Birincisi ve bence saflarımızda daha yaygın olanı, “bu örgütün ideolojisi, politikası, taktikleri konuluyor, ama bunu uygulayacak olan kadrolar yok” şeklindeki bir algılamadır. Bu algılama tarzı yaygın olduğu ölçüde, aslında bu, yukarıdan aşağıya doğru sürekli iniyor ve çok doğru olmayan gerilim alanları yaratıyor. Merkezden il’e, il’den bölgeye, bölgeden birime doğru inen, “niye bu kadrolar bu çalışmayı yapmıyor, bu tarzı içselleştirmiyorlar?” şeklinde bir tür eleştiri tarzı oluşuyor.
İkincisi de, bir şey söylenir, ama söylenilen hayata geçirilmez. Yer yer insanlar kendi söylediklerini bile uygulamazlar. Bu tür örnekler de yaşanıyor.