Bu çerçevede bir başka zaaf da şudur: İnsanları koparıp alıyoruz, bunlara profesyonel muamelesi yapıyoruz. Bu, in sanların kusurlarının daha ciddi yeşermesine, sınıf dışı eği limlerinin güçlenmesine, buna müdahale ettiğimiz ölçüde ise yer yer gerilimlere yol açabiliyor. Bu politikayı tümüyle terketmeliyiz. Özel teknik görevler çerçevesinde görevlendire ceğimiz kadro potansiyelleri olabilir. Ama bu istisna olmalıdır.
Semtlerde kazandığımız güçleri fabrikalara yönlendir me politikası izliyoruz. Temel kaygılarıyla bu doğru bir politi kadır. Ama bu insanlar bir dönüşümü henüz yaşamadıkları ölçüde, ya fabrikaya girip çalışmıyorlar, bu bir sıkıntı alanına dönüşüyor. Ya da herşeye rağmen gidiyorlar, ama verimli bir çalışma örgütleyemedikleri ölçüde, moralleri bozulabi liyor ve ilişkilerimiz bir başka noktadan gerilime giriyor. Bunları kazanmak, kadrolaştırmak ve siyasal sınıf çalışması nın ihtiyaçları çerçevesinde harekete geçirmek kaygısı el bette terkedilmemelidir. Ama hazır olmayan güçlerin süreç lerini zora sokacak pratik uygulamalardan da mümkün merte be kaçınılmalıdır. Örneğin, biz bugün genel siyasal faali yetimizin zayıflığının gerisinde güç sınırlılığımızın yattığını söylüyoruz. Semt güçlerini pekala işçi-emekçi semtlerine ve(126)fabrikalara dönük dolaysız dağıtımda değerlendirebiliriz. Ken di çevrelerinde daha geniş imkanlara ulaşmamızın basa maklarına pekala dönüştürebiliriz.
