Xor:
Ya ki, gülüstandı deyim?
Şair:
Göz dəyər məndən sənə, nəfsimdə fəxranəliyəm,
Nola, göstər bir qüsur, mən də bu, nöqsandı deyim!
Xor:
Mən də bu, nöqsandı deyim!
Şair:
Nəzmimin əksər çoxu vəsfinlə mümkün olunub,
Var həqiqət bunda kim, şəninə dastandı deyim!
Xor:
Şəninə dastandı deyim!
Şair:
Halına heyranlığım halımı haldan çıxarıb,
Bu məlahətdən halım meysiz də məstandı, deyim!
Xor:
Meysiz də məstandı deyim!
Şair:
Mülkü-hüsnün fatehi yüz hökmü-fərman eliyir,
Başına qoysun tacı, şövkətli sultandı deyim!
Xor:
Şövkətli sultandı deyim!
(hamı şairi alqışlayır, bəy ona xələt verir)
Sərdar:
Qarabağda muğamatsız toy olmaz
Bir musiqi müğamata tay olmaz.
(Gəlib Pəri nənənin qolundan tutur)
Pəri xanım, hansı müğam oxunsun?
Sən əmr elə mizrab simə toxunsun!
Pəri:
Üç balam var övlad sayı se gəlib,
Beşik üstə segah səsi yüksəlib!
Sərdar: (sazəndələrə)
Ana şərəfinə segah!
(Orkestr dəramət çalır. Segah dəsgahı başlanır)
Dostları ilə paylaş: |