Eşleştirme Projesi tr 08 ib en 03


Hidrojen üretim stratejisi



Yüklə 1,64 Mb.
səhifə66/283
tarix07.01.2022
ölçüsü1,64 Mb.
#82146
1   ...   62   63   64   65   66   67   68   69   ...   283
Hidrojen üretim stratejisi

Hem reformlama hem de gazlaştırma genel saha ölçeğinde en düşük çevresel etkiyi sağlayabilir. Bu iki yaklaşım arasındaki seçim temelde iki faktöre bağlıdır:



  1. Besleme stoğu olarak kullanılabilecek fazlalık hidrokarbon akımlarının mevcudiyeti ve doğası

  2. İstenen hidrojenin miktarı.

Bir gazlaştırma stratejisinin başlıca avantajı karbonmonoksit ve hidrojen içeren ham sentez gazındanfaydalı ürünlerin üretilmesidir (bkz. Tablo xx). Bunu, aksi takdirdedaha ağır rafineri hidrokarbon akımlarını kullanarak yapar. Bu yüzden, gazlaştırma teknolojisinin gerçeklenmesi, genel rafineri dönüşüm performansına çevresel ve ekonomik açıdan bir katkı sağlar. Ancak açık bir sınırlama, gazlaştırmayla üretilen hidrojenin sadece bir yan ürün olarak görülebilmesidir. Besleme stoğu ne kadar ağır olursa, H2/CO oranı da o kadar düşük olur: en yaygın katı ve sıvı rafineri akımlarından elde edilecek verimin molar oranı 1'den azdır. Gazlaştırma teknolojisinin ekonomik ve çevresel uygulanabilirliği, esasen oluşan sentez gazı/CO birincil ürünün verimli bir kullanımına dayanmaktadır. İkinci sınırlama, rafinerideki hidrojen varlığından kaynaklanır. Daha spesifik olarak, gazlaştırılacak daha ağır rafineri hidrokarbon (atık) akımlarında istenen miktarda üretimi sağlamaya yetecek kadar hidrojen olmayabilir. Çok büyük bir hidrojen gereksinimi olması durumunda (ki genellikle durum böyledir) ekstra bir hidrojen kaynağı (genellikle hafif hidrokarbon buhar reformlama yoluyla) gerekecektir.

Bir buhar reformlama stratejisi kullanıldığında verim çok daha yüksektir. Bu yüzden, hidrojen gerçekten birincil bir ürün gibi görülebilir. Ancak, bu prosesin ana sınırlaması hafif bir şarj (doğal gaz, nafta veya diğer hafif hidrokarbon bölümleri) gerektirmesidir ki bunlar aynı zamanda diğer rafineri ve petrokimyasal uygulamaları için yüksek değer potansiyeline sahip bir şarjdırve tesisin PM, NOx ve SOx emisyonlarını azaltmak için tercih edilen bir yakıt kaynağıdır.

Her durumda, işlem sonrası desülfürizasyon prosesinin gereklerine uygunluk açısından hidrojen saflaştırması gereklidir. Bu, buhar reformlama, gazlaştırma, veya rafineride mevcut başka herhangi bir akım için doğrudur.


Yüklə 1,64 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   62   63   64   65   66   67   68   69   ...   283




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin