihəmdikə, Əşhədu Ən Lə İləhə İllə Əntə, Əstəğfirukə Və Ətubu İleykə - Allahım! Sən pak və muqəddəssən! Sənə həmd osun! Mən şahidlik edirəm ki, Səndən başqa ibadətə layiq haqq məbud yoxdur! Səndən bağışlanma diləyir və Sənə tövbə edirəm!” Bir adam dedi: “Ey Allahın Elçisi! Sən elə bir söz söylədin ki, əvvəllər bunu demirdin?” Allah Elçisi  dedi: “Bu məclisdə olan (xətalara) kəffarə olur!”¹²⁰⁶.
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ أَنَّهُ قَالَ كَلِمَاتٌ لاَ يَتَكَلَّمُ بِهِنَّ أَحَدٌ فِى مَجْلِسِهِ عِنْدَ قِيَامِهِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ إِلاَّ كُفِّرَ بِهِنَّ عَنْهُ وَلاَ يَقُولُهُنَّ فِى مَجْلِسِ خَيْرٍ وَمَجْلِسِ ذِكْرٍ إِلاَّ خُتِمَ لَهُ بِهِنَّ عَلَيْهِ كَمَا يُخْتَمُ بِالْخَاتَمِ عَلَى الصَّحِيفَةِ سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ. قال الشيخ الألباني : صحيح دون قوله ثلاث مرات.
Abdullah İbn Amr İbn əl-Ass  rəvayət edir ki, bəzi kəlimələr vardır ki, bir kimsə məclisdən qalxdığı zaman 3 dəfə onları söyləyərsə (məclisdə baş vermiş xətaları) bu kəlimələr səbəbilə silinmiş olar. Bir kimsə bu kəlimələri xeyir və ya zikr məclisində söyləyərsə bu məclis onun üçün xeyirlə bitmiş olar, səhifə üzəndə möhür basılmış kimi: “Subhanəkə Allahummə Və Bihəmdik, Lə İləhə İllə Ənt, Əstəğfirukə Və Ətubu İleyk – Allahım! Sən pak və müqəddəssən! Sənə həmd olsun! Səndən başqa ibadətə layiq haqq məbud yoxdur. Səndən bağışlanma diləyir və Sənə tövbə edirəm!”¹²⁰⁷.
عن أبي مدينة الدارمي قال: كان الرجلان من أصحابِ النبي  إذا التقيا لم يتفرقا حتى يقرأ أحدهُما على الآخر:  والعصرِ إنَّ الإنْسانَ لَفِي خُسْرِ ثم يُسلّم أحدهمـا على الآخر. قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Mədinə əd-Dərimi deyir ki, Peyğəmbərin  səhabələrindən iki kişi görüşdükləri zaman biri digərinə bu ayələri oxumadıqca ayrılmazdılar. “Val Asri İnnəl İnsənə Ləfiy Xusr – And olsun əsrə, həqiqətən insan xüsran içərisindədir...”. (əl-Əsr). Sonra onlardan biri digərinə salam verərdi“¹²⁰⁸.