Falsafa asoslari
|
| Borliq va mavjudlik.
Atrofimizdagi odam, olam, tabiat, jami yat, tafakkur, g‘oyalar, o‘y-xayollarimiz barchasi birday mavjud dir, ular turli tarzda va shakllarda namoyon bolib, hammasi mavjudlik belgisi ostida umumlashib, borliq tushunchasiga kiradi. 96 Materialistik mazmundagi borliq tushunchasi ta’rifiga faqat obyektiv real olam, ongdan tashqaridagi, unga bogliq bolmagan jismoniy mohiyatga ega bolgan narsalargina kiritiladi. Borliqning ideal, virtual, potensial, abstrakt, ma’naviy shakllari bu ta’rifdan tashqarida qoladi. Aslida esa, borliq kategoriyasi umumiy abstraksiya bolib, mavjudlik belgisi bilan barcha narsa va hodisalarni o‘ziga qamrab oluvchi o‘ta keng tushunchadir. U o‘ziga nafaqat obyektiv real- likni, balki subyektiv reallikni ham qamrab oladi. Borliq mavjudlik va reallik tushunchalariga qaraganda ham kengroq tushunchadir. Mavjudlik — borliqning hozirgi paytda namoyon bolib turgan qismi bolib, olgan va mavjud boladigan narsa va hodisalar ham borliq tushunchasiga kiradi. Reallik esa, mavjudlikning hammaga ayon bolgan, ular tomonidan tan olin- gan qismi. Borliq o‘ziga reallikni ham, mavjudlikni ham qamrab oladi. An’anaviy falsafiy qarashlarda borliqning uchta sohasi ajra tib kolsatiladi. Ularga: tabiat borligl, jamiyat borligl, ong borligl kiradi. Bular uchun eng umumiy belgi, ularning mavjudligidir. Shuningdek, falsafiy adabiyotlarda tabiat borligl va jamiyat borliglning quyidagi shakllari ham farqlanadi. Tabiat borligl odatda tabiatdagi narsalar (jismlar), jarayonlar, holatlar borligl sifatida tushuniladi. U ikkiga bolinadi: azaliy tabiat borligl (yoki tabiiy tabiat borligl, u insondan ilgari va uning ishtirokisiz ham mavjud bolgan) va odam mehnati bilan ishlab chiqarilgan narsa lar borligl («ikkinchi tabiat» borligl, ya’ni madaniyat). Ikkinchi tabiat borligl esa, o‘z navbatida, quyidagi ko‘rinishlarda uchraydi: — inson borligl (insonning narsalar olamidagi borligl va odamning o‘ziga xos bolgan insoniy borligl); — ma’naviy borliq (individuallashgan va obyektivlashgan ma’naviy borliq); — sotsial borliq (ayrim odamning tarixiy jarayondagi borligl va jamiyat borligl), u ijtimoiy borliq ham deb ataladi. Keyingi yillarda virtual borliq (lot. virtus — ehtimol tutilgan, mumkin bolgan; realis - haqiqiy, mavjud) - zamonaviy texnika vositalari va informatsion kommunikatsiyalar yordamida yara- tiladigan va insonga olamni o‘ziga xos idrok etish va anglash 97 imkonini beradigan sun’iy dunyo shakli haqida ham ko‘plab fikrlar bildirilmoqda. Borliqning turli kompyuter modellari va elektron borliq uning sinonimlaridir. XX asrning 60-yillari oxirida Mayron Kryuger tomonidan «Sun’iy borliq» tushunchasi ilmiy muomalaga kiritilgan bolsa, Jaron Lanyer hozirgi kun da keng tarqalgan «vertual borliq» atamasini 1989-yilda ilmiy muomalaga kiritgan edi. U 1984-yilda dunyoda birinchi virtual borliq firmasini tashkil etdi. Bu atama kompyuterda yaratila- digan muhitda olam, borliq shakllari va insonning mavjudligi g'oyasini ifoda etadi. Virtual borliqni odamlar yaratadi. Shu bois unda mavjud bar cha narsalarning manbayi inson ongidir. Binobarin, u obyektiv tarzda, ya’ni inson miyasida emas, balki kompyuterda mavjud boladi. Inson tomonidan yaratilganidan keyin u inson ongi- dan qat’i nazar yashashda davom etadi, bu ongga har xil ta’sir ko‘rsatadi, mazkur ongning mazmuniga — bilimlar, emotsiyalar, kayfiyat hamda ongning boshqa unsurlariga qarab, har xil idrok etiladi. Borliqning moddiy shakli materiya o‘ziga barcha jismlarni, hodisalarni, jarayonlarni va ularning xususiyatlarini qamrab ola di. Bundamtashqari u tafakkurni ham, olamda mavjud bolgan barcha aloqadorliklarni va munosabatlarni ham qamrab oluvchi umumiy falsafiy tushunchadir. Borliqning moddiy shakliga xos umumiylikni axtarishning bir yo‘nalishi moddiy olamning aso sida yotuvchi umumiy mohiyatni axtarish yoli bolib, yuqorida qayd