Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

الدعاء لذهاب الغضب

QƏZƏBİN GETMƏSİ ÜÇÜN EDİLƏN DUA
وقال سليمان بن صُرَد  كُنتُ جَالساً معَ رسولُ الله  ورَجلان يستبان, وأحَدُهما قد احمرَّ وجهُهُ, وانتفَخَتْ أودَاجُهُ, فقالَ رسُولُ الله : (( إِنَّي لأعْلم كلمةً لَو قالَهَا لذَهَبَ عنهُ ما يَجد, لو قَال: أعُوذُ بالله منَ الشيطَان الرجيم , ذهبَ عنهُ ما يَجد)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Süleyman İb Surad  rəvayət edir ki, iki nəfər Peyğəmbərin  hüzurunda bir-birlərini söydülər. Bunlardan birinin gözləri (qəzəbindən) qızarmağa və şah damarları şişməyə başladı. Peyğəmbər: «Mən elə bir kəlimə bilirəm ki, əgər o, kimsə bu kəliməni söyləsə qəzəb halı ondan gedər. O, kəlimə: Əuzu Billəhi Minəş Şeytanir Racim – lənətlənmiş şeytandan Allaha sığınıram sözüdür» deyə buyurdu. (Başqa rəvayətdə: Peyğəmbərdən  bu kəlimələri eşidənlərdən biri qəzəbli olan kimsəyə: «Peyğəmbərin  bir az öncə nə söylədiyini bilirsənmi? Mən elə bir kəlimə bilirəm ki, əgər bu kimsə onu söyləsə qəzəbi gedər» dedi. Qəzəbli olan kimsə: «Sən məni məcnun (dəlimi) sayırsan)» dedi¹²⁰⁹.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَيْسَ الشَّدِيدُ بِالصُّرَعَةِ إِنَّمَا الشَّدِيدُ الَّذِي يَمْلِكُ نَفْسَهُ عِنْدَ الْغَضَبِ. قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyra  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “(Hamını) yıxmaq güclü olmaq demək deyildir. Güclü o kəsdir ki, qəzəbləndikdə özünü ələ ala bilsin”¹²¹⁰.
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « مَا تَعُدُّونَ الرَّقُوبَ فِيكُمْ ». قَالَ قُلْنَا الَّذِى لاَ يُولَدُ لَهُ. قَالَ « لَيْسَ ذَاكَ بِالرَّقُوبِ وَلَكِنَّهُ الرَّجُلُ الَّذِى لَمْ يُقَدِّمْ مِنْ وَلَدِهِ شَيْئًا ». قَالَ « فَمَا تَعُدُّونَ الصُّرَعَةَ فِيكُمْ ». قَالَ قُلْنَا الَّذِى لاَ يَصْرَعُهُ الرِّجَالُ.قَالَ « لَيْسَ بِذَلِكَ وَلَكِنَّهُ الَّذِى يَمْلِكُ نَفْسَهُ عِنْدَ الْغَضَبِ ». قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Məsud  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Aranızda Raqub kimə deyirsiniz?” deyə soruşdu. Biz: “Uşağı olmayan” dedik. Raqub bu deyildir. Lakin Raqub sağlığnda övladlarından heç biri ölməyəndir” deyə buyurdu. Sonra: “Aranızda pəhləvan kimdir?” deyə soruşdu. Heç kəsin qalib gəlmədiyi bir kimsədir” dedik. O: “Pəhləvan qəzəb anında qəzəbinə qalib gələn kimsədir” deyə buyurdu¹²¹¹.
عَنْ أَبِى مَرْحُومٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ مُعَاذٍ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ « مَنْ كَظَمَ غَيْظًا – وَهُوَ قَادِرٌ عَلَى أَنْ يُنْفِذَهُ – دَعَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ عَلَى رُءُوسِ الْخَلاَئِقِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى يُخَيِّرَهُ اللَّهُ مِنَ الْحُورِ مَا شَاءَ ». قال الألباني: حسن.
Səhl İbn Muaz atasından rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Hər kim gücü çatdığı halda qəzəbini boğarsa Qiyamət günü Allah bütün yaratdıqları qarşısında onu çağıraraq: Hurilərdən istədiyini seç” deyər¹²¹².
عن أبي هريرة رضي الله عنه ، أن رجلا قال للتبي رضي الله عنه : أوصني قال: لا تغضب ) فرد مرارا ، قال: لا تغضب ). قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, bir nəfər Peyğəmbərə : «Mənə tövsiyə (nəsihət) et!». (Peyğəmbər) buyurdu: «Qəzəblənmə!». (Adam): «Sualını bir neçə dəfə təkrar etdi». (Peyğəmbər) yenə: «Qəzəblənmə!» deyə cavab verdi¹²¹³.
عُرْوَةَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ السَّعْدِىِّ فَكَلَّمَهُ رَجُلٌ فَأَغْضَبَهُ فَقَامَ فَتَوَضَّأَ ثُمَّ رَجَعَ وَقَدْ تَوَضَّأَ فَقَالَ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ جَدِّى عَطِيَّةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « إِنَّ الْغَضَبَ مِنَ الشَّيْطَانِ وَإِنَّ الشَّيْطَانَ خُلِقَ مِنَ النَّارِ وَإِنَّمَا تُطْفَأُ النَّارُ بِالْمَاءِ فَإِذَا غَضِبَ أَحَدُكُمْ فَلْيَتَوَضَّأْ ». قال الألباني: ضعيف.
Urvə İbn Muhəmməd İbn Sadın (yanına) bir nəfər daxil olaraq sözləri ilə onu qəzəbləndirmişdi. (Urvə) qalxaraq dəstəmaz aldı, sonra dəstəmazlı halda yanımıza gələrək dedi: Atam babasından rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Qəzəb şeytandandır və şeytan da oddan yaradılmışdır. Atəşi də yalnız su sönür. Biriniz qəzəbləndiyi zaman dəstəmaz alsın”¹²¹⁴.
عَنْ أَبِى ذَرٍّ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ لَنَا « إِذَا غَضِبَ أَحَدُكُمْ وَهُوَ قَائِمٌ فَلْيَجْلِسْ فَإِنْ ذَهَبَ عَنْهُ الْغَضَبُ وَإِلاَّ فَلْيَضْطَجِعْ ». قال الألباني: صحيح.
Əbu Zərr  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Sizdən biri qəzəbləndiyi zaman ayaq üstə olsa, otursun. Belə etdikdə qəzəbi ondan gedər. (Qəzəbi) getmədikdə uzansın“¹²¹⁵.