etganimizdek, substansiyani aniqlash yolidir. Ikkinchi yol esa — moddiy olamning asosiy tarkibiga kiruvchi «qurilish ele- mentlarini» — substratni axtarish yoli. Uchinchi yol — hamma narsaning vujudga keltiruvchi bosh sababchisini, ota moddani, ya’ni pramateriyani axtarish yoli. Mana shu yol haqida maxsus to‘xtab o‘taylik. Olamning substansiyasini axtarishning bu usuli go‘yoki meva iste’mol qilayotgan kishi, uning kelib chiqishini axtarib, dastlab daraxtga, so‘ngra uning guliga, bargiga, ko‘chatiga va uruglga nazar solganidek, atrofimizdagi moddiy olamning o‘zagida dast labki yaratuvchi modda sifatida nima yotishini, ya’ni ilk materi- 98 yani, azaliy materiyaning «bobokalonini», «pramateriyani» axta- rish usulidir. Moddiy olamning asosida yotuvchi umumiy mohiyatni axtarish falsafada materiya haqidagi tasavvurlarning maydonga kelishiga va rivojlanishiga sababchi boldi. Materiya tushunchasi moddiy unsurga nisbatan ham, atomga nisbatan ham, pramateriyaga nis- batan ham umumiyroq bolgan tushunchadir. Materiya olamdagi barcha moddiy obyektlarni, butun obyektiv reallikni ifoda etuvchi eng umumiy tushunchadir. Faylasuflar «Tom ma’nodagi materiya faqat fikrning mahsuli va abstraksiyasidir» deb yozishadi. Fay lasuflar barcha moddiy obyektlarga xos xususiyatlarni umumiy tarzda ifodalash uchun qollaydigan tushuncha materiya deb ata ladi. Demak, materiya moddiy obyektlarga xos eng umumiy tu shuncha, falsafiy kategoriyadir. Borliqning asosida yotuvchi mohiyatni axtarish tarixi ham fan ning uzoq o‘tmishiga borib taqaladi. Masalan, qadimgi Hindis- ton va Xitoyda, Misr va Bobilda, qadimgi 0 ‘rta Osiyo va Yu- nonistonda ba’zi faylasuflar olamning asosida qandaydir modda yoki muayyan unsur yotadi, deb hisoblashgan. Ularning ba’zilari bu unsurni olov, boshqalari suv yoki havo, ayrimlari esa — tup- roqdan iborat deb hisoblashgan. Ba’zi bir falsafiy ta’limotlarda esa, olamning asosida — olov, havo, suv va tuproq yotadi, bar cha narsalar ana shu to‘rtta unsurning birikishidan hosil bolgan, deyilgan. Olamning asosida yotuvchi substansiyani axtarishning yana bir yoli narsalarning tarkibidagi bolinmas eng kichik unsurni, ya’ni narsalarning tarkibidagi umumiy substrat (lotincha substratum — asos ma’nosini anglatadi)ni axtarishdir. Bunday yo‘nalishga man- sub oqimlardan biri atomistik oqim hisoblanadi. Masalan, qadim gi Yunon faylasuflari Levkipp, Epikur, Demokrit va Lukretsiylar narsalarning va butun olamning asosida eng kichik bolinmas un~ surlar atomlar yotadi, ular o‘zlarining shakli, harakatlanishi va vaznlari bilan bir-birlaridan farq qiladi, deb hisoblashgan. Albatta bu ta’riflarni bir yoqlama mutlaqlashtirib tushun- maslik lozim. Bu ta’riflarda ko‘proq sezgi a’zolarimizga bevosita ta’sir etishi mumkin bolgan reallik nazarda tutilgan. Nimaiki 99 mavjud bolsa, ularning hammasi birgalikda siz bilan biz man sub bolgan dunyoni ifodalaydi. Ammo tabiat, jamiyat va inson tafakkurining asosida yotuvchi va ularni birlashtiruvchi shunday bir umumlashtiruvchi tushuncha ham borki, u obyektiv olamning mazmunini ifoda etadi. Bunday tushuncha haqidagi tasavvurlar butun fan tarixi mobaynida rivojlanib kelgan. Dastlab, bu umum lashtiruvchi tushuncha, narsalarning asosida nima yotadi, degan nuqtayi nazardan kelib chiqib, substansiya (lotincha, substantia — nimaningdir asosida yotuvchi mohiyat degan ma’noni beradi) deb ataldi. Substansiya — muayyan narsalar, hodisalar, voqealar va jara- yonlarning xilma-xil ko‘rinishlari ichki birligini ifoda etuvchi va ular orqali namoyon boluvchi mohiyatdir. Olamning asosida bitta mohiyat — substansiya yotadi, deb hisoblovchi ta’limotni monizm deb atashadi. Faylasuflar substansiya sifatida biror jismni, hodi sani, materiyani, g‘oyani yoki ruhni olishgan. Substansiya sifatida moddiy jismlarni, materiyani oluvchilar — materialistik monizm tarafdorlari. g‘oyani, ruhni oluvchilar esa — idealistik monizm tarafdorlari hisoblanadilar. Shuningdek, olamning asosida ham moddiy jism yoki materiya, ham g‘oya yoki ruh yotadi deb hi soblovchi faylasuflar dualistlar (dualizm lotincha, dualis — ik- kilangan degan tushunchani anglatadi) deb hisoblanadi. Arastu, Moniy, R. Dekart va boshqalar dualistlardir. Olamning asosida ko‘p substansiyalar yotadi deb hisoblovchilarni esa plyuralizm (lotincha pluralis — ko‘pchilik so‘zidan olingan) tarafdorlari deb atashadi. Olamning namoyon bolish shakllari xilma-xildir. Faqat mod diy jismlarnigina o‘ziga qamrab oluvchi olamni moddiy olam deyishadi. Ayrim kishilar uni jismoniy, ya’ni fizik olam deb atashadi. Odamning ma’naviy, ruhiy dunyosini qamrab oluvchi olamni ma’naviy olam deyishadi. Aynan shu paytda biz bilan birgalikda mavjud bolgan olam aktual olam deyiladi. Kelajakda mavjud bolish imkoniyati bor va bolishi mumkin bolgan olam potensial olam deyiladi. Masalan, sizning bugungi kundagi ta- labaligingiz aktual olamga mansub bolsa, kelajakda mutaxassis bolib yetishishingiz esa potensial olamga mansubdir. 100 Olamning mavjudligi shubhasiz bolgan va barcha e’tirof etadi- gan qismi real olam deyiladi. Kelajakda mavjud bolishi ehtimoli bolgan olam virtual olam deb ataladi (virtual so‘zi lotincha virtu- alis — ehtimoldagi degan ma’noni beradi). Aniq ma’lum bolgan olam konkret olam deyiladi, xayoldagi, tasavvurdagi, idealdagi olam obrazi abstrakt olam deyiladi. Odamning kundalik hayotidagi hammaga ma’lum bolgan, tan olingan hayoti real olamga mansub bolsa, uning xayoliy rejalari virtual olamga, uning o‘zi va atrofidagilar konkret olamga, ke- lajakka yo‘nalgan orzu-umidlari esa abstrakt olamga mansubdir. Odam o‘z rejalarini real olamga asoslanib tuzsa, potensial ola- mining konkret reallikka aylanish ehtimolligi oshadi. Odam olamda boshqalardan ajralib, yakka-yu yagona bolib emas, balki ijtimoiy hayot kechiradi va jamoa bolib yashaydi. Odamlar jamoasi jamiyatni tashkil etadi. Odamlar jamiyatdagi o‘zaro munosabatlari, faoliyatlari, o‘y-xayollari, ideallari, maqsad va maslaklari bilan birgalikda ijtimoiy olamni tashkil etishadi. Odamning jamiyatdagi boshqalar bilan birgalikdagi ijtimoiy faoliyati, ularning har biriga xos bolgan takrorlanmas individual olamlariga bogliqdir. Individual olam, ayni paytda tashqi olamni ham, ijtimoiy olamni ham aks ettiradi, o‘zida ifodalaydi Bular bir-birlari bilan chambarchas bogliqdir. XX asrning o‘rtalariga kelib, kvant mexanikasi, nisbiylik nazariyasi va hozirgi zamon kosmologiyasi sohalaridagi ilmiy yu tuqlar kishilarning obyektiv olam haqidagi tasavvurlarini tubdan o‘zgartirib yubordi. Natijada, tabiatshunos olimlar sezgilarimizga bevosita ta’sir etishining imkoni bolmaydigan realliklar haqida ham tadqiqotlar olib bora boshladi. Olamning klassik mexanika nuqtayi nazaridan kelib chiqib, nisbatan kichik tezlikda harakatlanuvchi sistemalar haqidagi ilmiy manzarasi o‘rnini yangicha ilmiy manzaralar egallay boshladi. Bu esa materiya haqidagi tasavvurlarning yanada rivojlanishiga sha- roit tug‘dirdi. Bu o‘zgarishlarni hisobga olib, marksist-faylasuflar bu ta’rifga sezgilarimizga bevosita yoki bilvosita (ya’ni turli asbob- lar; qurilmalar vositasida) ta’sir etuvchi, degan qo‘shimcha kiri- tishdi. Shunday qilib, bu ta’rif go‘yo materiyaning moddaviy va 101 nomoddaviy shakllarini, ya’ni modda va antimodda ko‘rinishlarini qamrab oluvchi ta’rifga aylandi. Materialistlar materiyani obyektiv reallik, deb ta’riflashadi. Obyektiv reallik inson sezgilariga bog‘liq bolmagan holda, undan tashqarida mavjud bolgan voqelikdir. Bu butun mavjudlikning subyektiv reallikdan tashqaridagi qismi hisoblanadi. Obyektiv re- allikning mavjudligi qanday namoyon boladi? Bu savolga javob topishda, borliqning ajralmas xususiyatlarini o‘rganishga to‘g‘ri keladi. Har qanday jismning ajralmas xususiyati lotincha «atribut» so‘zi bilan ataladi. Yüklə Dostları ilə paylaş:
|